Muhammed el-Bakır: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
dini yonden cok buyuk bir yazim hatasi vardi o yonden duzeltildi Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
Kaynakça eklenerek sayfa düzenlendi. |
||
1. satır:
{{Şiilik|collapsed=1}}
'''Muhammed el-Bakır''',(محمّد الباقر)('''d.''' [[676]], [[Medine]] - '''ö.''' [[731]], [[Medine]]) [[On İki İmâmlar]]'ın beşincisidir. Dördüncü imam ve Hüseyin'in oğlu olan [[Ali bin Hüseyin]]'in ''([[Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn]])'' oğludur. Ayrıca annesi de ikinci imam [[Hasan bin Ali]]'in kızı olan Fatıma bint [[Hasan el-Mûctebâ]]'dır. [[İmâmet i'tikadı]]na göre hem anne hem de baba tarafından [[İslâm]] dininin son peygamberi [[Hz. Muhammed]]'le akrabalık ilişkisi bulunan ilk [[imâmlar|imâm]]dır. Bir [[İslâm]] âlîmi olan ''"Muhammed el-Bakır"'' diğer bütün [[Ehl-i Beyt]]
Bâkır lakabı, “bâkırü’l-ilm” tamlamasının kısaltılmış şekli olarak “ilmi yarıp derinliklerine ulaşan, geniş ilim sahibi” anlamına gelir. Zaman zaman Şâkir, Emîn, Hâdî ve Şebîh lakaplarıyla da anılmıştır. Sonuncu lakap onun Hz. Peygamber’e benzemesinden dolayı verilmiştir. Hayatının büyük bir kısmını Medine’de geçiren Muhammed el-Bâkır babasından önemli ölçüde faydalandı. Ayrıca Abdullah b. Ömer, Câbir b. Abdullah, Ebû Saîd el-Hudrî gibi [[sahabe]]lerle Saîd b. Müseyyeb ve Muhammed b. Hanefiyye’den hadis naklettiği gibi başta büyük dedesi Ali b. Ebû Tâlib olmak üzere ulaşamadığı diğer ashaptan gelen bazı hadisleri rivayette bulundu. 712 veya 713 yılında babasının ölümü üzerine [[imamet]] görevini üstlenen Muhammed el-Bâkır, ilmi çalışmalarını sürdürmesi yanında [[Emeviler]]’e karşı babasının uyguladığı sükunet politikasını izledi; yönetimle mücadele etme hususundaki düşüncelere katılmadığı gibi dolaylı olarak da destek vermedi. Çeşitli din alimleri ile münazaralarda bulundu. Şii kaynaklarında [[Ebu Hanife]] ile tartışmalarında onu zor durumda bıraktığı kaydedilmekle birlikte Hanefi kaynaklarında [[Ebu Hanife]]’ nin Bâkır’ın öğrencilerinden olduğu, onun da [[Ebu Hanife]] hakkında övücü beyanlarda bulunduğu bildirilmektedir. Bu arada Muhammed el-Bâkır’ın halife [[Hişam bin Abdülmelik]] tarafından Şam’a çağrıldığı ve burada çeşitli münazaralara katıldığı belirtilmektedir. Şam’da [[Hişam bin Abdülmelik]] ile karşılaşınca sıkıntıya uğrayan, hapsedilen veya kötü şartlar altında Medine’ye gönderilen Muhammed el-Bâkır, daha önce Medine’de [[Ömer bin Abdülaziz]]’le görüşmesinde ondan iyi muamele görmüş ve Fedek hurmalığının Ali neslinin mülkiyetine intikal ettirilmesini sağlamıştı. [[733]] yılında Medine’de vefat etti ve [[Bâki Mezarlığı]]’na defnedildi.<ref name= "Muhammed el-Bakır">[http://www.diyanetislamansiklopedisi.com/muhammed-el-bakir/ İslam Ansiklopedisi, Mustafa Öz]</ref>
Muhammed el-Bâkır, Medine’deki ilk fıkıh alimlerinden birisidir. Sünni hadis kaynaklarında az sayıda rivayetlerine yer verilen Bâkır’dan gelen hadisler daha çok [[sufi]] çevrelerce rağbet görmüştür. Şii rivayetlerinde Muhammed el-Bâkır, Şii dini ve hukuki öğretilerin başlatıcısı ve daha sonra oğlu [[Cafer-i Sadık]]’la birlikte [[İmamiye (Şiilik öğretisi)]] Şiası’nın kurucusu olarak gösterilir. Küleyni’nin nakline göre Şiiler helal ve haramın neden ibaret olduğunu, hac ibadetinin nasıl yerine getirileceğini Bâkır’dan öğrenmişlerdir; ileride ortaya çıkacak [[İsnâaşeriyye]]’nin temel düşünceleri de onun görüşleri çerçevesinde formülleştirilmiştir.<ref name= "Muhammed el-Bakır" />
{{s-start}}
Satır 10 ⟶ 14:
{{end}}
== Kaynakça ==
{{Kaynakça}}
{{İslam-biyo-taslak}}
[[Kategori:
[[Kategori:676 doğumlular]]
[[Kategori:Ehli Beyt]]
| |||