|
| dini = [[Roman Katolik]]
}}
'''II. Isabel''' (d. [[10 Ekim]] [[1830]], [[Madrid]], [[İspanya]] - [[9 Nisan]] [[1904]], [[Paris]], [[Fransa]] ), [[1833]]-[[1868]] arasında [[İspanya]] [[kraliçe]]si. Başarısız yönetimi yüzünden [[monarşi]]nin gücünü ve saygınlığını yitirmesine yol açmış, [[1868]]'de "[[Muhteşem Devrim (İspanya)|Muhteşem Devrim]] (''La Gloriosa'')" adı verilen bir [[ayaklanma]]yla yönetimden uzaklaştırılmıştır.
İspanya [[kral]]ı [[VII. Fernando]]'yla dördüncü karısı Maria Cristina'nın en büyük kızıydı. Babasının [[1833]]'te ölmesinin ardından [[taht]]a çıktı. Ama tahtın meşru varisi olduğunu ileri süren amcası Carlos Maria Isidro de Borbon'un (Don Carlos) yandaşları Isabel'i tanımayı reddettiler. Don Carlos'un yandaşlarıyla Isabel'i destekleyenler arasında aynı yıl başlayan iç savaş ([[I. Carlismo Savaşı]]) [[1839]]'a değin sürdü. Isabel'in küçüklüğünde ([[1833]]-[[1843]]) [[naip]]lik görevini önce annesi, ardından da iç savaş sırasında büyük kahramanlıklar gösteren General [[Baldomero Espartero]] üstlendi. Espartero [[1843]]'te bir grup [[subay]] tarafından görevinden uzaklaştırıldı ve reşit ilan edilen Isabel tek başına hüküm sürmeye başladı.
Isabel'in siyasi huzuruzluklarhuzursuzluklar ve bir dizi ayaklanmayla geçen hükümdarlık döneminde, yönetime başta General [[Ramón María Narváez]] ve görece daha liberal olan General [[Leopoldo O'Donnell]] gibi asker kökenli [[siyasetçi]]ler egemen oldu. Rejimin otoriter niteliğine karşı yükselen [[liberal]] [[muhalefet]] giderek daha çok kraliçeyi hedef almaya başladı. Kocası Francisco de Asis de Borbon'dan ayrı yaşayan Isabel'in özel yaşamına ilişkin dedikodular ve [[siyasi]] konulardaki müdahaleci tutumu, yönetiminin saygınlığının iyice sarsılmasına yol açtı. Başarısızlıkla sonuçlanan [[1866]] ayaklanması ve O'Donnell'le ([[1867]]) Narvaez'in ([[1868]]) ölmesi üzerine Isabel'in konumu iyice zayıfladı.
EylulEylül 1868'de Amiral Juan Bautista ve Topete olan'nin donanma gücü kuvvetleri CadızCadiz'de bir isyan başlattılar. Cadiz 50 yıl önce Isabel'in babası VII. Fernando'ya karşı Rafael del Riego tarafından başlatılan başarılı hükümet komplosunun başladığı şehirdi. KaragücüKara gücü generalleri olan General Prim ve General Francisco Serrano da İsabelIsabel'in devlet idaresini telin ettiler. Bu generaller İspanya'ya geri döndükleri zaman, İspanya karagüçlerininkara güçlerinin çoğunluğu da bu isyana İsabelIsabel'e karşı katıldılar. Kraliçeye bağlı olan "moderado" generaller ve General Manuel Pavla komutasındaki ordunun bir kısmı, bu isyancılara pek efektifetkili olmayan karşıbir direnişte bulundular; ama General Serano komutasındaki isyancı birlikler "Alcolea Muharebesi"'nde galip geldiler.
Bundanİsyandan sonra II. Isabel [[İspanya]]'dan ayrılmak zorunda kaldı. Yerine[[Paris]]'e yerleşen Isabel, 1870'te hayatta kalan en büyük oğlu Alfonso ([[1874]]-[[1875]] arasında İspanya kralı [[XII. Alfonso]]) lehine tahttan feragat etti. Ancak önce İtalya Savoy hanedanıHanedanı'ndan [[Amedeo]] İspanya kralı seçildi. Fakat Amedeo da birçok politik entrika sonunda İspanya tahtından feragat etmetetmek zorunda kaldı. 1sabelIsabel'in oğlu, XİİXII. Alfonso olarak Madrid'de İspanya Krallığı tahtına çıktı. İsyandan sonra [[Paris]]'e yerleşen Isabel de, 1870'te hayatta kalan en büyük oğlu Alfonso ([[1874]]-[[1875]] arasında İspanya kralı [[XII. Alfonso]]) lehine tahttan feragat etti.
II. Isabel Mart 1874'dete kocasından ayrı yaşamaya başlamıştı. OğluOğlunun XII. Alfonso olarak İspanya tahtına getirilmesinden sonra da Paris'de yaşamaya devam etti. Etrafında, başlarında sekreteri Alta Villa Markizimarkizi olmak üzere, ufak bir danışma grubu vardı. Birkaç defa Madrid'e gitmekten başka diğer ülkelere seyahat etmedi. Oğlu Alfonso'nun tahta çıkmasından sonra bir süre için [[İspanya]]'ya dönerek yönetimde bazı politikacılarla entrika çevirmeye çalıştı ama dönemin İspanya hükümeti tarafından ülkeden çıkıp geri dönmemesi bildirildi. Bundan sonra Paris'te yaşadı. Ayrı yaşadığı kocası ile arasının düzeldiği bildirildi ve onun 1902'de ölümüne kadar bu iyi ilişkiler devam etti. Isabel'in Paris'te yaşadığı son yıllar, en küçük kızı Eulaila'nın evlilik sorunları ile uğraşmakla geçti.
üzere, ufak bir danışma grubu vardı. Birkaç defa Madrid'e gitmekten başka diğer ülkelere seyahat etmedi. Oğlu Alfonso'nun tahta çıkmasından sonra bir süre için [[İspanya]]'ya dönerek yönetimde bazı politikacılarla entrikalar döndürmeye çalıştı ama günün İspanya hükümeti tarafından ülkeden çıkıp geri dönmemesi bildirildi. Bundan sonra Paris'de yaşadı. Ayrı yaşadığı kocası ile arasının iyileştiği bildirildi ve onun 1902'de ölümüne kadar bu iyi ilişkiler devam etti. Isabel'in Paris'te yaşadığı son yıllar en küçük kızı olan Eulaila'nın evlilik sorunları ile uğraşmakla geçti.
10 Nisan 1904'de Paris de'te öldü. Cenazesi İspanya'ya getirilerek [[El Escorial]]'da bulunan İspanya kraliyetKraliyet PanteonPanteonu'una definna edildidefnedildi.
== Kaynakça==
==Dış bağlantılar==
{{commonscat|Isabel II}}
* Barton, Simon (2009) ''A History of Spain 2.ed.'', Londra:Palgrave Macmillan ISBN-13: 978-0230200128 {{ing}}
* Carr, Raymond, (ed.) (2001) ''Spain: A History'' Oxford ISBN-13:978-0192802361 {{ing}}
| 