Louis-Ferdinand Céline: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Ömer Berkay (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
{{Yazar bilgi kutusu
| adı = Louis-Ferdinand Destouches
Satır 17 ⟶ 15:
| etkiledikleri = [[Jean-Paul Sartre]], [[Henry Miller]], [[William S. Burroughs]], [[Kurt Vonnegut]], [[Billy Childish]], [[Irvine Welsh]], [[Charles Bukowski]], [[Philip Roth]], [[Jack Kerouac]], [[Anthony Swofford]], [[Patrick Modiano]], [[Jim Morrison]], [[Joseph Heller]], [[António Lobo Antunes]], [[Michel Houellebecq]], [[William Vollmann]], [[Will Self]], [[Paul Auster]]
}}
'''Louis-Ferdinand Destouches''' veya kalem adıyla '''Louis-Ferdinand Céline''' ([[27 Mayıs]] [[1894]] - [[1 Temmuz]] [[1961]]), [[Fransa|Fransız]] yazar ve doktor. ''Céline'', yazarın büyükannesinin ismidir. Yeni yazı tarzı ile [[Fransız edebiyatı|Fransız]] ve [[edebiyat|Dünya edebiyatı]]nı geliştirmiştir. [[20.
''[[Gecenin Sonuna Yolculuk]]'' adlı kitabı [[Le Monde'un Yüzyılın 100 Kitabı listesi|''Le Monde'' 'un Yüzyılın 100 Kitabı listesi]]'nde de 6. sırada yer almıştır.
Satır 23 ⟶ 21:
== Hayatı ==
===İlk yılları ===
1894 senesinde Paris'in hemen dışında bulunan Courbevoie’de dünyaya gelmiştir. (Seine bölgesi, şimdi [[Hauts-de-Seine]]) Ailesinin kökeni kuzeybatı Fransa’da tarihi bir yerleşke olan
=== I. Dünya Savaşı ve Afrika ===
[[1912]] senesinde [[I. Dünya
1912’de Rambouillet’deki 12. Zırhlı Süvari Alayına üç yıllığına gönüllü olarak katılmıştır.<ref name="O'Connell14"/> Başlarda askeriyede mutsuzdur ve kaçmayı düşünmektedir. Fakat bir şekilde oraya alışır ve [[Çavuş]] rütbesine kadar yükselir.<ref name="McCarthy">McCarthy p. 22</ref> I. Dünya Savaşının başlaması Céline’in birliğinde bir hareketliliğe yol açar. [[[25 Ekim]]
Mart
1916 senesinde Sangha-Oubangui isimli bir şirketin temsilcisi olarak Afrika’ya gönderilir. Bir sömürge olan [[Cameroons]] topraklarına gönderilir ve
=== Doktor oluşu ===
Haziran
===
[[1925]] senesinde Céline bir daha dönmemek üzere ailesini terk etti. Yeni kurulan [[Milletler Cemiyeti]] için çalışmaya başladı. [[İsviçre]], İngiltere, Cameroons, [[Kanada]], [[Birleşik Devletler]] ve
1926’da Amerika’ya gitti ve [[Detroit]]’teki Ford Fabrikasındaki işçilerin durumunu tetkik etmeye yollandı. Montaj bandının etkileri onu iyice nefret ettirdi. Yazısında tesisi işçinin duyularına bir saldırı olarak niteledi ve bunun işçiyi tamamen makineleştirdiğini söyledi.
