Vikipedi

Godefroy de Bouillon: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Noyder (mesaj | katkılar)
34.095 değişiklik
Noyder (mesaj | katkılar)
34.095 değişiklik
58. satır:
Bu sadık hizmeti dolayısıyla 1087'de Aşağı Lorraine Dükü olarak atandı. Birçok Avrupa tarihçisi eğer Godfrey de Bouillon Birinci Haçlı seferi'ne katılmayı tercih etmeseydi, Batı Avrupa tarihinde önemli işler yapmış bir devlet yöneticisi olarak isim yapmış olabileceğini iddia etmişlerdir.
 
==Birinci Haçlı Seferinde komutanlikkomutanlık==
 
''{{anamadde|Birinci Haçlı seferi}}''
 
1096'da başlayan [[Birinci Haçlı Seferi]] sırasında Baronların Seferi adı verilen etabında Fransa'dan Kudüs'e giden Haçlı ordusu içinde gayet büyük komutanlık rolü oynamıştır.
<!--▼
[[Dosya:A. Salzmann - Épée de Godefroy de Bouillon - Jerusalem.jpg|thumb|upright|Kutsal Kabir Kilisesi'nden 'Godfrey de Bouillon' ait olarak sergilenmis olan kilic]]▼
 
▲[[Dosya:A. Salzmann - Épée de Godefroy de Bouillon - Jerusalem.jpg|thumb|upright|Kutsal Kabir Kilisesi'nden 1808'de tahrip edilip kaybolmuş olan 'Godfrey de Bouillon' mezarından kalan ve ona ait olarak sergilenmissergilenmiş olan kilickılıç]]
 
1095'de yeni papa seçilen [[II. Urbanus]] Hristiyanlar için kutsal olan [[Kudüs]] şehrini bu şehir ve kaleyi zaptetmiş olan Türk asıllı Artüklü kardeşler elinden tekrar Hristiyanlar eline geçirmek için bir kutsal hac şekilinde olan ama askeri bir saldırı olan Haçlı seferi yapılması için Hristiyan ordularainin toplanması için bir kutsal davet yapmaya başladı. Avrupa ülkelerinden gelen bu askerişaldırı ile Anadolu'yu istilaya geçen ve orada yerleşmeye başlayan Türkmen ve [[Selçuklular]]'in bu arazilerden çıkarılması için [[Bizans Imapartorluğu]]'na destek sağlanmış olunacaktı.
<ref>"The tomb of Godfrey was destroyed in 1808, but at that time a large sword, said to have been his, was still shown." L. Bréhier, "Godfrey of Bouillon" in ''The Catholic Encyclopedia'' (1909).</ref> ]]
 
Bu Birinci Haçlı seferine katılan Avrupalı asillerin en yüksek ünvanlılaraından bii olan Aşağı Lorraine Dükü Godfrey de Bouillon oldu. Godfrey de Bouillon bu sefere kendi askelri ile katılmak üzere sahibi olduğu arazilerin çoğunu sattı ve diğer bir kısmını [[Liege]] Piskoposu ve [[Verdun]]] Piskoposu'nda aldığı borç için teminat olarak verdi. Sağlanan bu fonlarla Godfrey de Bouillon yaklaşık 1000 kadar şövalyeden oluşan bir ağır süvari birliğini Kudüs'e götürmeye karar verdi. Ağabeyi Eustace ve küçük kardeşi [[İ. Baudoiun (Kudüs Kralı|Baudouin]] de kendisine refakat etmekteydiler ama bunların daha elinede Avrupa'da arazileri bulunmamaktaydı.
In 1095 [[Urban II]],the new Pope, called for a [[Crusade]] to liberate [[Jerusalem]] from Muslim forces and also to aid the [[Byzantine Empire]] which was under Muslim attack. Godfrey took out loans on most of his lands, or sold them, to the [[bishop of Liège]] and the [[bishop of Verdun]]. With this money he gathered thousands of knights to fight in the [[Holy Land]]. In this he was joined by his older brother, Eustace, and his younger brother, Baldwin, who had no lands in Europe. He was not the only major nobleman to gather such an army. [[Raymond IV of Toulouse|Raymond of Saint-Gilles]], also known as Raymond of Toulouse, created the largest army. At age fifty-five Raymond was also the oldest and perhaps the best known of the Crusader nobles. Because of his age and fame, Raymond expected to be the leader of the entire First Crusade. [[Adhemar of Le Puy|Adhemar]], the [[papal legate]] and [[bishop of Le Puy]], travelled with him. There was also the fiery [[Bohemond I of Antioch|Bohemond]], a [[Italo-Normans|Norman]] knight from southern Italy, and a fourth group under [[Robert II of Flanders|Robert II, Count of Flandria]].
 
