Gölköprü, Karasu: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k k |
|||
15. satır:
|ilçe = Karasu
|bölge = Marmara
|yüzölçümü =
|yüzölçümü_ref =
Satır 29 ⟶ 28:
|website = [http://www.yerelnet.org.tr/koyler/koy.php?koyid=257761]
}}
'''Gölköprü''', eski ismi '''Balta''', [[Sakarya (il)|Sakarya]] ilinin [[Karasu, Sakarya|Karasu]] ilçesine bağlı bir [[köy]]dür.
==
Tarihte ilk geçen kayit Şeyhler nahiyesi
aşağıdaki şekilde bir kayda rastlanmaktadır.
Veraset Hücceti
Kandıra Kazâsı’nın Şeyhler Nâhiyesi Nâib Vekîli Mustafa Efendi, Nâhiye’nin Gölköprü Divanı’nın Baltalı Köyü’ne gidip Ahmet Ağa’nın evinde isimleri zikredilen kişilerle birlikte yapılan mecliste köy sakinlerinden iken vefât eden Kalyoncuoğlu Hasan’ın verâseti, büyük oğlu Ahmet ile kızı Fatma’ya kaldığı anlaşıldıktan sonra Fatma Hatun kardeşi Ahmet’ten, babalarından kalan hissesini istemiştir. Ahmet de kendisinde olan kardeşinin hissesi üçbinikiyüzdoksaniki kuruşu kardeşine tamâmen vermiştir. Fatma Hatun da hakkını Ahmet’ten almıştır. Böylece babasından kalan ne kadar mal ve mülk varsa hepsi belirlenmiş olup Ahmed’in elinde bulunan hisseden Fatma Hatun’a düşen pay üçbinikiyüzdoksaniki kuruşluk eşyâ, hayvan, hubûbat, emlâk ve nakdi para zimmetine verilmiştir. Orada bulunanların kabul beyanları üzerine Nâ’ib bu olayı yerinde şer‘i mahkemeye sunulmak amacıyla onayladıktan sonra istek üzerine yazılmıştır. 16 Rebi‘u’l-Evvel 1310 (milâdî 1892)
Gölköprüköyü eski adı ile Baltaköy, bilinen en eski tarihi kayıt cumhuriyet sonrasıdır. köyün kurulumu ile ilgili kaynak bilgisi yoktur.
Satır 47 ⟶ 46:
Gölköprü köyü; Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk yıllarında (1300) Akçakoca Paşa'ın Doğu Marmara bölgesini fethetmesinden sonra bu bölgeye yerleştirelen Türkmenlere verilen ad olan Manavların kurduğu bir köydür. Manavların örf ve adetleri Türk-İslam motiflerini içermektedir. 1945-50'li yıllarda karadenizden (Trabzon-Giresun) aldığı göç ile örf ve adetlerine karadeniz kültüründende ilaveler olmuş 1985'li yıllara kadar manav örf ve adetleri ağırlıkla yaşatılmış, manavların şehirlere göç etmesi, karadeniz göçmeni insanların nüfusça artmaları sonucunda kültür karadeniz kültürüne kaymıştır. Manavlarda akraba evliliği olmamakla birlikte günümüzde karadeniz kökenlilerde akraba evliliği yapılmaktadır.Köyün unutulmaya yüz tutan ve yaşatılan bazı örf ve adetlerini şöyle sıralayabilirz.
*
* Yemek: Köyde Karadeniz ve Manav karışımı yemek kültürü vardır. Manavlar buğday (hamur) ve sebze ağırlıklı yemek kültürüne sahipken karadeniz göçmeni insanlar sebze ve balık yemeği kültürüne sahiptir. Türkiye'de türkmenlerin değişik şekilde yaptıkları tavuklu KEŞKEK yemeği manavların özel gün yemeği olarak ön plana çıkmaktadır. Dini bayramların ve düğünlerin vazgeçilmez özel yemeğidir. DIMBIL yine bir Manav çorbasının adıdır. Yufka şeklindeki hamurdan yapılır. Kara Lahana çorbası ve dolması, ısırgan otu yemekleri karadeniz kültüründen köyümüze girmiştir.
