Açık Radyo: Revizyonlar arasındaki fark

| internet_kanalı 1 = [http://www.yayinonline.com/asx/radyoplayer.asp?rd=acikradyo Dinle]

}}

"Kâinatın tüm seslerine, renklerine ve titreşimlerine Açık Radyo

 

13 Kasım 1995'te yayına geçen Açık Radyo, İstanbul ve çevresine yayın yapan "bölgesel" bir radyo istasyonu. Ayrıca, 92 ortaklı bir Anonim Şirket, ama, kâr amacı gütmeyen kuruluşlar gibi çalışıyor, üç aşağı-beş yukarı eşit pay sahibi 92 ortağı olan bir kolektif. Hissedarların her birinde “ortaklık belgesi” olarak Abidin Dino'nun -1’den 100’e kadar numaralanmış– “Tuğralar” serisi litografilerinden biri var. Arkasında şu ibare yer alıyor:

Faaliyetlerinde kâr amacı gütmeyen bir şirket olan Açık Radyo hiçbir çıkar ve sermaye grubuna bağlı değil. Tabiî devlete de. Çoğulcu demokrasi, hukukun üstünlüğü, temel insan hak ve özgürlükleri dışında, hiçbir "ideoloji"ye de bağlı değil. Dolayısıyla, bağımsız. Hatta, büyük para ve güç odaklarının sahipliği altında boğulan bir medya ortamında, Türkiye'nin –ve belki de dünyanın– ender bağımsız yayın organlarından biri olduğu da söylenebilir.

 

Yaklaşık 17 yıllık yayın hayatı içinde, toplumun çeşitli kesimlerinden ve meslek dallarından gelen –kimisi de işsizler kategorisine giren– ve yaşları 9 ile 75 arasında değişen 1066 kişi Açık Radyo’da 928 program yaptı.

Açık Radyo’da bir kişi ölümünden sonra 6,5 yıl boyunca program yaptı (ailesinden izin alınarak); bir kişi de doğumundan önce 6 ay boyunca program yaptı (kendisinden izin alınmadan).

 

Açık Radyo’da 17 yıl içinde yaklaşık 20,000 konuk ağırlandı: Noam Chomsky’den Naomi Klein'a, James Hansen’dan Bill McKibben’a, Richard Falk’tan Thomas Hammarberg'e, Amy Goodman'dan Robert Fisk’e, Arundhati Roy’dan Norman Finkelstein'a, Amira Hass'tan Rabab Al-Mahdi'ye, Joseph Stiglitz’ten Yılmaz Akyüz’e, George Monbiot'dan Michael Albert’a, Hrant Dink'ten David Barsamian’a, Çağlar Keyder’den Benjamin Barber'a, Hasan Cemal’den Alper Görmüş’e, Halil Berktay’dan Ayhan Aktar’a, Gilberto Gil’den Tania Maria’ya, Neşet Ertaş’tan Fazıl Hüsnü Dağlarca’ya, Ara Güler’den Ali Öz’e, Mike Stoller’dan Hal David’e, Füruzan’dan Adalet Ağaoğlu’na, Fredrick Jameson’dan Thomas Pogge’ye, Vandana Shiva’dan Kumi Naidoo'ya, Yaşar Kemal’den Çetin Altan’a, M.Ali Talat’tan Bakır Çağlar’a, Timothy Garton Ash’den, Şevket Pamuk’a, İbrahim Ferrer’den Bertrand Cantat’ya, Gilbert Achcar'dan Samir Amin'e, Sue Mingus’tan Susana Baca’ya, Ajda Pekkan’dan Nil Karaibrahimgil’e, Cem Boyner’den Bülent Eczacıbaşı’na, Tarık Ali’den José Bové’ye, George Soros’tan Dani Rodrik’e, Tolga Yarman’dan Ahmet Yüksel Özemre’ye, Uri Avnery’den Daniel Amit’e, Burhan Doğançay’dan Mehmet Güleryüz’e, Orhan Pamuk’tan Vüs’at O. Bener’e, Mıgırdiç Margosyan’dan Cevat Çapan’a, Aykut Barka’dan Ross Stein’a, Haluk Bilginer’den Kenan Işık’a, Aykut Kocaman’dan Simon Kuper’a, Ornette Coleman’dan Bonnie “Prince” Billy’ye, Arif Mardin’den Ahmet Ertegün’e, Niyazi Sayın’dan Nevzat Atlığ’a, İnci Çayırlı’dan Münip Utandı’ya, Kâzım Koyuncu’dan Bülent Ortaçgil’e, İdil Biret'ten Ayla Erduran'a, Susan Buck-Morss’tan Elizabeth Povinelli’ye, John Zerzan’dan James Petras’a, Lester Brown’dan Maude Barlow'a, Wolfgang Sachs’tan Lisa Franzetta’ya, Franny Armstrong’dan Annie Leonard’a, David Harvey’den Joel Kovel’e, Mark Kurlansky’den Thomas Blanton’a, Bertrand Tavernier’den Fatih Akın’a, Thierry ‘Titi’ Robin’den İnti İllimani'ye, Charlie Haden’dan Toots Thielemans’a, Stefanos Yerasimos’tan John Berger’a, Eleni Karaindrou’dan Ross Daly’ye, Johann Galtung’dan Bill Ayers’a, Semih Balcıoğlu’ndan Piyale Madra’ya, Harun Tekin’den Aylin Aslım’a, Esbjörn Svensson’dan “Muffy” Falay’a, Dave Clark’tan Peaches’a, Larry Coryell’den Mike Stern’e... işkenceciden işkence kurbanına, AIDS hastasından travestiye, 3 yaşındaki genç biniciden 93 yaşındaki tecrübeli müzisyene, 8 yaşında küresel ısınma karşıtı aktivistten, 80 yaşında sinema makinistine, aşçıdan at arabacısına, otistikten genetik bilimciye, TESEV’den MAZLUMDER’e, KADER’den KAMER’e, Amnesty’den Greenpeace’e, on yedi sene boyunca, her gün en az üç kişi ve/ya kuruluş temsilcisi Açık Radyo stüdyolarına konuk oldu ve olmaya devam ediyor...

