Vikipedi

Godefroy de Bouillon: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Noyder (mesaj | katkılar)
34.095 değişiklik
Noyder (mesaj | katkılar)
34.095 değişiklik
Değişiklik özeti yok
7. satır:
| başlık = Godfrey de Bouillon
 
| veraset = [[Aşağı Lorraine Dükü|Aşağı Lorraine (Anjou ve Maine) Dükü ]]
| hüküm_süresi = 1089 – 1096
| taç_giymesi = 13 Eylül 813, [[Aachen]]
| önce_gelen = [[II. Conrad (İtalya Kralı)|II. Conrad, Aşağı Lorraine Dükü]]
| sonra_gelen = [[Henry (Aşağı Lorraine Dükü)]]
 
| veraset1 = '''Kutsal Kabir Koruyucusu''' ve<br />'''[[Kudüs Krallığı|'''Kudüs Hükümdarı''']]
| hüküm_süresi1 = 1099-1100
| taç_giymesi1 = 5Haziran Ekim 8161099, [[ReimsKudüs]]
| önce_gelen1 = İftikar El-Devle<br/>Fatimiler Devleti Kudüs Valisi
| sonra_gelen1 = [[I. Baudouin (Kudüs Kralı)|I.Baudouin]]
27. satır:
| annesi = Ida Lorraineli
| doğum_tarihi = yak. 1058
| doğum_yeri = Baisy, [[Brabant]], [[Belçika]] <br/> veya [[Boulogne -sur -Mer]], Fransa
| ölüm_tarihi = [[18 Temmuz]] [[1100]]
| ölüm_yeri = [[Kudüs]]
50. satır:
== Gençliği==
 
Godfrey de Bouillon yaklaşık 1060'da Boulougne Kontu II. Euctace'in ikinci oğlu olarak doğdu. Annesi İda Lorraineli Aşağı Lorraine Dükü III Godfrey ve karşı Doda'nın kızı idi. <ref name="Butler_93">{{kitap kaynağı |son=Butler |filkilk=Alban |son1=Burns |ilk1=Paul |başlık=Butler's Lives of the Saints |tarih=2000|yayımcı=Continuum International Publishing Group |isbn=0-86012-253-0 |dil= {{ing}}}}</ref>). Doğum yeri bir 13. yüzyıl kronikçisine göre (modern Belçika'da ve o zaman Lorraine ülkesinde bulunan) Bassy kasabası idi. Bazı tarihçiler ise doğum yerini modern Frnasa'da bulunan [[Boulogne-sur-Mer]] olarak verirler.
 
Bir dükün ikinci oğlu olarak gayet geniş arazilere sahip zengin malikane sahibi soylu babası ve sonra da varis olan ağabeyi yanında bulunan önemsiz bir şövalye olması çok muhtemeldi. Fakat dayısı olan Aşağı Lorraine Dükü "Kambur Godfrey" çocuksuzdu ve kendine varis olmak için ve Aşağı Lorraine Dükü unvanını da almak üzere kızkardeşinin ikinci oğlu Godfrey de Bouillon'u seçti.
 
O zamanlar Aşağı Lorraine Düklüğü Batı Avrupa'da stratejik bakımdan Fransa Krallığı ve Almanya devletleri arasında bulunan bir tampon devlet olarak gayet önemli olan bir devletti. Aşağı Lorraine Düklüğü'nün Almanya devletleri ve Kutsal Roma İmparatorluğu için gayet önemli stratejik durumundan dolayı Kutsal Roma İmparatoru olacak [[IV. Heinrich (Kutsal Roma İmparatoru)|IV. Heindrich]] Godfrey de Bouillon'un yeteneklerini sınamak ve daha devlet yönetim tecrübesi kazanması için ona dayısının ösonra hemen düklük bahsetmedi. Aşağı Lorraine Düklüğü'nü oğlu olan ve sonra Kutsal Roma imparatoru olacak [[V. Heindrich (Kutsal Roma İmparatoru)|V. Heindrich]]'i atadı ve Godfrey de Bouillon'ı sadece BouilionBouillion Kontluğu ve Antwerp Margravliği ünvanları ve görevlerine atadı. Godfrey de Bouillon Kutsal Roma İmparatoru IV. Heindrich'e sadık bir asker olarak hizmet verip destek sağladı. Önce IV. Heindrich için Almanaya'da Robert Swabialı ordusu ile muharebelere katıldı. Papa [[VII. Gregorius]] ile IV. Heindrich'in arasında çıkan "Papalık Ataması Çatışması"'nda IV. Heindrich yanında İtalya'yı fetheden Alman ordusunda bulunarak İtalya'da yapılan muaharebelerde savaştı ve Almanların [[Roma]]'yi Papalık elinden almasına katkıda bulundu.
 
