Kara deliklerde tamamlayıcılık ilkesi: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
konu kabaca yazıldı |
(Fark yok)
|
Sayfanın 12.19, 4 Mayıs 2015 tarihindeki hâli
Kara deliklerde tamamlayıcılık ilkesi kuantum kütleçekiminde kara deliklerin Hawking ışınımı sayesinde buharlaşmalarının kuantum mekaniğiyle uyumlu olabileceğini gösterir[1]. Şu üç ilkenin birbiriyle tutarlı olduğu gösterilerek[1] ilkenin arzu ettiği sonuç gösterilir:
- İlke 1: Uzaktan bakıldığında bir kara deliğin buharlaşması tamamiyle kuantum mekaniği kanunları çerçevesinde gerçekleşir.
- İlke 2: Uzay-zamanın klasik, maddenin ise kuantum yapıda olduğu yarı klasik yaklaşım, olay ufku dışındaki fiziği belli bir seviyeye kadar tarif etmek için yeterlidir.
- İlke 3: Klasik kara delik haline karşılık gelen kuantum hal sayısı, Bekenstein-Hawking entropisi'nin üstel fonksiyonudur: exp(S).
2012 yılında başlayan ateşten set paradoksu tartışmalarında ise kara deliklerde tamamlayıcılık ilkesinin tutarlılığı tartışmaya açık hale gelmiştir. Bunlarda üstü kapalı şekilde kabul edilen bir dördüncü ilke açıkça yazılır:
- İlke 4: Genel görelilikteki eşdeğerlilik ilkesi geçerlidir ve özel olarak kara deliğe düşen kişi olay ufkunu geçtiğini fark edemez.
Kaynaklar
- ^ a b Leonard Susskind, Larus Thorlacius ve John Uglum. The stretched horizon and black hole complementarity. Physical Review D 48(8), 3743--3761. arXiv:hep-th/9306069. DOI