Birinci Haçlı seferi'ne Godfrey de Bouillon yanında diğer Avrupalı asiller de iştirak etmekteydiler. Bunlar arasında en yüksek rütbeli olan asilin [[IV. Raymond|IV. Raymond Toulouse'lu ]] (1041/1042 – 1105), (bazen Raymond de Saint-Gilles) olduğu kabul edilmektedir. 52 yasında olan Raymond St Giles Haçlılar ordusuna en yüksek sayıda Haçlı şövalye askeri birliği getiren aslı baron olmaktaydı. Bu getirdiği asker sayısı, yaşı ve Avrupa'daki savaşlarda kazandığı ünü dolayısıyla Raymond St Gilles'in bu Birinci Haçlı seferinin "Baronlar Seferi" denen kısmının lideri olması beklenmekte idi. Yine Franklar asıllı olan büyük bir ordu ile Flandara Kontu [[II. Robert]] ayrı bir grup olarak Avrupa'dan Konstantinopolis'e giden bir Haçlılar ordusu başında idi. Bu Franklar asıllı asiller orduları yanında Norman asıllı ve Sicilya ile güney İtalya'yı eline geçirmiş olan Norman Sicilya Grandkontu [[I. Rugerro]]'nun oğlu olan [[I. Beomondo|Beomondo]] Norman haçlılarla Italya'dan Adriyataik Denizi'ni gecerek bu sefere katılmıştı. <ref>Bu asiller Birinci Haçlı seferi ile Güney Anadolu, Lübnan ve Kudüs'ü ellerine geçirdikten sonra buralarda kurulan Haçlı Frank devletlerinin hükümdarlari olmuşlardı. Godfrey de Boullion kurulan Kutsal [[Kudüs Krallığı]] hükümdarı; küçük kardeşi Baudoin önce [[Edessa Kontu]] sonra ağabeyi yerine ikinci Kudüs Kralı; Raymond de Gilles [[Trabluşsam Kontluğu|Trabluşsam Kontu]] ve Beomondo ise [[Antakya Prensiliği|Antakya Prensi]] olmuşlardı.</ref> Ayrıca Papa temsilcisi olarak Puy Piskoposu olan [[Adhemar Puylu|Adhemar]] bu sefere iştirak etmekte idi.
Each of these armies traveled separately, some going southeast across Europe through Hungary and others sailing across the [[Adriatic Sea]] from southern Italy. Godfrey, along with his two brothers, started in August 1096 at the head of an army from Lorraine (some say 40,000 strong) along "[[Charlemagne]]'s road", as Urban II seems to have called it (according to the chronicler [[Robert the Monk]])—the road to Jerusalem. After some difficulties in Hungary, he arrived in [[Constantinople]], capital of the [[Byzantine Empire]], in November. The Pope had, in fact, called the Crusade in order to help the [[Byzantine emperor]] [[Alexius I]] fight the Islamic Turks who were invading his lands from Central Asia and Persia.
 
Avrupa'dan gelen Haçlılar dört değişik ordu grubu olarak ayrı olarak Avrupa'dan Konstantinopolis'e geçmeye başladı. Godfrey de Bouillon kardeşleri ile birlikte çoğunluğu Franklardan oluşan (bazı kayanaklra göre 40.0000 askeri aşkın) bir şövalye ordusu başında Ağustos 1096'da Lorraine'den sefer başladılar. Alamanya ve Macaristan'dan geçerek kuzey Balkanlar Bizans sınırına eriştiler. Bu ordu Almanya ve Macaristan'da yerli halk ile bazi çatışmalara girişmişti. Balkanlardan Bizanslıların kurduğu ve idare ettiği menziller sistemi ve Bizans ordusunun sağladığı kılavuzluk ile daha disiplinli geçiş yapıldı. Godfrey de Bouillon ordusu Vermandoıs'lı Hugh'un haçlı ordusundan sonra ikinci ordu olarak Kasım'da Konstantinopolis'e erişti ve şehrin dışında şehirden pek uzak olmayan bir ordugaha yerleştirildi.
Godfrey and his troops were the second to arrive (after [[Hugh I, Count of Vermandois|Hugh of Vermandois]]) in Constantinople. During the next several months the other Crusader armies arrived. Suddenly the Byzantine emperor had an army of about 4000 to 8000 mounted knights and 25,000 to 55,000 infantry camped on his doorstep. But Godfrey and Alexius I had different goals. The Byzantine emperor wanted the help of the Crusader soldiers to recapture lands that the [[Seljuk Turks]] had taken. The Crusaders however had the main aim of liberating the Holy Land in Palestine from the Muslims and reinstating Christian rule there. For them, Alexius I and his Turks were only a sideshow. Worse, the Byzantine emperor expected the Crusaders to take an oath of loyalty to him. Godfrey and the other knights agreed to a modified version of this oath, promising to help return some lands to Alexius I. By the spring of 1097 the Crusaders were ready to march into battle.
 