Bu sadık hizmeti dolayısıyla 1087'de Aşağı Lorraine Dükü olarak atandı. Birçok Avrupa tarihçisi eğer Godfrey de Bouillon Birinci Haçlı seferi'ne katılmayı tercih etmeseydi, Batı Avrupa tarihinde önemli işler yapmış bir devlet yöneticisi olarak isim yapmış olabileceğini iddia etmişlerdir.
66. satır:
[[Dosya:A. Salzmann - Épée de Godefroy de Bouillon - Jerusalem.jpg|thumb|upright|Kutsal Kabir Kilisesi'nden 1808'de tahrip edilip kaybolmuş olan 'Godfrey de Bouillon' mezarından kalan ve ona ait olarak sergilenmiş olan kılıç]]
 
1095'de yeni papa seçilen [[II. Urbanus]] Hristiyanlar için kutsal olan [[Kudüs]] şehrini bu şehir ve kaleyi zaptetmiş olan Türk asıllı Artüklü kardeşler elinden tekrar Hristiyanlar eline geçirmek için bir kutsal hac şekilinde olan ama askeri bir saldırı olan Haçlı seferi yapılması için Hristiyan ordularainin toplanması için bir kutsal davet yapmaya başladı. Avrupa ülkelerinden gelen bu askerişaldırı ile Anadolu'yu istilaya geçen ve orada yerleşmeye başlayan Türkmen ve [[Selçuklular]]'in bu arazilerden çıkarılması için [[Bizans Imapartorluğuİmpartorluğu]]'na destek sağlanmış olunacaktı.
 
Bu Birinci Haçlı seferine katılan Avrupalı asillerin en yüksek ünvanlılaraındanünvanlılarından bii olanbiri Aşağı Lorraine Dükü Godfrey de Bouillon oldu. Godfrey de Bouillon bu sefere kendi askelriaskerleri ile katılmak üzere sahibi olduğu arazilerin çoğunu sattı ve diğer bir kısmını [[Liege]] Piskoposu ve [[Verdun]]] Piskoposu'nda aldığı borç için teminat olarak verdi. Sağlanan bu fonlarla Godfrey de Bouillon yaklaşık 1000 kadar şövalyeden oluşan bir ağır süvari birliğini Kudüs'e götürmeye karar verdi. Ağabeyi Eustace ve küçük kardeşi [[İ. Baudoiun (Kudüs Kralı|Baudouin]] de kendisine refakat etmekteydiler; ama bunların daha elinedeelinde Avrupa'da arazileri bulunmamaktaydı.
 
Birinci Haçlı seferi'ne Godfrey de Bouillon yanında diğer Avrupalı asiller de iştirak etmekteydiler. Bunlar arasında en yüksek rütbeli olan asilin [[IV.Toulouse'lu Raymond|IV. Raymond Toulouse'lu ]] (1041/1042 – 1105), (bazen Raymond de Saint-Gilles) olduğu kabul edilmektedir. 52 yasındayaşında olan Raymond St Giles Haçlılar ordusuna en yüksek sayıda Haçlı şövalye askeri birliği getiren aslıasil baron olmaktaydı. Bu getirdiği asker sayısı, yaşı ve Avrupa'daki savaşlarda kazandığı ünü dolayısıyla Raymond St Gilles'in bu Birinci Haçlı seferinin "Baronlar Seferi" denen kısmının lideri olması beklenmekte idi. Yine Franklar asıllı olan büyük bir ordu ile FlandaraFlandra Kontu [[II. Robert]] ayrı bir grup olarak Avrupa'dan Konstantinopolis'e giden bir Haçlılar ordusu başında idi. Bu Franklar asıllı asiller orduları yanında Norman asıllı ve Sicilya ile güney İtalya'yı eline geçirmiş olan Norman Sicilya Grandkontu [[I. Rugerro]]'nun oğlu olan Taranto'lu [[I. BeomondoBoemondo|BeomondoBoemondo]] Norman haçlılarla Italya'dan Adriyataik Denizi'ni gecerek bu sefere katılmıştı. <ref>Bu asiller Birinci Haçlı seferi ile Güney Anadolu, Lübnan ve Kudüs'ü ellerine geçirdikten sonra buralarda kurulan Haçlı Frank devletlerinin hükümdarlari olmuşlardı. Godfrey de Boullion kurulan Kutsal [[Kudüs Krallığı]] hükümdarı; küçük kardeşi Baudoin[[II. Baodouin|Baodouin]] önce [[Edessa Kontu]] sonra ağabeyi yerine ikinci Kudüs Kralı; [[Toulouse'lu IV. Raymond|Raymond de Gilles]] [[Trabluşsam Kontluğu|Trabluşsam Kontu]] ve Beomondo ise [[Antakya Prensiliği|Antakya Prensi]] olmuşlardı.</ref> Ayrıca Papa temsilcisi olarak Puy Piskoposu olan [[Adhemar Puylu|Adhemar]] bu sefere iştirak etmekte idi.
 
Avrupa'dan gelen Haçlılar dört değişik ordu grubu olarak ayrı olarak Avrupa'dan Konstantinopolis'e geçmeye başladı. Godfrey de Bouillon kardeşleri ile birlikte çoğunluğu Franklardan oluşan (bazı kayanaklrakaynaklara göre 40.0000000 askeri aşkın) bir şövalye ordusu başında Ağustos 1096'da Aşağı Lorraine'den sefersefere başladılar. AlamanyaAlmanya ve Macaristan'dan geçerek kuzey Balkanlar Bizans sınırına eriştiler. Bu ordu Almanya ve Macaristan'da yerli halk ile bazibazı çatışmalara girişmişti. Balkanlardan Bizanslıların kurduğu ve idare ettiği menziller sistemi ve Bizans ordusunun sağladığı kılavuzluk ile daha disiplinli geçiş yapıldı. Godfrey de Bouillon ve ordusu, VermandoısVermandois'lı Hugh'un haçlı ordusundan sonra, ikinci ordu olarak Kasım'da Konstantinopolis'e erişti ve şehrin dışında şehirden pek uzak olmayan bir ordugaha yerleştirildi.
 
