Ermenice: Revizyonlar arasındaki fark

[[Ermeni alfabesi]], 405 yılında Aziz Mesrop Maştots tarafından bulunmuştur. <ref>[http://books.google.com.tr/books?id=v2yiyLLOj88C&pg=PA186&dq=aziz+mesrop&hl=tr&sa=X&ei=F68KUab7M5P14QTQpIDwCA&ved=0CDIQ6AEwAQ#v=onepage&q=aziz%20mesrop&f=false]</ref> Mesrop Maştots, Ermeni harflerini yaratmak niyetiyle öğrencileri ile birlikte AmidAmed (Diyarbakır), Yedesia (Urfa) ve Samosat şehirlerine gidererek yabancı dillerde yazılmış olan bazı elyazmalarını incelemesiyle 405 yılında Ermeni harflerini ortaya çıkarır. Alfabenin oluşturulması edebiyatın canlanmasını da sağlar ve Ermenice edebiyatta bir ''altın çağ''ın başlamasının zemini oluşturur.

19. yüzyılda Ermeni edebiyat dilinin de gelişmesiyle, [[Doğu Ermenicesi]] ([[Erivan]]) ve [[Batı Ermenicesi]] ([[İstanbul]]) lehçeleri arasındaki ayrım iyice ortaya çıkmış, o dönemler [[Farsça]]nın bir lehçesi sanılan bu dilin özgün bir Hint-Avrupa dili olduğu da anlaşılmıştır.

En eski eserlerin yazıldığı Eski Ermenice; yani ''Kırapar''<ref>Basmacıyan, Krikor Hagop, Şark'ta Toplumsal ve Dinsel Yaşam. sf.50</ref> günümüzde sadece bazı din alimleri tarafından anlaşılabilmektedir.

Bill Bryson'e göre, Ermenicedeki sözcüklerin %23'ü Ermenice kökenlidir.<ref>{{Kitap kaynağı|son=Bryson|ilk=Bill|yıl=1990|başlık=Mother Tongue|sayfalar=s. 68|dil=İngilizce|yayımcı=Penguin Books|isbn=0-140-14305-X}}</ref>