II. Abdülhamid: Revizyonlar arasındaki fark

Berlin Antlaşması, [[Doğu Anadolu Bölgesi|Doğu Anadolu]]'daki [[Ermeniler]]in Rus himayesine yönelmelerine engel olmak amacıyla, Osmanlı İmparatorluğu'ndan bu bölgedeki Ermenilerin durumunu düzeltmeye yönelik bir dizi reform yapmasını talep etti. Abdülhamid yönetiminin bu reformları ertelemesi ve bölgedeki [[Kürtler|Kürt]] aşiretlerini muhtemel bir Ermeni isyanına karşı silahlandırma yoluna gitmesi üzerine Ermeniler arasında devrimci ve milliyetçi örgütler güç kazandı. 1887'de [[Kahramanmaraş (il)|Maraş]]'a bağlı [[Zeytun]]'da, 1891'de ise [[Siirt]]'e yakın [[Sason]]'da Ermeni devrimci örgütlerince desteklenen direniş hareketleri başlatıldı. 1895'te bu olayların ülke çapında bir ihtilale dönüşmesi olasılığının doğması ve İstanbul'da Ermeni örgütlerinin [[Kumkapı]]'da Batı kamuoyunu etkilemeye yönelik bir ayaklanma düzenlemesi üzerine [[Kâmil Paşa]] hükümeti tarafından Anadolu'da Ermeni topluluklarına yönelik sert bastırma tedbirleri alındı. IV. Ordu Komutanı Müşir Zeki Paşa, Ermeni isyanını bastırmakla görevlendirildi. Doğuda Kürt aşiret reisleri [[Hamidiye Alayları]] adı altında düzensiz milis birliklerinde örgütlendi. 1895 yazında tüm Anadolu taşrasında gerçekleşen kanlı olaylar Batı kamuoyunda genellikle [[Hamidiye katliamları]] olarak adlandırıldı ve liberal Avrupa basınında Abdülhamid aleyhine şiddetli bir kampanya başlatılmasına sebep oldu. YAŞASIN RECEP TAYYİP ERDOĞAN{{fact}}