[[Dosya::Godefroy_de_Bouillon.jpg|thumb|180px|Bizans İmparatoru [[I. Aleksios Komnenos]]'un Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları komutanlarını kabulu]]
Diğer Haçlı orduları birkaç ay içinde Konstantinopolis'e ulaştılar. Birdenbire Bizans Imparatorluğu başkentinin yanında 25.000-50.000 kişilik piyade ordusu ve 4000-8000 kişilik ağır süvari şövalye ordusu kampa girmişti. Bizans Imparatoru [[I. Aleksius]] ve Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları komutanlarını hedefleri değişik ve çatışmalı idi. Bizans Imparatoru bu Haçlı ordusunun Orta Asya ve İran yoluyla Anadolu'ya göç eden Türkmenleri buralardan temizlemek ve [[Anadolu Selçuklular Devleti]]'ni ortadan kaldırmak için kullanılmasını istemekte idi. ▼
Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları ise Anadolu'dan biran evvel geçerek Filistin'e inip Kudüs'ü ellerien geçirmeği istemekteydiler. Bizans Imparatoru gelen Haçlı ordusu komutanlarından onları ve ordularının kendine tabi olup vassalları olacağını ve ellerine geçirecekleri eski Bizans arazilerini imparstorluk yönetimine geri verceklerine dair bir sadakat yemini vermelerini istemekteydi. Sonunda Godfrey de Bouillon diğer haçlılar liderleri biraz değiştirilmiş sadakat yemini verdiler ve Bizans donanması ile Anadolu yakasına geçirildiler ve 1097 ilkbaharinda Anadolu'da yürüyüşe başladılar.
 
▲Diğer Haçlı orduları birkaç ay içinde Konstantinopolis'e ulaştılar. Birdenbire Bizans Imparatorluğuİmparatorluğu başkentinin yanında 25.000-50.000 kişilik piyade ordusu ve 40004.000-80008.000 kişilik ağır süvari şövalye ordusu kampa girmişti. Bizans Imparatoruİmparatoru [[I. AleksiusAleksios Komnenos]] ve Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları komutanlarınıkomutanlarının hedefleri değişik ve çatışmalı idi. Bizans Imparatoruİmparatoru bu Haçlı ordusunun Orta Asya ve İran yoluyla Anadolu'ya göç eden Türkmenleri buralardan temizlemek ve [[Anadolu SelçuklularSelçuklu Devleti]]'ni ortadan kaldırmak için kullanılmasını istemekte idi. Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları ise Anadolu'dan biran evvel geçerek Filistin'e inip Kudüs'ü ellerien geçirmeği istemekteydiler. Bizans İmparatoru gelen Haçlı ordusu komutanlarından onları ve ordularının kendine biat ederek tabi olup vassalları olacağını ve ellerine geçirecekleri eski Bizans arazilerini imparstorluk yönetimine geri vereceklerine dair bir sadakat yemini vermelerini istemekteydi. Sonunda Godfrey de Bouillon diğer haçlılar liderleri biraz değiştirilmiş sadakat yemini verdiler. Bizans donanması ile Anadolu yakasına geçirildiler.
[[Dosya:CrusadeLeaders.jpg|thumb|left|upright| Haçlılar liderleri Godfrey de Bouillon, [[Antakya Prensliği|Antakya Prensi]] [[I. Boemondo]], [[IV. Raymond Toulouselu]], ve diğer Haçlılar]]▼
<!--
 
▲[[Dosya:CrusadeLeaders.jpg|thumb|left|upright| Haçlılar liderleri Godfrey de Bouillon, [[Antakya Prensliği|Antakya Prensi]] [[I. Boemondo|Boemondo]], [[Toulouse'lu IV. Raymond|Raymond St ToulouseluGilles]], ve diğer Haçlılar]]
Their first major victory, with Byzantine soldiers at their side, was at the city of [[İznik|Nicaea]], close to Constantinople, which the Seljuk Turks had taken in 1085. Godfrey and his knights of Lorraine played a minor role in the [[siege of Nicaea]], with Bohemond successfully commanding much of the action. Just as the Crusaders were about to storm the city, they suddenly noticed the Byzantine flag flying from atop the city walls. Alexius I had made a separate peace with the Turks and now claimed the city for the Byzantine Empire. These secret dealings were a sign of things to come in terms of relations between Crusaders and Byzantines.
 
1097'de Baronların Haçlı ordusu Anadolu'ya geçip yürüyüşe başladı. Önce Keşiş Piyer'in "Halk Haçlı Seferi" ufak kalıntıları ile birleştiler. Kılavuzluğu iki Bizans generali, Manuel Boutoumites ve Tatikios, komutasında Bizans ordusu sağlamaktaydı. İlk hedef Sultan Kılıç Arslan'ın Selçuklu başkenti olan Nikea (modern [[İznik]]) idi. İ. Kılıç Arslan Anadolu'da savaşmakta idi ama hazinesi ve ailesi Nikea'da kalmıştı. Haçlı ordusu Nikea'yı kuşatma altına aldı. [[Nikea Kuşatması (1097)|Nikea Kuşatması]]'nda Beomondo Haçlı ordusunu komuta ederek önemli rol oynadı ve Godfrey ve Lorraine şövaleyeleri nisbeten ufak rol oynadılar. Haçlı ordusu kaleye son bir büyük saldırıya hazırlanırken kaleye Bizans bayrağı çekildiğini gördüler. Bizanslılar Selçuklu kale komutanı ile ayrı ve Haçlılardan gizli bir anlaşma yapmışlardı ve Nikea şehri Bizanslılara verildi. Fakat bu Haçlılar ile Bizanslılar arasını açtı.
 
