Svante Arrhenius: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Yazım hatası düzeltildi |
|||
6. satır:
| doğum_adı = Svante August Arrhenius
| doğum_tarihi = 19 Şubat 1859
| doğum_yeri = [[
| ölüm_tarihi = {{Ölüm tarihi ve yaşı|1927|10|2|1859|2|19}}
| ölüm_yeri = [[Stockholm]], [[İsveç]]
28. satır:
}}
'''Svante August Arrhenius''', (d. [[19 Şubat]] [[1859]],
== Hayatı ==
1859 yılında [[İsveç]]'in
== Faaliyetleri ==
Bu dönemlerde elektriğin özellikleri tamamen açık değildi. Alimlere kuru tuzların ve suyun temiz halde değil, sadece karışımlar şeklinde elektrik geçirdiği biliniyordu. Arrenius çeşitli sıvıların elektrik iletkenliklerini yoklamak kararına gelmiştir. Onun kanaatine göre, bazı maddelerin molekülleri sıvıda çözülmüş olurken iki veya daha çok parçacıklara parçalanır. Bu parçacıkları Arrenius iyon adlandırmıştır. Her bir molekül neytal yüklense de, onun parçacıkları pozitif veya negatif yüklü olur. Örneğin, suda çözülmüş olmuş çorba tuzunun molekülleri pozitif yüklü sodyum ve negatif yüklü klor bölümlerine parçalanır. Bu yüklü atomlar yalnızca sıvıda çözülmüş olan zaman elektrik iletkenliğini sağlarlar. Elektrik enerjisini kendi sırasında ters yüklenmiş parçacıkları harekete geçiriyor.
Arrhenius'un açıklamasına göre tuzlar, çözelti oluşturduklarında, yüklü parçacıklara parçalanıyorlardı. Yıllar önce [[Michael Faraday|Faraday]] bunlara [[iyon]] adını vermişti. Faraday, iyonların elektroliz prosesi sonucu ortaya çıkacaklarını düşünmesine rağmen, Arrhenius, elektrik akımı olmadan da tuz çözeltilerinin iyon içerebileceğini öneriyordu. Bu nedenle, çözeltilerdeki kimyasal reaksiyonların, iyonlar arasındaki reaksiyonlar olduğunu ileri sürüyordu. Bu teori, zayıf elektrolitler için bugün hala geçerlidir, fakat kuvvetli elektrolitlerin davranışlarını da bu teori kapsamına almak için [[Peter Debye|Peter J. W. Debye]] ve [[Erich Hueckel|Erich Hückel]]'in teoride bazı değişiklikler yapması gerekmiştir.
|