|
19 Şubat'ta, Sovyet [[Zırhlı savaş aracı|zırhlı]] birlikleri Alman hatlarını yararak şehre yaklaştı. Hitler, Sovyet kuvvetleri, havaalanından sadece <!--Pavlograd--->30 km uzaktayken şehirden ayrıldı<ref>Krause & Phillips 2005, sf. 162–163.</ref>. Kötüye giden durum ışığında Hitler, Manstein'a hareket özgürlüğü tanıdı.
Alman [[6. Ordu (Almanya)|6. Ordusu]]'nun [[Stalingrad]]'da teslim olması [[Konstantin Rokossovski]] komutasındaki altı Sovyet ordusunun serbest kalmasını sağladı. Bu ordular <!--[[2. Tank Ordusu (SSCB)|2. Tank Ordusu]]--->2. Tank Ordusu ve <!--[[70. Ordu (SSCB)|70. Ordu]]--->70. Ordu tarafından yeniden donatıldı ve takviye edildi<ref name="Glantz96125">Glantz (1996), sf. 125</ref>. Bu kuvvetler Alman [[Merkez Ordular Grubu]] ile [[Güney Ordular Grubu]]'nun kesiştiği bölgeye yerleştirildi<ref>Glantz (1999), sf. 11</ref>. Sovyetlerce "[[Harkov]] ve Don Havzası operasyonları"<ref name="Glantz95144">Glantz (1996), sf. 124</ref> olarak adlandırılan taarruz, "[[Oryol]] Çıkıntısı" 'ndaki Alman birliklerini kuşatıp yok etmeyi, [[Desna Nehri]]'ni geçerek Merkez Ordular Grubu'nu kuşatıp imha etmeyi amaçlıyordu<ref name="Glantz96125" /> 12 - 15 Şubat arasında başlaması planlanan harekât, intikal problemleri nedeniyle [[Stavka]] (Sovyet Genel Karargâhı) tarafından 25 Şubat'a ertelendi<ref>Glantz (1995), sf. 145</ref>. Bu arada, Sovyet <!--[[60. Ordu (SSCB)|60. Ordu]]--->60. Ordusu Alman [[2. Ordu (Almanya)|2. Ordusu]]'nun 4. Panzer Tümeni'ni [[Kursk]]'tan uzaklaştırırken, Sovyet 13. Ordusu Alman [[2. Panzer Ordusu]]'nun kanadını sararak diğer yana doğru manevra yapmaya zorladı. Bu, iki Alman ordusu arasında 60 km'lik bir gedik oluşmasına neden oldu ve bu gedik Rokossovski'nin taarruzuyla kısa sürede genişletildi<ref name="Glantz96128">Glantz (1996), sf. 128</ref>. Sovyet <!--[[14. Ordu (SSCB)|14. Ordu]]--->14. ve <!--[[48. Ordu (SSCB)|48. Ordu]]--->48. Orduları, Alman 2. Panzer Ordusu'nun sağ kanadına saldırıp küçük kazanımlar elde ederken<ref name="Glantz95146">Glantz (1995), sf. 146</ref>, Rokossovski 25 Şubat'ta taarruzunu başlattı, Alman hatlarını yararak 2. Panzer Ordusu'nu ve güneyindeki 2. Ordu'yu kuşatıp yok etme manevrasına başladı<ref>Glantz (1995), sf. 145–146</ref>. Bununla birlikte, beklenmedik ölçüdeki Alman direnci taarruzu yavaşlattı <ref name="Glantz95146" /> ve Rokossovski'ye sol kanadında ve merkezinde ancak sınırlı kazanımlar sağladı<ref>Glantz (1996), sf. 132</ref>. Başka bir yerde, Sovyet 2. Tank Ordusu başarılı bir şekilde Alman cephesinin 160 km kadar gerisine ilerleyerek ordunun kanadını yaklaşık 100 km genişletti<ref>Glantz (1996), sf. 133</ref>.
Sovyet taarruzu devam ederken, [[Erich von Manstein|Manstein]] [[SS Panzer Kolordusu]]'nu - [[3. SS Panzer Tümeni "Totenkopf"|SS Panzer Tümeni "Totenkopf"]] ile takviye edilmiş olarak - [[4. Panzer Ordusu]]'nun emrine verdi ve bu arada Hitler de zayıflamış 7 tank ve motorize piyade tümenini karşı saldırıda kullanılmak üzere serbest bırakmayı kabul etti. Mareşal [[Wolfram von Richthofen]] komutasındaki [[Luftflotte 4|4. Hava Filosu]] toparlanarak Ocak'ta 250 olan günlük sorti sayısını Şubat'ta 1.000'e çıkararak Alman kuvvetlerine hava üstünlüğü sağladı<ref name="Glantz95144" />. [[20 Şubat]]'ta Kızıl Ordu tehlikeli biçimde Zaporoje'ye yaklaşmıştı ve bu da Almanların Donets Harekâtı diye adlandırdığı karşı taarruzun başlangıcına işaret ediyordu<ref name=McCarthy02179>McCarthy & Syron (2002), sf. 179–180</ref><ref>Glantz (1995), sf. 147</ref>
|