Bundan sonraki Haçlı ordusunun Anadolu'yu geçişinde Godfrey de Bouıllion ancak önemli çarpışmalarda belirli rol oynadı ve genellikle ordunun ilerlemesi Raymond de Gilles ve Tarantolu Beomondo komutasında oldu. İznik kuşatması ve fethinden sonra Haçlı ordusu, ordu idaresini ve iaşe toplamayı kolaylaştırmak nedeniyle, ikiye bölündü. Birisi Boemondo idaresinde Normanlardan ve kılavuz Bizanslılardan oluşmakta idi ve diğeri Godfrey de Bouillon ve Papa temsilcisi Adhemar idaresinde olup Frankları ihtiva etmekteydi. Dağlık araziden geçen iki ordu grubu Eskişehir yakınlarında Dorileon ovasında birleşmek kararlıydılar ve burada [[Dorileon Muharebesi (1097)|Birinci Dorileon Muharebesi]] yapıldı. Dorieleon ovasındna 1 Temmuz'da öncü Normanlardan oluşan grup Anadolu Selçuklu Sultanı I. Kılıç Arslan tarafından bir baskinla karşılandı. Selçuklu ordusunun çok oynak okçu süvarileri öncü Haçlı ordu grubunu sardı. Bu gruptan Franklardan oluşan ikinci gruba bir atlı haberci gönderildi. Godfrey'in komutasında ikinci grubun zırhlı şövalye ağır süvarileri, okları zırhlı ve dörtnala ilerleyen süvari şövalyelerine geçersiz olan kuşatıcı Selçuklu güçlerine karşı bir zırhlı süvari hücumuna geçip Kılıç Arslan'ın çemberini yarmayı başarıp iki Haçlı ordu grubunu birleştirdi. İkinci gruptan bir ayrı birlik başında bulunan Puy Piskoposu Adhemar ise savaşanların kenarından geçti ve Selçukluları arkadan vurdu. Kılıç Arslan'in Selçuklu ordusu epeyce telef vererek ve hatta devlet hazinesini de geri de bırakarak geri çekmek zorunda kaldı.
 
Selçuklu orduları bu muharebeden sonra doğrudan doğruya Haçlı ordusu ile savaşa girişmekten kaçındılar. Kılıç Arslan gerilla tipi bir savaşa girdi ve yak-yık-boşalt tipi bir yıldırıcı ve yıpratıcı savaşa girişti. Haçlı ordusu ta Antakya'ya varıncaya kadar nerede ise hiç karşıtsız ilerledi. Haçlılar, kılavuz Bizanslı general Tatakios'a uyarak güneyde ve Bizans yerleşkeleri yakınların geçen bir güney güzergah takip ettiler. Takip edilen yol şöyle oldu: Uluborlu (Polybotus), Yalvaç (Antioch-Pisidia), Akşehir (Philomelium), Ladik (Laodicea), Konya (Iconium), Ereğli(Hereclea), Kemerhisar (Tyana), Niğde (Augustapolis). Norman ve güney İtalyanlar Boemondo ve Tancred komutası altında Torosları Gülek Boğazı'ndan geçerek Cukurova'ya indi. Ama bu yol pusuya uygun olduğu icin Godfrey de Bouillon ve Franklar'dan oluşan Haçlıların büyük bir kısmı Kayseri (Mazacha), Kahramanmaraş (Marash) yoluyla Çukurova'ya indiler. Anadolu'yu geçmekte iken Haçlı ordusu liderleri birbirleriyle başkomutan olmak için devamlı mücadele ettiler. Anadolu'yu geçişte Godfrey de Bouillon'ın bir ayının saldırısına ougradığı ve bu saldıradan yaralanarak yarası iyileşene kadar yatag düştüğü ve sedye üzerinde yatarak yol aldığı bildirilmektedir.<ref>Natasha Hodgson (2013) "Lions, Tigers and Bears: encounters with wild animals and bestial imagery in the context of crusading to the Latin East", ''Viator'' </ref>Haçlı ordusu Anadolu'yu 3 ayda gecerek Ekim 1097 [[Antakya]] önüne gelebildi.
Godfrey continued to play a minor but important role in the battles against the Muslims until the Crusaders finally reached Jerusalem in 1099. Before that time, he helped to relieve the vanguard at the [[Battle of Dorylaeum (1097)|Battle of Dorylaeum]] after it had been pinned down by the Seljuk Turks under [[Kilij Arslan I]], with the help of the other crusader princes in the main force and went on to sack the Seljuk camp. After this battle and during the trek through Asia Minor some sources suggest that Godfrey was attacked by a bear and received a serious wound which incapacitated him for a time.<ref>Natasha Hodgson 'Lions, Tigers and Bears: encounters with wild animals and bestial imagery in the context of crusading to the Latin East ''Viator'' (2013)</ref> In 1098 Godfrey took part in the [[Siege of Antioch|capture of Antioch]], which fell in June of that year after long and bitter fighting. During the siege some of the Crusaders felt that the battle was hopeless and left the Crusade to return to Europe. Alexius I, hearing of the desperate situation, thought that all was lost at Antioch and did not come to help the Crusaders as promised. When the Crusaders finally took the city, they decided that their oaths to Alexius had been breached and were no longer in effect. Bohemond, the first to enter the city gates, claimed the prize for himself. A Muslim force under [[Kerbogha]], from the city of [[Mosul]], arrived and battled the Crusaders, but the Christians finally defeated these Islamic troops.
 
