[[Kemalûddin Hâsip]]'ten [[Matematik|matemetiğimatematiği]] ve [[Burhanüddin Hamedanî]]'den [[hadis]]leri öğrendi. Pek çok bilgi dalıyla ilgilendi ve derinleşmeye çalıştı; tanınmış bilginler yetiştirdi ([[Allâme Hillî]], [[Kutbüddin Şirvanî]] gibi). [[İsmaili mezhebi]]nden ve [[edebiyat]], [[tasavvuf]] ve [[felsefe]] ilgilisi [[Nasîrüddin Ebu'l-Feth b.Mansûr]]'nin meclisinde yer aldı. [[Abbâsî]] [[hâlife]]si [[Mutasım (Abbasi)|Ebû İshâk "el-Mu`tasım bi’l-Lâh" `Abbâs bin Hârûn er-Reşîd]]'i öven bir kaside yazdıktan sonra araları açıldı ve sürgüne gönderildi. [[Hasan bin Sabbah]]'ın yedinci halefi [[II. Muhammed (Haşhaşi)|II. Muhammed]] aracılığıyla [[Alamut Kalesi]]nde saklandı. Daha sonra, 1247'ye kadar, yarı tutuklu olarak [[Meymûn Daye]] kalesinde tutuldu. Moğolların kaleleri ele geçirmesiyle serbest kaldı. Moğol hükümdarı Hülâgu'nun müşaviri olarak görev aldı ve bütün bilimsel ve felsefi çalışmalarında ondan destek aldı. Ünlü [[Marâgâ Rasathanesi]]ni bu sırada kurdu ve bu kurum en büyük islam bilim kurumlarından biri olarak yer aldı. Rasathanenin yanında büyük bir kütüphane kurulması da gerçekleştirildi, burada dört yüz bin kitabın toplandığı sanılmaktadır. Hûlagü han bir yandan BağdadıBağdat'ı yakıp yıkan bir yandan da orada yeniden bilim kurumlarının kurulmasını destekleyen kişi oldu. Daha sonraki hükümdar Abaka Han tarafından da destek gördü ve yaşlılığında bu destek sayesinde önemli eserlerini üretti.
1274 yılında [[Maraga]]' dan Bağdat’a yaptığı bir sefer sırasında hayatını kaybeden Tûsî, [[Bağdat]]' da defnedildi<ref name= "Nasîrüddin Tûsî">[http://www.tdvia.org/dia/ayrmetin.php?idno=410437 "TÛSÎ, Nasîrüddin" İslam Ansiklopedisi, cilt: 41, sayfa: 437-442, Yıl:2012]</ref>.
== Felsefesi ==
Nasîrüddin Tûsî, [[İslam felsefesi]]nde yeni bir felsefe ekolü ortaya koymamıştır, ancak yine de felsefi çalışmaları derinlik ve kapsamıyla etkili olmuş bir bilge olarak yer edinmiştir. Daha çok [[Meşşailik|meşşai filozoflarının]] yolundan gitmiş olduğu söylenebilir, onların felsefi tezlerini Şiiliğin prensiplerine uyarlamaya çalıştı. İslam dünyasında ilk defa bir sistematik [[etik]] kitabını yazan kişi oldu. Sisteminde [[Aristoteles]]'in ahlak ilkeleriyle [[Gazâli]]'nin mistik ve tasavufitasavvufi ahlak düşünceleriyle bir arada değerlendirmeye çalıştı. Bir tür sentez arayışında oldu. Bu ahlak felsefesinin bir bölümünü de eğitim konusundaki düşünceleri oluşturmaktadır. Ona göre çocuğun doğumundan itibaren ona uygun bir ad verilmeli (çünkü adlar kader üzerinde etki yapar), iyi bir sütanneye sahip olmalı ve yetişme döneminde çocuk kötü huy edineceği ortamlardan korunmalıdır. Bu süreçte ona aklını kullanmasını ve akıl yoluyla elde edilen erdemleri sevmesini öğretmek gerekir. Arzularına hakim olmanın ve kendini tutmanın bir erdem olarak öğretilmesi gerekir. Bundan sonra ise çocuk hangi sanata ya da ilgiye yetenekli ise ona yönlendirilmeli ve özendirilmelidir.