 

Halen Açık Radyo’nun 23 profesyonel çalışanı var. İdari ve teknik işleri yürüten bu kadronun yaş ortalaması: 34.

 

ABD’de ve tüm dünyada pekçok radyo kanalında yayınlanan günlük bağımsız haber programı DemocracyNow! ve Deutsche Welle haber bülteni hafta içi her sabah Açık Radyo'da yayınlanıyor. Açık Radyo, Avrupa'nın 4 radyosu, Nova/Paris, Multikulti/Berlin, Mavi Tuna/Viyana, Radio 3/Varşova ile dünya müziği ve web alanında ortak projeler ve birçok "program değiş tokuşu" yaptı.

Açık Radyo'nun genel sadası: Haber + Müzik + Kişilik'ten oluşuyor.

Haber ve yorum, genel kültür, felsefe, dil, çevre, ekoloji, doğum, kadın, çocuk, gençlik, üniversite, gönüllülük, İstanbul, Avrupa, Avrupa Birliği - Türkiye ilişkileri, Akdeniz, Anadolu, haklar, hukuk, çocuk hakları, hayvan hakları, barış hareketleri, tarih, savaş tarihi, matematik, zekâ ve şans oyunları, bilim, teknoloji, bilim-kurgu, mitoloji, antropoloji, insan beyni, psikoloji, psikiyatri, ekonomi, politik ekonomi, arkeoloji, meteoroloji, yerel yönetim, tasarım, mimari, dünya hikâyeleri, edebiyat, şiir, kitaplar, dergiler, drama, sinema, tiyatro, plastik sanatlar, şehircilik, müzecilik, iletişim, bilişim, internet, elektronik oyunlar, televizyon, trafik, iş dünyası, çalışma hayatı, reklamcılık, tüketim toplumu, sağlık, beslenme, mutfak, şarap, ekmek, zeytinyağı, kahve, koku, futbol, spor, amatör spor, yıkanma kültürü, doğa, gezi, fotoğraf, amatör havacılık, atçılık, deniz ve yelkencilik, deprem ve âfetler, iş kazaları ve güvenliği, küreselleşme, sosyal hareketler, sivil toplum aktivizm, sivil itaatsizlik...

Ayrıca, en eski, eski ve yeni müzik âletleri üzerine kimi yıllarca, kimi birkaç hafta süren özel programlar: İnsan sesi, davul sesi, viola da gamba, klavsen, çello, piyano, gitar, arp, klarnet, trompet, duduk, jew’s harp (ağız tamburası), theremin, moog, synthesizer...