Ekim 1098'da Haclilar Selcuk emiri [[Yagisayan]] tarafindan savunulan [[Antakya kuşatması|Antakya kalesini kustama]]ya aldilar ve bu kusatma gayet uzun surdu. Bu kusatma sirasinda Anadolu'dan geciste kendisine refakat eden karisi olen Godfrey'in kucuk kardesi [[I. Boudouin|Baudoin]] Bouluognelu Edessa'da, (şimdi Şanlıurfa) Ortodoks Hristiyan olan Rum halkı tarafından beğenilmeyen bir Ermeni Katolik Kilisesi mensubu olan Ermeni Kralı Thoros'a yardm icin ordudan ayrildi. Baudouin kendine bağlı atlı şövalyeler birliği ile Urfa'ya ulaşınca onu özel bir törenle evlat edinerek kendine varis yaptı. Birkaç hafta geçmeden Thoros bir suikastla öldürüldü. Böylece Baudouin kendisine Edessa Kontu unvanı vererek idareyi ele alıp ilk Haçlı Devleti olarak [[Edessa Kontluğu]] devletini kurdu.
After this victory, the Crusaders were divided over their next course of action. The bishop of Le Puy had died at Antioch. Bohemond decided to remain behind in order to secure his new principality and Godfrey's younger brother, Baldwin, also decided to stay in the north at the Crusader state he had established at [[County of Edessa|Edessa]]. Most of the foot soldiers wanted to continue south to Jerusalem, but Raymond IV of Toulouse, by this time the most powerful of the princes, having taken others into his employ, such as [[Tancred, Prince of Galilee|Tancred]], hesitated to continue the march. After months of waiting, the common people on the crusade forced Raymond to march on to Jerusalem, and Godfrey quickly joined him. As they traveled south into Palestine, the Crusaders faced a new enemy. No longer were the Seljuk Turks the rulers of these lands. Now the Christian army had to deal with armies of North African Muslims called [[Fatimid]]s, who had adopted the name of the ruling family in [[Cairo]], [[Egypt]]. The Fatimids had taken Jerusalem in August 1098. The Crusaders would be battling them for the final prize of the First Crusade in the [[Siege of Jerusalem (1099)|siege of Jerusalem]].
 
Bu uzun süren kuşatma sırasında Bizans Imparatoru olan I. Aleksios Antakya'nın Haçlılara düşmeyeceğine karar verip Haçlılara yaptığı yardım ve destekleri kesti ve yeni yardım sağlamamaya başladı. 2 Haziran 1099'da akşamı Firuz adında Ermeni'den dönme bir zırh tamircisi Yağışıyan'ın kendini cezalandırmasının öcünü almak için ve Haçlıların kendine vaat ettikleri altın ve toprak bağışlarından gözü kararak şehrin büyük kulelerinden olan "İki Kızkardeş Kulesi"'nde bir pencereyi açtı ve Beomondo komutasındna şehre giren Haçlılar kale kapılarını açıp Haçlıların şehre girmesini sağladılar.
It was in Jerusalem that the legend of Godfrey of Bouillon was born. The army reached the city in June 1099 and built a wooden siege tower (from lumber provided by some Italian sailors who intentionally scrapped their ships) to get over the walls. The major attack took place on July 14 and 15, 1099. Godfrey and some of his knights were the first to take the walls and enter the city. It was an end to three years of fighting by the Crusaders, but they had finally done what they had set out to do in 1096—namely, to recapture the Holy Land and, in particular, the city of Jerusalem and its holy sites, such as the [[Church of the Holy Sepulchre|Holy Sepulchre]], the tomb of [[Jesus|Jesus Christ]]. He endowed the hospital in the [[Muristan]] after the First Crusade.
 
Haçlılar Antakya kalesini ellerine geçirdikten üç gün sonra, uzun zaman yolda kalıp çeşitli diğer ordularla takviye edilmiş Selçuklu Musul Atabeyi [[Kerboğa]]'nin ordusu Antakya önünde göründü ve kale içinde bulunan Haçlı ordusunu kuşatmaya aldı. Tarihçi Ali ibn el-Esir'e göre Antakya'yı zapt ettikten sonra 12 gün Haçlılar yiyeceksiz kale içinde kapalı kaldılar. Antakya kalesi içinde beklenmedik bir mucize ortaya çıktı. Bir keşiş İsa'nın çarmıhta öldürülmesi için kullanılan [[Kutsal Mızrak]]'ın Antakya'da Katedralinin zemininde gömülü olduğunu ve bu mızrağı kullanarak Müslümanlara karşı galip geleceği rüyasını gördü ve Antakya Katedrali'nde yapılan kazıda bir mızrak bulundu. Haçlılar moral kazanıp başlarında Kutsal Mızrakla Le Puy Başpiskoposu bulunarak 18 Haziran 1098'de Antakya'dan bir büyük huruç hareketi yapıp Kerboğa'ya saldırıya geçtiler. Şam Emiri [[Dukak]] ve diğer emirler Kerboğa ordusundan kaçtılar ve Kerboğa'ya kalan müslüman ordusu büyük bir mağlubiyete uğradı.
Once the city was returned to Christian rule, some form of government had to be set up. On July 22, a council was held in the Church of the Holy Sepulchre. Raymond of Toulouse refused to become king. Godfrey did no damage to his own piety by accepting the position, but only as secular leader, and not as King, instead claiming an unknown r ill-defined title (advocatus sancti sepulchri).
 