Nazi Almanya’sının geliştiği süreçte Céline bazı el kitapçıkları bastı: Bagatelles pour un massacre (Trifles for a Massacre) (1937), L'École des cadavres (The School of Corpses) (1938) and Les Beaux draps (The Fine Mess) (1941). The Fine Mess Fransa’da Alman işgali altındayken yayınlandı. Bu çalışmalarında kuvvetli bir antisemitizm, ırkçılık ve yobazlık göze çarpıyordu. Trifles for a Massacre’da kuvvetli bir eleştiriyle Yahudiler ve onların Fransız toplumuna etkileri anlatılıyordu. The School of Corpses ve The Fine Mess’te de antisemitistik öğeler vardı. ▼
1928’de doğum üzerine bir kişisel [[muayenehane]] açmak için Paris şehrinin kuzey ucundaki [[Montmartre]]’ye döndü.<ref name="O'Connell15">{{Kitap kaynağı |soyadı=O'Connell|adı=David|başlık=Twayne's World Author Series: Louis Ferdinand-Céline|yayıncı=Twayne Publishers|yıl=1976|isbn=0-8057-6256-6}} p. 15</ref>
Savaştan önce Céline, Fransa ve Nazi Almanyası arasında bir birliktelik kampanyası başlattı. The School of Corpses’da Hitler’i ve Fransız Komünist Partisi lideri Maurice Thorez’i karşılaştırıyordu.'' “İnsanların gerçek dostu kim? Faşizm. İşçiler için daha fazlasını kim yaptı? SSCB mi Hitler mi? Hitler. Küçük esnaf için daha fazlasını kim yaptı? Thorez değil, Hitler.''” ▼
1931’de bir halk [[dispanser]]inde çalışmak için bu muayenehaneyi kapadı.
Alman işgali altındaki Fransa’da bazı işbirlikçi gazeletere Yahudi aleyhtarı mektuplar gönderdi. Bazı Nazi’ler bile Céline’in antisemitist söylemlerini aşırı buldular. Nazilerin Fransa’daki propaganda denetçisi Bernard Payr, Céline’in doğru ırksal kavramlardan başladığını ancak saldırıları ve kirli ve aşırı terbiyesiz söylemlerinin isterik bir feryatla iyi niyetini bozduğunu düşünüyordu. Almanya 1941’de Sovyetlere savaş açtığında Legion of French Volunteers Against Bolshevism (LVF) isimli Nazi işbirlikçisi örgütün kurucusu Jacques Doriot’a desteğini bildiriyordu: ''“Beyaz Aryan ırkın korunmasıyla ilgili yeterince düşünmüyoruz. Şimdi harekete geçme zamanı, çünkü yarın çok geç olabilir... Doriot her zaman davrandığı gibi davrandı...Size söylüyorum, Lejyon, bu çok iyi, gerçekten çok iyi.”'' Buna rağmen Céline Hitler’i ve Aryan Baloney diye isimlendirdiği şeyi eleştiriyor olabilirdi. ▼
=== Anti-semitizm, işbirlikçi ve sürgün ===
Almanya’nın yenilgisinden sonra Céline, Danimarka’ya yerleşti. (1945) İşbirlikçi olarak adlandırıldı, 1950 senesinde gıyabında suçlu bulundu, bir yıllık hapis cezasına çarptırıldı ve ulusal utanç olarak nitelendirildi. Ardından genel afla bağışlandı ve 1951 senesinde Fransa’ya döndü.▼
▲[[Nazi
▲Savaştan önce Céline, Fransa ve Nazi Almanyası arasında bir birliktelik kampanyası başlattı. The School of Corpses’da Hitler’i ve [[Fransız Komünist Partisi]] lideri Maurice
<blockquote>İnsanların gerçek dostu kim? Faşizm. İşçiler için daha fazlasını kim yaptı? SSCB mi Hitler mi? Hitler. Küçük esnaf için daha fazlasını kim yaptı? Thorez değil, Hitler!<ref>{{Kitap kaynağı |soyadı=Axelrod|adı=Mark|başlık=Borges' Travel, Hemingway's Garage: Secret Histories|yıl=2004|yayıncı=University of Alabama Press|sayfa=101}}</ref> </blockquote>