Sabahattin Ali (doğumunun 100. yıldönümünde, 6 ay); Ferit Alnar (100. yaş gününde, 1 ay); “Amma Hikâye” (Dünya ve Türk edebiyatından seçme hikâyeler, 3 yıl) Andersen 200 yaşında (26 hafta boyunca masallarından okumalar); Oğuz Atay (ölümünün 30. yıldönümünde; 12 hafta boyunca Tehlikeli Oyunlar’ın tamamının okunması); Bach (ölümünün 250. yılında, 4,5 yıl); Barok Müzik (1 yıl); Beckett (100 yaşında, 6 ay); Beatles (yeni yüzyıl/binyıl başında 6 ay/104 saat); Berlioz (200 yaşında, 6 ay); Borges (6 ay); Brecht (ölümünün 50. yılında, 6 ay); Brel (ölümünün 25. yılında, 6 ay); Binbir Gece Masalları (6 ay); Springsteen (60. yaş gününde, 6 ay); Camus (ölümünün 50. yılında, 1 hafta boyunca her gün); Coltrane (Doğumunun 80. yılında, 6 ay); Çehov (Doğumunun 150. yılında, 2 ay); Darwin (200. yaş gününde, Türlerin Kökeni’nin 150. yıldönümünde, 6 ay); Simone De Beauvoir (doğumunun 100. yılında, 5 program); Don Quijote (yazılışının 400. yıldönümünde, 32 kısım); Dickens (200. doğum yıldönümünde, 6 ay), Dvorák (ölümünün 100. yılında, 6 ay); Dylan (60. yaş gününde, 1 yıl); ECM Müzikleri, (1 yıl); Ellington (100. yaş gününde, 1 ay boyunca her gün); Elvis (ölümünün 25. yıldönümünde, 1 ay); Freud (6 ay); Galuppi (300. yaş gününde, 3 ay); Gershwin (100. yaş gününde, 1 ay); Gogol (200. yaş gününde 5 ay); Gödel-Escher-Bach (4 ay); Woody Guthrie (100. yıl dönümünde, devam ediyor), Händel (ölümünün 250. yılında, 4 ay); Billie Holiday (90. yaş gününde, 6 ay), Michael Jackson (50. doğum yıldönümünde 6 ay); Kafka (125. doğum yıldönümünde Dönüşüm okuması, 22 program); Bilge Karasu (4 ay); Karamazov Kardeşler (tamamının okunması, 52 hafta); Lennon (ölümünün 25. yıldönümünde, 6 ay); Madame Bovary (yayımlanışının 150. yıldönümünde, 3 ayda tamamının okunması); Madonna (50. yaş gününde bir ay); Mahler (ölümünün 90. yıldönümünde, 1 yıl); Mendelssohn (200. doğum yıldönümünde 6 hafta); Mesut Cemil (100. doğum yıldönümünde, 1 hafta); İlhan Mimaroğlu (ölümünün ardından başladı, sürüyor), Jim Morrison (ölümünün 25. ve 30. yıldönümlerinde, sırasıyla 1 hafta ve 2 ay); Mozart (250 yaşında, 1 yıl), Musıkî Meclisleri (1 yıl), Aziz Nesin (ölümünün 10. yıldönümünde, 6 ay), Charlie Parker (ölümünün 50. yılında, 6 ay); Pacifica Radio (60. kuruluş yıldönümünde 2 ay); Pavese (100. doğum yıldönümünde, 1 hafta); Selâhattin Pınar (100. doğum yıldönümünde, 1 ay); Poe (doğumunun 200. ve ölümünün 160. yıldönümünde, 1 ay), Protest Müzikleri (6 ay); Rembrandt (400. doğum yıldönümünde, 6 ay); Cemal Reşit Rey (100. doğum yıldönümünde, 8 ay); Rousseau, doğumunun 300. yıldönümünde 10 hafta), Rus Rock’u (1 yıl); “Sahibinin Sesi” (2 ay); Salinger (90. doğum yıldönümünde Franny ve Zooey okuması, 4 ay); Saroyan (100. doğum yıldönümünde İnsanlık Komedisi okuması, 2 ay); Adnan Saygun (100. doğum yıldönümünde, 6 ay); Scarlatti (doğumunun 250. yılında, 30 hafta); Schiller (250. doğum yıldönümününde, 1 ay); Münir Nurettin Selçuk (100. doğum yıldönümünde, 1 ay); Pete Seeger (90. doğum yıldönümünde 1 ay) Shakespeare dönemi müzikleri (5 yıl); Robert Schumann (Doğumunun 200. yılında, 2 ay); Skalkottas (4 ay); Stravinski (6 ay); Şostakoviç (100. doğum yıldönümünde, 2 ay); Tanburî Cemil (6 ay); Taş Plaklar (1 yıl), Tevfik Fikret (ölümünün 90. yıldönümünde, 2 ay); Tolstoy (ölümünün 100. yıldönümünde Savaş ve Barış’ın tamamının okunması, yaklaşık 1 yıl); Türk Popu’nun yarım yüzyılı (7 yıl - devam ediyor); Türk Rock’u (1 yıl); Türkiye’de Radyo’nun Sözlü Tarihi (3,5 yıl); Türkiye’de Ses Kayıt Tarihi’nin 100 yılı (4,5 yıl); Usmanbaş (2 ay), Jules Verne (doğumunun 180. yıldönümünde, 20 program); Boris Vian (doğumunun 90. yılında, 1 hafta); Vladimir Vysotsky (ölümünün 30. yılında, 2 ay); Weill (100. yaş günü ve ölümünün 50. yıldönümünde, 1 ay); Yaylı Çalgı Kuartetleri (1 yıl); Zappa (2 yıl)...

