Arapçanın romanizasyonu: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Buzancar (mesaj | katkılar)
Buzancar (mesaj | katkılar)
85. satır:
*<big>'''ض'''</big>: Vurgulu D sesidir ('''[[Ḋ]]'''). Bu harfin adı ''Dzad (Dzade)'' olarak da telafuz edilir. Sert ve dolgun bir Z ses verir. Bu harf Türkçede mevcut değildir. Ancak Arapçadan Osmanlıcaya geçen kelimelerde yer alır. Örneğin: ''Ramaḋan, Kaḋı, Kaḋa, Ḋarb, Ḋarbe, Arḋ''...
*<big>'''ح'''</big>: Ha harfi, boğazın tam ortası sıkılarak gırtlaktan çıkarılır ('''[[Ⱨ]]'''). Örneğin: ''Maⱨrem (Mahrem)''... Türkçede karşılığı olmayan bu sese en uygun örneklerden birisi de ''Ⱨacı (Hacı)'' sözcüğüdür. Türkçede çoğunlukla normal H harfine kayar ve o şekilde seslendirilir.
*<big>'''خ'''</big>: Hı sesi boğazın gırtlağa yakın bölümünden boğazı hırıldatmak suretiyle çıkarılan bir sestir ('''[[X]]'''). Boğazdan gelen gırtlaksı, hafif boğumlu bir H sesidir. Türkçedeki ''Xalı (Halı), Xala (Hala), Xoroz (Horoz)'' sözcüklerinin bu harfle yazılması doğru ses değerlerine örnek teşkil eder. Normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. Standart H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın üst kısmında titreşir. Örneğin: ''Bakmak'' sözcüğü Azericede, ayrıca İç ve Doğu Anadoluda ''Baḥmaḥ'' şeklinde telafuz edilir ancak kelimenin içindeki h harfleri gırtlaktan ve hırıltılı olarak çıkartılır. ''Çaxmax (Çaḥmaḥ; Çakmak), Yanmax (Yanmaḥ; Yanmak)'' gibi...
*'''[[Ṫ]]''': Arapça'daki Dı/Tı ('''[[ط]]''') harfinin karşılığıdır. Türkçede bulunmayan D ve T arası bir sestir. Örneğin: ''Ṫarık, Ṫarikat''... Ancak Anadolu Türkçesinde normal T harfi ile bu fark ortadan kalkmıştır.
*'''[[Ż]]''': Arapçadaki Zı ('''[[ظ]]''') sesini karşılar. Türkçede bulunmayan Z ve S arası vızıltılı bir sestir. Örneğin: ''Żan, Żalim, Żafer''... Ancak Anadolu Türkçesinde normal Z harfi ile bu fark ortadan kalkmıştır.