-->
Haçlı askerleri hemen Kudüs'e yürümek istemekteydiler. Ama önemli asil komutanlar, başlarında Raymond de Saint-Gilles ve Norman [[Tancred]], kuştamada aç ve perişan olan Haçlılar ordusunun bir müddet Antakya'da bekletmeye karar verdiler. Bu bekleme sırasında Temmuz, Ağustos aylarında Haçlı ordusu ve şehir nüfusu arasında bir veba salgını çıktı ve birçok kişi, bunlar arasında 1 Ağustos'ta Papalık temsilcisi Le Puy Başpiskoposu Adhemar, oldu. Haçlı orduları Bizans Imparatoru'nun onların şehri almadan önceki tutumu nedeniyle onlara destek verme sözünden ayrıldığı için Haçlı komutanların Bizans'a verdikleri yeminlerin geçersiz düşürdüğü iddiası ile işgal ettikleri Antakya ve diğer arazileri Bizanslılara geri vermeyeceklerini ilan ettiler. Bu arada şehre ilk giren komutan olan Beomondo şehrin hükümdarı olma isteğini açıkça savunmaya başladı. Haçlı ordusunun Antakya'da beklemesi alelade Haçlı askerlerin ve Haçlıları takip eden sivillerin bekleme takatlerini aştı ve Raymond Raymond de Saint-Gilles'i Kudüs'e gitmek için zorlamaya başladılar ve Godfrey de Bouillon da bunlara katıldı.
 
Tam bu sıralarda Kudüs ve Filistin'de büyük değişiklikler oldu. Selçuklu emirleri Artükoğlu kardeşler, [[Artukoğlu Sökmen Bey]] ve [[İlgazi Bey]]'in elinde bulunan Kudüs'i ve Filistin'i Mısır'da bulunan [[Fatimiler]] halifeliği yeniden eline geçirmeye karar verdi. Fatimi Veziri Şahinşah El-Afdal komutasındaki Fatimi ordusu ile Filistin'e girdi ve Kudüs'e yönelerek şehir kuşatamaya aldı. Kudüs'ü yöneten Selçuk Emirleri Artukoğlu kardeşler Antakya'ya yardım için gitmişler; yenilen Kerboğa'nın harekâtına katılmışlar ve yenilgiden sonra Kudüs'e yeni geri dönmüşlerdi. Kırk gün kadar süren bir direnmeden sonra Kudüs kalesi Fatimiler eline geçti. Fatimi Veziri El-Afdal Ağustos 1098'de İftikar El-Devle komutasında, çoğu Arap asıllı olmayan Berber ve Nubyalı siyahi askerlerden oluşan, Fatimiler ordusunu Kudüs'ü savunmaya bırakarak Mısır'a geri çekildi. Fatimiler Haçlılarla anlaşma yapmayı denediler ama Kudüs'ten vazgeçmedikleri için bu imkansız oldu.
En sonunda Ocak 1099'da Haçlı ordusu tekrar Kudüs üzerine yürümek için Antakya'dan ayrıldı. Ama şehir Bizans'a geri verilmedi ve burada bir Haçlı devleti olan [[Antakya Prensliği]] devletini kurup başına Beomondo'yu geçirdiler. Kudüs'e yönelen Haçlı ordusu Toulouse'lu IV. Raymond tarafından sevk ve idare edildi. Saycar ve [[Trablusşam]] kaleleri etrafindan gecildi. Hisn-el-Akrad kalesi, [[Tartus]], [[Kasariya]], [[Arsuf]], [[Ramallah]] ve [[Beytüllahim]] şehirleri Haçlılara ellerine geçti. Raymond de Saint-Gilles [[Akka]] kalesini ve Godfrey de Bouillon [[Jabala]] kalelerine saldılar ama ele geçirmenyip başarısız kaldialar. Uzun ve yıpratıcı bu seferden ve Müslümanlara karşı gerçekleştirdikleri pek çok yağma ve katliamdan sonra gerçekten de Haçlılara 7 Temmuz 1099 Kudüs'e vardılar.
 