Ayrıca, Açık Radyo 1996’da İstanbul’da gerçekleştirilen Uluslararası II. Habitat Zirvesi boyunca (10 gün) konferansın “yarı-resmî radyosu” olarak, düzenli bir şekilde 2 dilde (Türkçe ve İngilizce) özel yayın yaptı.

 

Açık Radyo, daha yayın hayatına başlamadan 6 ay önce kamuoyuna açıkladığı manifestosunda “Radyo ne işe yarar?” diye soruyor ve bu soruya retorik bir cevap veriyordu: “‘Zihin Tiyatrosu’nu kurmaya...”

Zihin tiyatrosuna son bir ek: Belki de tarihte ilk kez, bir radyo bir tiyatro ödülü aldı. 11. Lions Tiyatro Ödülleri’nde seyircilerden oluşan jüri, tiyatroyu geniş kesimlere duyurma çabasından ötürü “Kuranderde Kalanlar” programıyla Açık Radyo’yu tiyatro özel ödülüne layık gördü.

Küresel iklim değişikliği: Açık Radyo, hayatın kaynağı olan doğaya karşı girişilen büyük tecavüze, yani küresel iklim değişikliği tehlikesine karşı uyarı çanlarını ilk günden çalmaya çalıştı. Canlılar âleminin karşı karşıya bulunduğu en büyük tehlikenin, bir avuç petrol, kömür ve enerji şirketinin doymak bilmez kâr ihtirasından kaynaklanan küresel ısınma olduğu bilgisini yayına geçtiği günden itibaren, bıkmak bilmeden dinleyiciyle paylaştı. İnsanları insan mahreçli iklim değişikliğine ve bunun arkasındaki çıkar ve güç odaklarına, bilim ve medya dünyasında bunların hizmetinde çalışanlara karşı harekete geçmeye çağırdı; hâlâ da devam ediyor.

Açık Radyo, 1997 ve 1998’de İstanbul Müzik Şenliği 1 ve 2’yi (Pozitif ile birlikte) düzenledi. Klasik Batı Müziği’nden Halk Müziği’ne, Dünya Müziği’nden Caz’a, Arabesk’ten Salsa’ya binbir müzik türünün, çocuk etkinliklerinin, uluslararası panellerin, dünya prömiyerlerinin, video gösterilerinin, dans atölyelerinin (toplam 125 etkinlik) yer aldığı şenliklere yaklaşık 10’ar bin biletli izleyici katıldı.