Diğer Haçlı orduları birkaç ay içinde Konstantinopolis'e ulaştılar. Birdenbire Bizans Imparatorluğu başkentinin yanında 25.000-50.000 kişilik piyade ordusu ve 4000-8000 kişilik ağır süvari şövalye ordusu kampa girmişti. Bizans Imparatoru [[I. Aleksius]] ve Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları komutanlarını hedefleri değişik ve çatışmalı idi. Bizans Imparatoru bu Haçlı ordusunun Orta Asya ve İran yoluyla Anadolu'ya göç eden Türkmenleri buralardan temizlemek ve [[Anadolu Selçuklular Devleti]]'ni ortadan kaldırmak için kullanılmasını istemekte idi.
Godfrey de Bouillon ve diğer Haçlı orduları ise Anadolu'dan biran evvel geçerek Filistin'e inip Kudüs'ü ellerien geçirmeği istemekteydiler. Bizans Imparatoru gelen Haçlı ordusu komutanlarından onları ve ordularının kendine tabi olup vassalları olacağını ve ellerine geçirecekleri eski Bizans arazilerini imparstorluk yönetimine geri verceklerine dair bir sadakat yemini vermelerini istemekteydi. Sonunda Godfrey de Bouillon diğer haçlılar liderleri biraz değiştirilmiş sadakat yemini verdiler ve Bizans donanması ile Anadolu yakasına geçirildiler ve 1097 ilkbaharinda Anadolu'da yürüyüşe başladılar.
 
[[Dosya:CrusadeLeaders.jpg|thumb|left|upright| Haçlılar liderleri Godfrey de Bouillon, [[Antakya Prensliği|Antakya Prensi]] [[İI. BöemondoBoemondo]], [[IV. Raymond Toulouselu]], ve diğer Haçlılar]]▼
▲<!--
 
Their first major victory, with Byzantine soldiers at their side, was at the city of [[İznik|Nicaea]], close to Constantinople, which the Seljuk Turks had taken in 1085. Godfrey and his knights of Lorraine played a minor role in the [[siege of Nicaea]], with Bohemond successfully commanding much of the action. Just as the Crusaders were about to storm the city, they suddenly noticed the Byzantine flag flying from atop the city walls. Alexius I had made a separate peace with the Turks and now claimed the city for the Byzantine Empire. These secret dealings were a sign of things to come in terms of relations between Crusaders and Byzantines.
 
 
▲[[Dosya:CrusadeLeaders.jpg|thumb|left|upright| Haçlılar liderleri Godfrey de Bouillon, [[Antakya Prensliği|Antakya Prensi]] [[İ. Böemondo]], [[IV. Raymond Toulouselu]], ve diğer Haçlılar]]
 
Godfrey continued to play a minor but important role in the battles against the Muslims until the Crusaders finally reached Jerusalem in 1099. Before that time, he helped to relieve the vanguard at the [[Battle of Dorylaeum (1097)|Battle of Dorylaeum]] after it had been pinned down by the Seljuk Turks under [[Kilij Arslan I]], with the help of the other crusader princes in the main force and went on to sack the Seljuk camp. After this battle and during the trek through Asia Minor some sources suggest that Godfrey was attacked by a bear and received a serious wound which incapacitated him for a time.<ref>Natasha Hodgson 'Lions, Tigers and Bears: encounters with wild animals and bestial imagery in the context of crusading to the Latin East ''Viator'' (2013)</ref> In 1098 Godfrey took part in the [[Siege of Antioch|capture of Antioch]], which fell in June of that year after long and bitter fighting. During the siege some of the Crusaders felt that the battle was hopeless and left the Crusade to return to Europe. Alexius I, hearing of the desperate situation, thought that all was lost at Antioch and did not come to help the Crusaders as promised. When the Crusaders finally took the city, they decided that their oaths to Alexius had been breached and were no longer in effect. Bohemond, the first to enter the city gates, claimed the prize for himself. A Muslim force under [[Kerbogha]], from the city of [[Mosul]], arrived and battled the Crusaders, but the Christians finally defeated these Islamic troops.
Satır 87 ⟶ 92:
Once the city was returned to Christian rule, some form of government had to be set up. On July 22, a council was held in the Church of the Holy Sepulchre. Raymond of Toulouse refused to become king. Godfrey did no damage to his own piety by accepting the position, but only as secular leader, and not as King, instead claiming an unknown r ill-defined title (advocatus sancti sepulchri).
-->
 
 
==Kudüs Hükümdarı ve Kutsal Kabir Koruyucusu ==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Godefroy_de_Bouillon" sayfasından alınmıştır