Benjamin Constant: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Potkal (mesaj | katkılar)
"Bilgi kutusu" ilave edildi
Nebra (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
84. satır:
 
Birçok yazara göre [[liberalizmin]] 3 ana version-evresinden bahsedilmektedir. Bunların birincisi olan İngiliz liberalizmi politik alanda dini hoşgörü, rızaya dayalı hükümet, kişisel özgürlüklerin ve özellikle iktisadi özgürlüğün korunması üzerinde odaklaşmıştır. Buna karşın Fransa da daha ziyade seküralizm ve demokrasiye vurgu yapılmaktadır. ABD de ise Liberal gelenek kişisel özgürlüğe beslenen büyük bağlılığı kapitalizme karşı duyulan antipatiyle birleştirir.
Boyle bir ayrımı rehber edindiğimizde Benjamin Constant İngiliz geleneğine daha yakın durmaktadır. Fransız liberal geleneğinin ana beslenme damarı olan demo vurgusunun tersine Constant demokratik vurguya katılmakla beraber rızaya dayalı yönetim şeklini ön planda tutmaktadır. Bir taraftan devrimi savunur ve eski rejime karsi gelir, diğer taraftan libaralizmin ruhuna nüfuz etmekle beraber sebebsebep olduğu kaotik durumu critik eder.
İnsanların uğruna savaştığı, çok insanın bu uğurda kurban olduğu şey; seçim sisteminin kalıtsal sistemin yerine ikame edilmesidir. Bu Fransız devriminin asıl çözmeye çalıştığı soruların başında gelmektedir. Constant seçim sisteminin kurulmasından yanadır çunku eşitliği sağlayan yegane sistem budur der. Ve bu eşitlik, aslında insanlığın ulaşması gereken tarihsel bir hedefidir. İnsan türünün olgunluğa ermesi demek, eşitliğe ne kadar yakın olduğuyla parallelik arz etmektedir. Eşitlik insanlar arasındaki ilişkinin hakikatliğini sağlamaktadır.
[[Eşitlik]] devrim öncesi libarallerin doğal devletle varsayımsal olarak kurduğu bir vazgeçilmez kavramdı. Constan’ta göre eşitliğin kaynağı [[T. Hobbes]] ve [[J. J. Rousseau]] nun iddia ettikleri gibi doğa devleti (state of nature) değil olgunluğa erişen tarihtir. Sosyal yapının, dinin, politik değişimin beraberinde getirdiği farklı tarihsel boyut; kaçınılmaz olarak eşitliği ortaya çıkarmaktadır. Constant her ne kadar doğal devlet kuramcılarının tezini tasvip etmezse de bu kavrama da yönelmektedir. Eşitliğin tek başına hakikatı vereceği tezi, politik meşruluğun bireyler arasındaki eşitliğe kaynaklık etmeyeceğini düşünmektedir.