Klasik mekanik: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Vkpd11 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Vkpd11 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
5. satır:
[[File:Orbital motion.gif|thumb|right|180px|Dünya etrafında yörüngesel hareket yapan bir uydunun hareketli gösterimi, hız yöneyinin dik bileşeni ve ivme (dolayısıyla kuvvet) yöneyleri gösterilmiştir.]]
 
Klasik mekanik mermilerden bazı makina parçalarına kadar uzanan büyük ölçekli cisimlerin hareketlerini tanımlayabildiği gibi uzay araçlarının, [[gezegen|gezegenlerin]], [[yıldız]]ların ve [[galaksi]]lerin hareketlerini de tanımlar. Bunun yanında [[gaz]]lar, [[katı]]lar ve diğer belirli konularla da klasik mekaniğin uğraş alanlarından bazılarıdır.

Klasik mekanik kendi ilgi alanı içinde, sınırlandırılan ölçekte olan ve hızı [[ışık hızı]]na yakın olmayan cisimlerde, son derece doğru sonuçlar ortaya koyar. Cisimlerin boyutları çok küçük olduğu zamanlarda ise, fiziğin mikroskobik kanunlarıyla ilgilenen, maddenin atomik doğası ve atomların ve moleküllerin dalga-parçacık ikiliğini ele alan fiziğin diğer büyük çalışma alanlarından biri olan nicem mekaniği devreye girer. Fakat, nicem seviyelerinin özgürlük derecesi gibi nicem mekaniği ve klasik mekaniğin her ikisinin de geçerli olmadığı konularda da nicem alan kuramı (QFT) geçerli olur. QFT büyük özgürlük dereceli küçük mesafelerle ve yüksek hızlarla ilgilendiği gibi etkileşim boyunca parçacık sayısındaki herhangi değişim olasılığı ile de uğraşır. Makroskobik seviyelerdeki büyük özgürlük dereceleri ile çalışabilmek için de istatistiksel mekanik geçerli olur. İstatistiksel mekanik yüksek sayıdaki parçacıkları ve onların etkileşimleri araştırır. İstatiksel mekanik temel olarak termodinamik çalışmalarında kullanılır. Işık hızına yaklaşan cisimlerin durumlarında ise klasik mekanik özel görelilik ile geliştirilir. Genel görelilik özel göreliliği yapabildiği kadar Newton'un genel yerçekimi kanunları ile birleştir.
 
Klasik mekanik terimi Tycho Brahe'nin kusursuz gözlemlerine dayanan Johannes Kepler'in astronomik kuramları üstüne kurulmuş Isaac Newton ve 17 yüzyılda yaşayan doğa filozoflarının çalışmaları ile başlayan ve Galileo'nun yeryüzünün hareketlerini inceleyen çalışmalarını tanımlamak için 20. yüzyılın başlarında geliştirildi. Bazık kaynaklar Einstein'ın görelilik kuramını bu kategoriden hariç tutarlar çünkü bu konular nicem fiziğinin ve göreliliğin ortaya çıkışından uzun zaman önce geliştirildi.Fakat, bir dizi kaynak klasik mekaniği daha gelişmiş ve açık bir şekilde tarif eden göreli mekaniği bu kategoriye dahil ederler.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Klasik_mekanik" sayfasından alınmıştır