▲Alman işgali altındaki Fransa’da bazı işbirlikçi gazeletere Yahudi aleyhtarı mektuplar gönderdi. Bazı Nazi’ler bile Céline’in antisemitist söylemlerini aşırı buldular. Nazilerin Fransa’daki propaganda denetçisi Bernard Payr, Céline’in doğru ırksal kavramlardan başladığını ancak saldırıları ve kirli ve aşırı terbiyesiz söylemlerinin isterik bir feryatla iyi niyetini bozduğunu düşünüyordu.<ref>Edward
Almanya 1941’de [[Sovyetler]]e savaş açtığında ''Legion of French Volunteers Against Bolshevism'' (LVF) isimli Nazi işbirlikçisi örgütün kurucusu Jacques Doriot’a desteğini bildiriyordu:
<blockquote>Beyaz [[Aryan]] ırkın korunmasıyla ilgili yeterince düşünmüyoruz. Şimdi harekete geçme zamanı, çünkü yarın çok geç olabilir... Doriot her zaman davrandığı gibi davrandı...Size söylüyorum, Lejyon, bu çok iyi, gerçekten çok iyi.”'' Buna rağmen Céline Hitler’i ve Aryan Baloney diye isimlendirdiği şeyi eleştiriyor olabilirdi.<ref>«''On n’y pense pas assez à cette protection de la race blanche. C’est maintenant qu’il faut agir, parce que demain il sera trop tard. […] Doriot s’est comporté comme il l’a toujours fait. C’est un homme… il faut travailler, militer avec Doriot. […] Cette légion si calomniée, si critiquée, c'est la preuve de la vie. […] Moi, je vous le dis, la Légion, c'est très bien, c'est tout ce qu'il y a de bien''". Interview with Céline. "Ce que l'auteur du Voyage au bout de la nuit « pense de tout ça »… ", L'Émancipation nationale, 21 novembre 1941, in ''Cahiers Céline'', n° 8, pp. 134-135.</ref></blockquote>
▲Almanya’nın yenilgisinden sonra Céline,
=== Son yılları ve ölümü ===
[[Dosya:Louisferdinandceline2.jpg|thumb|right|Louis-Ferdinand Céline'nin çizilmiş bir resmi.]]
Céline son yıllarında sürgün zamanlarını anlattığı üçlemesiyle yeniden meşhur oldu. ''D'un château l'autre'', (
Sürgünden dönüşünden sonra itibarının zedelenmesine üzülmeye başladı ancak antisemitist söylemleri için pişman olmasıyla ilgili hiçbir şey dile getirmedi.<ref name="Atkins2009">{{Kitap kaynağı |soyadı=Atkins|ad=Stephen E.|başlık=Holocaust denial as an international movement|url=http://books.google.com/books?id=M9Uj6u6b-ZIC|erişimtarihi=4 Nisan 2012|tarih=Nisan 2009|yayıncı=ABC-CLIO|isbn=978-0-313-34538-8|sayfalar=87–8}}</ref> Aksine
Daha sonra
Eserleri dünya çapında birçok yazarı etkiledi. Samuel Beckett, Jean-Paul Sartre, Queneau ve Jean Genet ile mirası devam etti. Jean-Marie Gustave Le Clézio, Robbe-Grillet ve Barthes ona duydukları beğeniyi dile getirdiler. Amerikan yazarları Charles Bukowski, Henry Miller, Jack Kerouac, Joseph Heller, Kurt Vonnegut, Jr., William S. Burroughs eserlerini oluştururken Céline’e reddedilemez bir minnet borçlular. Ayrıca Irvine Welsh, Günter Grass ve Raymond Federman da Céline’den etkilenmiş yazarlar arasındadır. Türk yazarlarından Hakan Günday, gerçekten okuduğunu iddia eden biri için Gecenin Sonuna Yolculuk’u okumanın bir tür sünnet olduğunu söylemiştir.
Satır 66 ⟶ 77:
{{DEFAULTSORT:Celine, Louis Ferdinand}}
[[Kategori:20. yüzyıl Fransız yazarları]]▼
[[Kategori:1894 doğumlular]]
[[Kategori:1961 yılında ölenler]]
[[Kategori:Fransız romancılar]]
[[Kategori:Renaudot Ödülü]]
[[Kategori:Fransız hekimler]]
[[Kategori:I. Dünya Savaşı'nda Fransız askerler]]
▲[[Kategori:20. yüzyıl Fransız yazarları]]
|