Bizans İç Savaşı (1321-1328): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
çeviriye devam |
çeviriye devam |
||
27. satır:
<ref name=a>Aralık 1321 tarihinde II. Andronikos'a taraf değiştirmişlerdir</ref>}}
}}
'''Bizans İç Savaşı (1321–1328)''' [[Bizans
<!--
34. satır:
-->
== 1321: İlk ihtilaf ==
III. Andronikos'un önemli destekçileri vardı, onların arasında en önemlileri yaşlı imparatora memnuniyetsizliğin yüksek olduğu [[Trakya]]'da kendilerine rüşvetle valilik elde eden [[VI. İoannis Kantakuzinos|İoannis Kantakuzinos]] ve [[Syrgiannes Palaiologos]]'tu. 1321 [[paskalya]]sında, III. Andronikos başkentten sarayını kurup, büyükbabasına karşı isyanı başlatacağı [[Hadrianapolis]]'e kaçtı. Eski imparatoru müzakere zorlamak için, [[Syrgiannes Palaiologos]] büyük bir orduya komuta etti.<ref name="Fine251">Fine (1994), p. 251</ref><ref name="Nicol157">Nicol (1993), p. 157</ref><ref>Bartusis (1997), p. 87</ref> 6 Haziran 1321 tarihinde barış anlaşması imzalandı, bu anlaşmaya göre III. Andronikos ortak imparator olarak tanınıyor ve [[Trakya]], [[Makedonya (bölge)|Makedonya]] bölümlere atanırken [[Konstantinopolis]] dahil kalan yerler kıdemli İmparator olan II. Andronikos'un yönetiminde kalıyordu, kıdemli İmparator olarak II. Andronikos aynı zamanda dış politikadan da sorumluydu.<ref>Ostrogorsky, pp. 499-501</ref>
<!--▼
== 1322:
▲<!--
The peace agreement of 1321 did not last long, as both Andronikoi pursued virtually independent foreign policies. Within the faction of Andronikos III a rift arose between the Syrgiannes and ''[[megas domestikos]]'' John Kantakouzenos. Syrgiannes felt that he had not been sufficiently rewarded for his support, and he also resented the greater favour shown by Andronikos II to Kantakouzenos. Furthermore, there is also a story that Andronikos III attempted to seduce Syrgiannes' wife.<ref name="Fine251"/><ref name="Cumans121">Vásáry (2005), p. 121</ref> As a result, in December 1321 Syrgiannes switched support to the old emperor, fleeing to Constantinople. Rewarded with the title of ''[[megas doux]]'', he then convinced Andronikos II to resume the war.<ref name="Nicol157"/><ref name="ODB">Kazhdan (1991), p. 1997</ref><ref>Norwich (1996), p. 278</ref> After several cities in the area of Constantinople went over to the younger Andronikos, another agreement in July 1322 restored the previous status quo. This agreement between grandfather and grandson left Syrgiannes in an awkward position. Having failed in his endeavours, he began plotting to assassinate Andronikos II and seize the throne for himself. The plot was foiled however, and Syrgiannes was sentenced to life imprisonment.<ref name="ODB"/><ref>Norwich (1996), p.282</ref><ref>Nicol (1993), p. 158</ref>
| |||