7 Temmuz 1099 başlayan Haçlılar [[Kudüs Kuşatması (1099)|Kudüs Kuşatması]] 15 Temmuz 1099'e kadar sürdü.
Bu kuşatmada Godfrey de Bouillon büyük cesarat ve kahramanlık gösterip kendi hakkında bir efsane doğmasına neden oldu. Haçlı orduları önce şehrin surlarına birçok başarısız saldırılarda bulundular ve geri püskürtüldüler. Denizde Yafa yakınlarına gelen Genevizliler karaya oturttukları gemilerini parçalayarak tahtalarını Kudüs önlerine getirdiler ve iki tane büyük kuşatma kulesi yaptılar. Bunlar 14 Temmuz gecesi şehrin duvarları önüne getirildi. Bu kulelerden şehrin kuzeydoğu kapısı önünde bulunan Godfrey komuta etmekteydi. Askerlerinden iki Flandralı şövalye ilk defa kuleden şehre girmeyi başardı. Sonra Godfrey, kardeşi Boulogne'lu Eustace, Tancerd ve askerleri de şehre girdiler. Raymond komutasındaki ikinci kule bir hendek dolayısıyla ilerleyemedi. Fatimiler komutani İftikar el-Devle fazla direniş yapamayacağını anlamıştı. Raymond de Saint-Gilles İftikar El-Devle'ye bir haberci göndererek teslim olursa kendisi ve ordusunun ziyan görmeden serbest Kudüs'ten ayrılmasına izin verileceğini bildirdi. İftikar el-Devle bu teklifleri kabul edip teslim olup şehir kapılarını Haçlılara açtı. Kudüs 15 Temmmuz sabahı Haçlılar eline geçti. Raymond bu sözünü tuttu ve İftikar El-Devle ve ordusu 15 Temmuz akşamı Kudüs'ten ayrılarak Eskalon kalesine gittiler.
 
Haçlıar ordusu üç yıl içinde hayallerine ve isteklerine erişmişler ve Kudüs'ü ve Hristiyanların en kutsal saydıkları [[Kutsal Kabir]]'i ele geçirmişlerdi. 15 Temmuz 1099 günü öğleden sonra, akşam üstü ve ertesi sabah Haçlı ordusu mensupları Kudüs'te bulunan bütün Müslümanları ve Yahudileri öldürmeye başlayıp dünya tarihinde eşine az rastlanır bir vahşet gerçekleştirdiler. Haçlı ordusu Kudüs'te iki gün içinde şehirdeki 70 binden fazla olmak üzere tüm Müslümanları ve Yahudileri kılıçtan geçirdiler. Birçok Müslüman Kuduşlu [[Mescid-i Aksa]] camisine, [[Haremi Şerif]], [[Süleyman Tapınak Tepesi]]ne, Yahudiler ise Batı Duvarı (Ağlama Duvarı) kenarında bulunan kendi sinagoglarına sığınmışlardı. Haremi Şerif, Süleyman Tapınak Tepesi üstünde kendi tapınaklarına sığınanların hepsi (Müslüman ve Yahudiler) öldürüldü.
 
==Kudüs Hükümdarı ve Kutsal Kabir Koruyucusu ==
 
15 Temmuz 1099'da Haçlılar Kudüs'ü ellerine geçirdikten sonra Haçlı ordusunun soylu komutanları [[Kutsal Kabir Kilisesi]]'nde 22 Temmuz'da yapılan bir toplantı ile bu Hristiyan eline geçmiş olan Kutsal şehrin ve diğer arazilerin nasıl yönetilebileceği hakkında kararlar aldılar. Yeni bir Kudüs Krallığı kurulmasına karar verdiler. Bu krallık Hristiyanların kutsal saydıkları topraklarda dinsel olmayan devlet işleri ile uğraşmaya yetkili olacaktı. Kudüs Krallığı Kudüs şehri yanında Suriye'in güneyi ve Filistin'i de ihtiva edecekti. Bizans Hükümdarı I. Aleksius 'a verdikleri sadakat yemini ve kazanılan eski Bizans topraklarını tekrar Bizans yönetimine verecekleri sözüne rağmen hiçbir Haçlı soylu buna yanaşmamıştı. Fakat Kudüs krallığının bir teokratik devlet mi olup olmayacağı üzerinde tartışma oldu ve sonra krallık tacının Katolik Kilisesi hiyerarşisinden olmayan Avrupalı asıllı olan asillere verilmesi kabul edildi. Bu devletin başına Toulouse Kontu Raymond St Gilles'in geçirilmesi bu toplantıya katılanların çoğunluğu tarafından beklenmekteydi. Raymond, ya kendi tutumunu mütevazi bir dindar göstermek için yahut ta katılan soyluların ne de olsa kendini seçeceklerini beklediği için önce bu hükümdarlığı kabul etmekte çekingen davrandı. Fakat ona rakip olan Godfrey de Bouillon böyle bir çekingenlik göstermedi ve Antakya Kuşatması ve fethine olan katkısı dolayısıyla Haçlı soylu komutanları arasında kazandığı popülerliği kullanarak kendinin kutsal Kudüs Kralı olarak seçilmesini sağladı. Godfrey'un bu başarısı Raymond tarafından hiç iyi karşılanmadı ve hatta Raymond bu gelişmeye çok kızarak kendi komutası altında olan birliklerle Kudüs şehrinden çekilip kırsal bir ordugâha yerleşti.
 
