Klasik elektromanyetizma: Revizyonlar arasındaki fark

[[Elektromanyetik teori]] 19. yy. boyunca özellikle [[James Clerk Maxwell]]'in çalışmalarıyla geliştirilmiştir. Detaylı tarihsel bilgi için Pauli<ref>Pauli, W., 1958, ''Theory of Relativity,'' Pergamon, London</ref>, Whittaker<ref>Whittaker, E.T., 1960, ''History of the Theories of the Aether and Electricity,'' Harper Torchbooks, New York.</ref> ve Pais<ref>Pais, A., 1983, ''»Subtle is the Lord...«; the Science and Life of Albert Einstein,'' Oxford University Press, Oxford</ref> in kitaplarına danışabilirsiniz (ayrıca bkz. [[Optik tarihi]], [[Elektromıknatıslığın tarihi]], [[Maxwell denklemleri]]).

Ribarič and Šušteršič<ref>Ribarič, M., and L. Šušteršič, 1990, ''Conservation Laws and Open Questions of Classical Electrodynamics,'' World Scientific, Singapore</ref> klasik elektrodinamiğin güncel kavranışı için birçok soruyu ele almıştır. Kitapta tarihleri 1903'ten 1989'a kadar yaklaşık 240 referans bulunmaktadır. Klasik elektrodinamik için hala geçerli olan problem, Jackson'a göre<ref >Jackson, John D., 1998, “Classical Electrodynamics” (3rd ed.), Wiley, New York, isbn=0-471-30932-X</ref>, bizim basit denklemlerle ilgili çözümleri iki limit durumunda elde edebiliyor oluşumuz: “[B]irincisi yükleri ve akımları bildiğimiz ve elektromanyetik alanı hesapladığımız durum, ikincisi dış elektromanyetik alanı belirlediğimiz ve yüklü parçacıkların hareketini hesapladığımız durum. . . . Şans eseri, . . . bu iki problem birleştirildi. Fakat uygulama hala iki adımlı; önce dış alan etksinde yüklü parçacığın hareketi [[radyasyon]] salınımı ihmal edilerek hesaplanır, sonra parçacığın hareketinden, salınan radyasyon hesaplanır. Görülüyor ki problemi bu şekilde ele almak yalnızca yaklaşık bir geçerlilik sağlar.” Sonuç olarak, elektrik akımı ve yüklerle bunların oluşturduğu elektromanyetik alanın bir arada, birbirlerini etkileyerek oluşturduğu sonuçları ihmal edemeyeceğimiz sistemlerin fiziksel çözümlenişine teorik olarak ulaşabilmiş değiliz. Bir asırı aşkın bir çabaya rağmen hala yüklü parçacıkların hareket denklemi için genel kabul gören bir form yoktur.

Elektromanyetik dalgadaki değişimler değişimin merkezinden [[Dalga (fizik)|dalga]] formunda yayılır. Bu dalgalar boşlukta [[ışık hızı]]yla yayılır ve doğal olarak geniş bir [[dalgaboyu]] [[spektrumu]]na sahiptir. Dinamik [[elektromanyetik radyasyon]] alanı örnekleri arasında (artan [[frekans]] sırasıyla) [[radyo dalgaları]], [[mikrodalga]]lar, [[ışık]] ([[kızılötesi]], [[görünür ışık]] ve [[morötesi]]), [[x-ışınları]] ve [[gama ışınları]] sayılabilir. [[Parçacık fiziği]]nde bu elektromanyetik radyasyon yüklü parçacıklar arasındaki [[elektromanyetik etkileşim]]in tezahürüdür.

* Bu makale [[:en:Classical electrodynamics| İngilizce Wikipedia: Classical electrodynamics]]'ten çevrilmiştir.