 

 

Açık Radyo 1998’de “Magnum’un Gözünden Dünyada ’68”, 2000’de “XX.Yüzyılın Portreleri” başlıklı iki büyük fotoğraf sergisinin düzenlenmesine ortak oldu; bu sergilerin her birini 8’er bin civarında insan gezdi. 6 yıl aradan sonra Açık Radyo, 2006 yılında teması "NatürMort", yani "Ölü Doğa" olan ve küresel iklim değişikliği konusuna dikkat çeken bir ortak sergi düzenledi. Sergi, Türkiye’nin önde gelen ressam, heykeltıraş ve fotoğrafçılarından 83 sanatçının ve 6 sanat galerisinin katılımıyla gerçekleşti. Sanatçılar eserlerin satışından elde edilen geliri Açık Radyo’ya destek olarak bıraktılar.

 

 

Açık Radyo ve radyoculuk, medya ve işlevleri, bağımsız medya ve demokrasi, çevre, küresel iklim değişikliği ve küresel adalet, barış, Avrupa Birliği, müzik, vb. üzerine birçok üniversitede (İstanbul, İstanbul Bilgi, İTÜ, Boğaziçi, Galatasaray, Yıldız Teknik, Marmara, Mimar Sinan, Koç, ODTÜ, Gazi, Edirne, Kadir Has, Bahçeşehir, Yeditepe, Kocaeli, Çukurova, Eskişehir), İstanbul ve başka birçok ilde lise ve ilköğretim okullarında, ana okullarında ve yurt çapında çeşitli kültür merkezlerinde yüzlerce konferans verildi, radyo programcıları sayısız panelde yer aldı.

 

Türkiye ve dünya medyasında Açık Radyo’nun yayınları, yapısı, programcıları, programları ve etkinlikleri hakkında 6 binin üzerinde haber, yazı, röportaj vb. yayımlandı (ayda 30, günde bir haber/değinme). Türkiye’deki belli başlı bütün televizyon kanallarında radyo hakkında yaklaşık 120 haber-röportaj yapıldı. Açık Radyo üzerine iki belgesel film çekildi, bunlardan biri, programcılardan Beysun Gökçin’in, radyonun 10. yıldönümünde hazırladığı Bir Radyo Macerası isimli belgeseldi. İkincisi, dünyanın önde gelen sanatçı ve akademisyenlerinden Antoni Muntadas’ın On Translation: Açık Radyo (Myths and Stereotypes) adlı filmiydi. (Açık Radyo: Mitler ve Klişeler)

 

 

1995 - 2012 yılları arasındaki yayın süresi içinde Açık Radyo ve Açık Radyo Programcıları 45 ödüle lâyık görüldü. 2000’den günümüze AR’nin kazandığı bu ödüllerden seçilen bazıları şunlar: 2012: Açık Radyo kurucu ortaklarından olan ve Radyo’nun yayın yönetmenliğini yürüten Ömer Madra’ya Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi ile Stiftung Mercator’un “Kıdemli Araştırmacı” unvanı – iklim değişikliği üzerinde yaratıcı araştırmacılık ve yayınları sürdürmesi için verildi; Kültür-Fen Lisesi 20. yılında “Bizi Onurlandıranlar” Ödülü “Küresel İklim Değişikliği konusunda kamu bilincinin yükseltilmesindeki çabaları” dolayısıyla Ömer Madra’ya, Donizetti Klasik Müzik Ödülü “Alla Turca” programı yapımcıları Ali Pınar ve Ersin Antep’e verildi. 2010: Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı tarafından verilen 'Birlikte Yaşamak' Ödülü. 2009: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti, çevre ve küresel ısınma konularında yapmış olduğu çalışmalardan dolayı Küresel Isınma Kurultayı Duyarlılık Ödülü. 2009: Gülhan Kadim Sertdemir’in Kuranderde Kalanlar Programı ile IX. Lions Tiyatro Ödülleri 2008-2009 Sezonu Özel Ödülü, İstanbul Tabip Odasının ‘Basında Sağlık Ödülü’ne layık görüldü. 2008: Küresel ısınmaya karşı yürütülen kampanya nedeniyle 77. İzmir Enternasyonal Fuarı 2008’den verilen ödül. 2007: İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi 100. Yıl “En”leri içinde “En Çok Dinlenen (Yabancı) Radyo ödülü. Mülkiyeliler Birliği İstanbul Şubesi 2007 Vefik Kitapçıgil Kamu Hizmet Ödülü. 2007: Nezih Demirkent Özel Ödülü (Türkiye Gazeteciler Cemiyeti "Çevre ve Küresel Isınma"), 2007: İstanbul Tabip Odası Radyo Programları dalında ödül (Toplum sağlığımızı sonsuza değin etkileyecek olan küresel ısınma felaketine yönelik ısrarlı ve kaliteli programları nedeniyle). 2006: Çevresel Sürdürülebilirlik (Turist Rehberleri Birliği TUREB "Küresel ısınma ve çevre"). 2005: Yılın Bölgesel Radyosu, (Radyo Televizyon Gazeteciler Derneği); 2005: Yerel Radyo dalında Trodsa Medya Özel Ödülü (Trafik ve Yol Güvenliği İçin Toplu Bilinçlendirme...); 2005: ARSC (Association for Recorded Sound Collections/Ses Kayıt Koleksiyonları Birliği) Dünya Müziği Kayıtları konusundaki en iyi araştırma ödülü Cemal Ünlü’nün Açık Radyo'da hazırladığı programlardan yola çıkarak yazdığı Git Zaman Gel Zaman adlı kitaba (Pan Yayıncılık) verildi. 2004'ün En "Hasları" Özel Ödülü (Kadir Has Üniversitesi). 2003: Yılın En İyi Radyo Programı (Türkiye Gazeteciler Cemiyeti). 2002: Yılın En İyi Radyosu (Çağdaş Gazeteciler Derneği). 2001: Yılın En Başarılı Radyosu (İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi); 2000: Yılın En Beğenilen Radyo Kanalı (Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi); Türkçe’yi En iyi Kullanan Radyo ve Programcılar dalında 2 ödül (2001/2000)...

