Zeytindağı (kitap): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k →Sonuç |
k →Kitabın kısa özeti: İmla |
||
27. satır:
Osmanlı, Arap topraklarını alarak oraları bir bakıma imar ediyordu. Çünkü, Arap şeyhleri arasındaki kanlı savaşlar sonucunda Arap halkı mağdur oluyor ve maddi olarak da çöküntüye uğruyordu. Osmanlı geldiğinde ise bu şeyhleri uzlaştırıp sükuneti sağlıyor ve onlara belirli imtiyazlar veriyordu. Bir bakıma Osmanlı onlar için bir kurtuluş gibiydi. Buna rağmen Osmanlının güçsüz duruma düşmesini fırsat bilip [[Araplar]] hemen [[İngilizler]]le, [[Fransızlar]]la anlaşmışlar ve Osmanlı’yı arkadan vurmuşlardır. Osmanlı’ya karşı görünüşte bağımlı olan Araplar her zaman kendi halifeliklerini istiyordu. Müslüman Araplar arasında Arap Halifeliği hükümeti peşinde olanlar vardı ve [[I. Dünya Savaşı]] çıktığında bu düşüncelerini gerçekleştirmek için ve İngilizlerin vereceklerini söz verdikleri ayrıcalıklardan dolayı Osmanlı’ya ihanet etmişlerdi.
[[Osmanlı İmparatorluğu]]'nun Araplara vermiş olduğu haklar, onların küçük bir anlaşmazlıkta bile isyan etmelerini sağlıyordu. [[Cemal Paşa]] zamanında çıkmış olan bir kanun
[[Falih Rıfkı Atay]], Arapları anlatırken din sömürüsü konusuna da değinmiş, ona göre din sömürüsü bütün dinler için geçerlidir.
:"''Medine dini mallaştırmış ve maddeleştirmiş bir Asya pazarıdır. Kudüs dini oyunlaştırmış bir Garp tiyatrosudur''".
Araplar çok fakirdir, kendi ülkelerinde; ata topraklarında hizmetçi konumuna düşmüşlerdir. Üzümü Arap gündelikçi sıkar ve şarabını semiz Yahudi içer. Filistin ikiye ayrılmıştır. Eski Filistin Arapların, yani hizmetçilerin; yeni Filistin ise tüm güzelliği ve ihtişamıyla Yahudilerin. Din satışa sunulmaktadır. Hac dönemlerinde Araplar da Yahudiler de büyük kazanç elde etmek
[[Osmanlı İmparatorluğu]]'nun Almanlarla beraber savaşa girmesinin en büyük nedeni [[İttihat ve Terakki|İttihat ve Terakki Cemiyeti]] yöneticilerinden [[Enver Paşa]]’nın bir Alman hayranı olmasından kaynaklanıyordu. [[I. Dünya Savaşı]] sonucunda Tuna yukarısındaki iki İmparatorluk, Akdeniz kıyısındaki bir İmparatorluk ve Tuna kenarındaki bir krallık devrilmek üzereydi. [[Suriye]] ve [[Filistin]]’de Almanların durduramadığı İngiliz saldırıları yine bir Türk, fakat bu sefer öz bir kumandan, [[Mustafa Kemal]] tarafından [[Halep]] aşağısında tutulmuştur. Mustafa
[[Cemal Paşa]]’nın yerine, Suriye’deki orduların başına getirilen Alman [[Erich von Falkenhayn]] da bozgunu durduramaz ve [[Kudüs]] İngilizlerin eline geçer. Artık yalnız [[Anadolu]] ve [[İstanbul]] düşünülür. İmparatorluğa ve onun rüyalarına "''Allahaısmarladık!''" denir. Artık [[Şam]]'dan ayrılmak zamanı gelmiştir. [[Filistin]] bozgunundan sonra, özel bir trenle [[İstanbul]]'a dönerken, ancak o zaman, [[Cemal Paşa]], [[Anadolu]]'nun fakir topraklarına bakarak: "''Keşke buralarda vazife almış olsaydım''" diye düşünmektedir.
Cemal Paşa'ya sorulan
:''Paşam bu harbe niçin girdik?'' sorusuna,
:''Aylık vermemek için! Hazine tamtakırdı. Para bulabilmek için ya bir tarafa boyun eğmeli, ya öbür tarafla birleşmeli idik.'' cevabı, anlayabilenler için çok ilginç ve hüzünlüdür.
[[İlim]],
=== Sonuç ===
| |||