Godfrey de Boullion da güya mütavazilik göstermek için inanmış olduğu sıkı Hristiyan etik kurallarına göre Kudüs krallık tacının sadece İsa'ya ait dikenli taç olduğunu kabul etmekte idi ve kral olup altından bir taç giymeyi red etmekte idi. Ama Kudüs'ün yönetimini üzerine almayı redetmemekte idi. Bunlara uyan soylular toplantının kurdukları devlet olan [[Kudüs Krallığı]]'nin ilk hükümdarı olarak Godfrey de Boullion seçildi. Bu görev için kendisinin seçtiği unvan "Kutsal Kabir Koruyucusu (Advocatus Sancti Sepulchri)" olmuştur. Fakat bu unvanı taşıyan herhangi Godfrey de Boullion elinden çıkmış orijinal bir belge elimize geçmiş bulunmamaktadır. Godfrey'in elinden çıkmış ve günümüze gelmiş belgelerde kendisi için ya "princeps" (hükümdar) ya da Avrupa Aşağı Lorraine'de kullandığı unvan olan ''dux'' unvanını kullanmıştır. Birinci Haçlı seferi kronikçi tarihi yazanlardan sadece "Keşiş Robert (Robert the Monk)" Godfery'nin "Kudüs Kralı" unvanının aldığını bildirmektedir. Fakat kendini takip eden Haçlı Kudüs Krallığı devleti hükümdarları "kral" unvanını seçmişlerdir. <ref>Riley-Smith, Jonathan (1979) "The Title of Godfrey of Bouillon", ''Bulletin of the Institute of Historical Research'' Cilt:52 say.: 83–86; V. Murray, Allan (1990) "The Title of Godfrey of Bouillon as Ruler of Jerusalem", ''Collegium Medievale'' Cilt:3 , say.: 163–78; ve France, John (1983) "The Election and Title of Godfrey de Bouillon", ''Canadian Journal of History'', Cilt:18 Sayi:3 , say.:321–29.</ref>
Satır 116 ⟶ 126:
== Hakkında mitler ve edebiyat ve sanat eserleri ==
 
Fransız yazar Albert Aixli 1100-1110 döneminde Godfrey de Bouillon hakkında tarih yazmadığıyazdığı zaman objektif olarak tarihsel incelemelerden ayrıldı ve Godfrey de Bouillon tarihine bir efsane veya mit olma karakteri verdi.
 
Godfrey de Bouillon'un yaşadığı zamanların kronikçilerinden en inanailirinanılır olduğu kabul edilen SaydalıSurlu Giyom da Godfrey de Bouillon'a efsaneveiefsanevi nitelikler atfedederek onun yaptıklarınayaptıklarıni masalsal olarak "Eracles'in Tarihi" adli eserde gayet detaylı bir destan şekildeşekilinde anlattı.
 
Orta çağlar sonlarındna geliştirilen ve sonradan 19. yüzyılda [[Wagner]] tarafından opera haline hazırlanan [[Lohengrin]] destansaladli efasanevi eserde bulunan "Kuğu Şövalye" Godfrey de Bouillon karakteridir.
 
İtalyan rönesans şairi [[Torquato Tasso]] (yaşamı 1544–1595) en önemli şiirsel eseri olan [[Kudüs'ün Kurtarılış (La Gerüsalemme liberata)]] adli eserinin kahramanı olarak Godfrey de Bouillon'u kullanmıştır.
 
İtalyan şairi [[Dante Alighieri]] (yaşamı 1265-1321) tarafından hazırlanmış klasik [[İlahi Komedya`|İlahi Komedya`(La Divina Commedia)]] adli eserinde Godfrey de Bouillon'un ruhunu diğer "İnanmışlar Savaşçıları" ile birlikte Mars +Cenneti'nde olarak göstermektedir.
 
1711 yılında [[George Frideric Handel]] tarafından hazırlanan [[Rinaldo (Handel)|Rinaldo]] opeara eserinin baş kahranlarai başında Goffredo adı ile [[kontralto]] sesi ioe Godfrey de Bouillon bulunmaktadır.
 
Fransa'da 19. yüzyılda ortaya çıkan [[romantik]] edebiyat akımın baş yazarlarından olan [[Chateaubriand]] hazırlamış olduğu günlükte Godfrey de Bouillon'un şövalyeliğinin Kutsal Kabir'de kutsulanmasınıkutsalanmasını Fransız olan Godfrey de Bouıllion'un Fransa vatanının şeref ve sanını artırdığını ve bu nedenle Fransızların ve özellikle şairin kendişisininkendisi için büyük bir aşksevgi, sevinç ve ogünmeövünme konusukaynağı olduğunu yazmıştıyazmıştır.
 
[[1830]]'da bağımsızlığınabağımsızlığını kazanainkazanan [[Belçika]] liderleri yeni ortaya çıkan ülkeninülkeye tarihsel köklerinikökler bulamakbulmak ve her Belçikalı'daya bu yeni çıkartılan milliyetçi tarihsel kökleri kabul ettirmek için Godfrey de Bouillon'u bir milli kahraman olarak kabul edip onu lanse etmeye başladılar. Bu nedenle modern Valon Brabant'ta bulunan Godfrey de Bouillon doğum yeri olduğu kabul edilen küçük BsisyBaisy-Thys köyüne gayet büyük önem verip bu köyün milliyetçi Belçikalılar için bir turistik mevki olmasını sağladılar. Belçika başkentbaşkenti [[Brüksel]]'de bulunan kraliyet sarayı önündeki "Kraliyet Meydanı (Place Royale)" için, heykeltraş "Eugène Simonis" tarafından 1848'de hazırlanmış bir Godfrey de Bouıllion'un bronzdan atlı bir heykelini ihtiva eden bir büyük anıt yaptırıldı.
 
==Ayrıca bakınız==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Godefroy_de_Bouillon" sayfasından alınmıştır