Cenap Şahabettin: Revizyonlar arasındaki fark

Türk şairlerine [[Sembolizm (sanat)|sembolizmi]] ve [[parnasizm]]i öğreten Şahabettin "sanat sanat içindir" anlayışını benimsemişti. Aruz ölçüsüyle yazdığı eserlerinde ahenge ve müzikaliteye önem vermişti. Şiiri "nesir-musikisi" olarak tanımlıyordu. Heceleri müzik düzeyinde uyumlu kullanmayı savundu. ''"Yakazat-ı Leyliye"'' ve ''"Elhan-ı Şita"'' şiirleri bu tarzdadır. Şiirlerinde kullandığı ''"Sâât-i semenfâm"'', ''"çeng-i müzehhep"'', ''"nay-i zümürrüt"'' gibi deyimler ve imgeler, döneminin edebiyat dünyasında önemli tartışmalartartışmalara yarattıyol açtı. Dilde sadeleşme tartışmalarında Osmanlıca'yı savundu, karşıtlarını alaycı bir uslupla eleştirdi.<ref name="CDTA"/>