Satır 53 ⟶ 52:
* Askere uğurlama : Askere gidecek delikanlılara kına gecesi gibi eğlence düzenlenir. Uğurlama köy çıkışındaki mezarlıkta yapılır.( Bu adet cumhuriyet sonrası türk kültürünün bir parçasıdır.) Askere gidecek delikanlılar sıralanarak, ana-baba eş-dost ve akrabaları tarafından köy imamının duaları eşliğinde uğurlanırlar.
* Düğünler: Düğünler üç gün sürmesine rağmen (
* Türbe: Köy girişindeki mezarlıkta şehit olarak bilinen ve boyu normalden uzun olan bir mezar türbenin içinde bulunmaktadır ancak mezar ile ilgili bilgiler tamamen rivayetten ibarettir.
* Gölköprü Köyünde Yaşayan ailer:
* - Manavlar : Az, Eraslan, Berber, Demir
* - Giresun Kökenliler :Mankan, Çindir, Tiryaki, Ak, Zurnacı, Kısa
* - Trabzon Kökenliler :Salt, Civelek, Aydınlı, Şahin, Keleş, Haldız, Bektaş, Durmaz, Bakır, Kalkan, Kaya, Kodan, Baki, Afat, Alemdar
* Bina Mimarisi: Köyümüzün ev mimarisi betonarme olup hiçbir özellik taşımamaktadır. ancak eski mimarisi ise karadeniz köy evlerinin mimarisi ile benzerlik göstermektedir. Eski köy evleri iki katlı olup, alt kat taş duvar, üst katlar ahşaşp ve tuğla karışımıdır. Alt katlar ahır olarak kullanılırdı. üst katlar yaşam mahali olarak kullanılırdı. Alt katların ahır olmasının başlıca sebeblerinden biri de kışın evin ısınmasına faydası olduğu içindir. Üst katlardaki yaşam mahalinde ise girişte hayat denilen geniş bir alan vardı.Oda kapıları hayata açılırdı. Odanın bir tanesinde ocak denilen bugünün şöminesi ile aynı olan bir köşe vardır. burada sacayağı üzerinde kazan veya tencere ile yemek pişirilir, aynı zamanda ısınma gereksinimi de karşılanırdı. Ocağın kenarında gizli ahşap kapaklı hamam denilen yıkanma
== Coğrafya ==
Satır 83 ⟶ 82:
| align="right" | 830
|}
▲genç nüfus iş olanaklarının kısıtlı olması nedeni ile köy dışında yaşamaktadır.
== Ekonomi ==
Köyün ekonomisi [[tarım]] ve [[hayvancılık|hayvancılığa]] dayalıdır. 1955'li yıllara kadar köyün ova haricindeki arazileri ormanla kaplı olmasından dolayı yerli halk; düz ovalarda mısır, buğday, patates, fasülye, kabak, şeker kamışı,bostan tarımı ile sadece kendi ihtiyaçları için uğraşmışlar,mahsüllerini ticari amaçtan çok kendileri tüketmişlerdir. Köyün Ormanlarını korumuşlar, sığır, koyun, keçi ve manda besiciliği ile kendi ihtiyaçlarını karşılamak için uğraşmışlardır.
1950'li yıllardan sonra karadeniz bölgesinden aldığı göçlerle fındık ile tanışmışlardır. Karadenizin zor ve kısıtlı coğrafyasından gelen göçmenler,açma dedikleri orman arazilerine karadenizden getirdikleri fındıkları dikerek köyün geçim kaynağının bu alana kaymasını sağlamıştır. köyün yerli halkı olarak kabul edilen manavların genelde çalışkan olmaması ve kendi özünü koruyamayan tavırlarından dolayı, Bugün köyümüzün ekonomisi tamamen fındık üretimine dayanmaktadır. Düz ovalarda mısır ekilmekte fakat ekonomik değeri yoktur.
Satır 94 ⟶ 92:
Köyümüz, Karasu, Adapazarı ve İstanbul'a yakın olmasından dolayı özellikle İstanbul'a çok göç vermiştir. Buralarda ağırlıkla ticaretle uşraşmaktadırlar. Köy ile irtibatlarını kesmemişler, köye her zaman yardım etmişlerdir.
== Altyapı bilgileri ==
| |||