Açık Radyo + Açık Site: 1 Aralık 2004 tarihinden itibaren, Açık Site’nin paralı aboneliği kaldırıldı ve her iki site, ikisinin özellikleri korunmak ve geliştirilmek suretiyle birleştirilip (www.acikradyo.com.tr ) yayına açıldı. Açık Radyo’ya, programlarına, programcılarına ve dinleyicilerine ilişkin ayrıntılı bilgilerin yanı sıra, Radyo’nun sözel ve müzik programlarıyla, dost ve konuklarıyla kâinata vermeyi amaçladığı “sada”nın, genel bakış ve duruşun, oluşturmak istediği tartışma platformunun izdüşümlerini burada – ve bir arada – bulmak mümkün. Açık Radyo web mekânında 30 bin civarında yazı, röportaj, analiz, fotoğraf, karikatür, çizim vb. yer alıyor. Sitenin aylık ortalama kullanıcı sayısı 50 bin ve sayfa açılımı da 300 bini buluyor.

2005 yılı sonbaharında İstanbul Bilgi Üniversitesi’nden bir grup öğrenci bitirme projesi olarak Açık Radyo üzerine çalışmaya başladı. Bu doğrultuda gençlerin kendilerini alternatif medya içinde ifade etmelerini sağlayacak bir radyo programı yarışması düzenleyerek Açık Radyo içinde genç bir topluluk oluşturma fikri ortaya çıktı. Böylelikle Açık Radyo’da ilk kez üniversite öğrencilerine yönelik bir yarışma düzenlendi. 2005 yılında “Haftada Bir Saat de Olsa Dünyayı Değiştir!” ve 2006 yılında “Oyuna Davet” başlıklarıyla düzenlenen yarışmalara 18 üniversiteden 47 proje ile 64 genç katıldı. Dereceye giren projeler 6 ay boyunca Açık Radyo’da yayınlandı.

 

Açık Radyo ile ilgili olarak AC Nielsen’in yaptığı 2000 yılı araştırmasında, Açık Radyo’yu her gün dinleyen Çekirdek-sadık dinleyici 45,000 kişi; “en son bir önceki gün” dinleyen 80,000 kişi; “son bir haftada en az bir kez” dinleyen 120,000 kişi; “son üç ayda en az bir kere” dinleyen 200,000 kişi iken, 2001 yılı araştırmasına göre “en son bir önceki gün” Açık Radyo dinleyenlerin oranı yaklaşık 2,5 katına çıktı. (2001’de % 158’lik artış.)

 

 

Bu, bir bakıma Açık Radyo’nun “yaşam biçimi”dir; Açık Radyo’nun bağımsızlığının sürdürülebilir olmasını hedefler.