Dokuz Yıl Savaşı: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
72. satır:
Louis, Ren Nehri'nı ele geçirmişti ancak doğuda Türklerle uğraşan Leopold bu durumdan kralın beklediği yönde etkilenmemişti.<ref>McKay & Scott: ''Büyük Güçlerin Yükselişi: 1648–1815,'' s. 43</ref> Augsburg Birliği yeterli güce sahip değildi ancak [[22 Ekim]]'de [[Magdeburg]]'da bir araya gelen Brandenburg seçicisi, [[III. John George, Saksonya seçicisi]], [[Ernest Augustus, Hannover seçicisi]] ve [[I. Charles|Hesse-Casselli Charles]] kuzey Almanya'daki kuvvetleri harekete geçirme konusunda anlaşmaya vardılar. Bu arada İmparator, Bavaryalı, [[Swabia]]lı ve [[Franconia]]lı güçleri güney Almanya sınırını korumak üzere birleştirdi. Fransızlar böylesi bir hazırlık karşısında şaşkındılar. Savaşın kısa sürede sonuçlanmayacağını anlayan Louis ve Louvois, [[Palatin]], [[Baden]] ve [[Württemberg]]'in yerel kaynaklarını düşman ordularından koruma politikası gütmeye başladı.
[[20 Aralık]] [[1688]] tarihi itibariyle yıkılacak kentler, köyler ve şatolar belirlenmişti. [[Tessé Kontu]] [[2 Mart]] [[1689]]'da Heidelberg'ü yaktı, Montclair ise [[8 Mart]]'ta Mannheim'ı yerle bir etti. Bunu izleyen süreçte [[31 Mayıs]]'ta Oppenheim ve Worms, [[4 Haziran]]'da da Speyer ve Bingen yıkıldı. Böylece Fransız ordusu 20 kent ve yüzlerce köyü yaşanılamaz duruma getirdi.<ref>Lynn: ''XIV. Louis'nin Savaşları: 1667–1714,'' s. 198</ref> Tüm bu kayıplara karşın Cermen güçleri yitirdikleri yerleri yaz aylarında geri almayı başardılar. Ünlü Hollandalı mühendis [[Menno van Coehoorn]]'un desteğini alan Brandenburg seçicisi Kaiserwerth'i kuşattı ve kenti [[26 Haziran]]'da ele geçirdi. 60000 kişilik bir orduyla Mainz'a yürüyen [[Lorraine Dükü V. Charles|V. Charles]] kenti [[8 Eylül]] tarihinde geri almayı başardı. [[Bonn]] ise [[10 Ekim]]'de alındı.<ref>Lynn: ''XIV. Louis'nin Savaşları: 1667–1714,'' s. 202</ref>
Louis'nin saldırgan tutumu Dokuz Yıl Savaşı'nın tetikleyicisiydi ancak Orange Prensi William'ın kışkırtıcı tutumu durumu daha da kötüleştirdi.<ref name=mckay44>Mckay & Scott: ''Büyük Güçlerin Yükselişi: 1648–1815,'' s. 44</ref> William, savaş öncesi dönemde Fransız karşıtı bir birlik oluşturma eğilimi taşıyordu ancak Fransa'nın Almanya ile meşgul olması William'a elini güçlendirmek için yeni bir koz sağladı.
| |||