Babailik: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
==== Bâbâ’îyye i'tikadının Kızılbaşlık ve Bektâşîlik üzerindeki tesirleri şemâsı ===={{Kızılbaş-Bektaşi}}
Peykbot (mesaj | katkılar)
k düzen
11. satır:
{{ana|Ebu'l Vefâ|Ebû'l-Bekâ Baba İlyâs|Baba İshâk Kefersudî}}
Bu devirde Anadolu’da Bâtınîliğin en önemli propaganda merkezini Sultan Mes’ud evvel tarafından yaptırılmış olan Mes’udiye tekkesi temsil ediyordu. [[Anadolu Selçukluları]]’nın nüfuz ve hâkimiyet sahaları tamamen Moğollar’ın denetim ve müsaadesine tâbi bulunuyordu. Birçok şehirlerde [[İlhanlılar]]’ın himâyesi altında [[Şiî]]liği neşreden “Bâtın’ûl-Mezhep Babalar” tarafından açılan zâviyelerin sayıları da gün geçtikçe artmaktaydı. Moğollar’ın nüfuzuyla Mes’udiye Medresesi müderrisi [[Sünnî]] âlimlerden “Şeyh Mecd’ed-Dîn İsâ” azledilerek yerine [[Şia|Şîʿa]]-i [[Bâtıni]]yye’nin en değerli dâîlerinden “Şems’ed-Dîn Ahmed Baba” atandı.
{{Şablon:İslam itikad mezhep}}
===== Şücâ’ed-Dîn Ebû’l Bekâ Baba İlyas Horasanî =====
Melik Dânişmendiye devrinde bütün Anadolu’da meşhur olan Horasanlı [[Baba İlyas]], “İbrahim Bey’in oğlu Yağ Basan Bey” zamanında Kayseri’ye kadı tâyin edilmişti. [[I. Alaeddin Keykubad|Birinci Âlâ’ed-Dîn Key-Kûbâd]] tahta geçtiğinde, Amas’ya Kadılığı’na Taky’ed-Dîn’i, Mes’udiye Müderrisliği’ne Tâc’ed-Dîn Yûsuf Tebrizî’yi, Hankah Mes’udiye Şeyhliği’ne de [[Ebu'l Vefâ|Tâc’ed-Dîn Ebû’l Vefâ Harezmî]]’yi atadı. [[Ebu'l Vefâ]]’nın ölümü üzerine de yerine onun hâlifelerinden Kayseri Kadısı ve [[Şia|Şîʿa]]-i [[Bâtıni]]yye’nin en meşhurlarından olan [[Babailer|Babâîler]] pirî [[Baba İlyas|Şücâ’ed-Dîn Ebû’l Bekâ Baba İlyâs Horasanî]]’yi tâyin etti.
24. satır:
===== Selçuklu Sarayında bir Baba İshâk müridi: Sâd’ed-Dîn Köpek =====
{{ana|Sâd’ed-Dîn Köpek}}
[[Sâd’ed-Dîn Köpek]] [[Baba İshak| Baba İshâk Kefersudî]]’nin Selçuklu sarayına memur olarak gönderdiği bir müridiydi. [[I. Alaeddin Keykubad|Birinci Âlâ’ed-Dîn Key-Kûbâd]] ile şehzadesi [[II. Gıyaseddin Keyhüsrev|İkinci Gıyas’ed-Dîn Key-Hüsrev]] devirlerinde Konya sarayına hulûl etmeyi ve “[[Şia|Şîʿa]]-i [[Bâtıni]]yye” nüfuzunu oraya sokmayı başaran bu [[bâtınî]] [[derviş]]i kendisine sarayda bazı taraftarlar edinmeyi de başarmıştı. Bu devirde Moğol istilâları nedeniyle Orta Asya ve [[Maveraünnehir|Maverâünnehir]]’den ayrılan ve Suriye yolundan geçen [[Şiî]]lerin en tercih ettikleri vatan Selçuklular’ın hükümran oldukları ülkelerdi. Sahib olduğu sahte vatanperverlik duygularıyle çevresinin etkisi altında kalan [[II. Gıyaseddin Keyhüsrev|Şehzâde Gıyas’ed-Dîn]] Moğollarla itaatinden dolayı babası [[I. Alaeddin Keykubad|Âlâ’ed-Dîn Key-Kûbâd]]’ı H. 634 / M. 1237 yılında zehirleyerek tahta çıktı. Böylece [[Sadeddin Köpek|Köpek]] te [[Sadeddin Köpek|Emîr Sâd’ed-Dîn]] ünvanıyla vezîr-i â’zamlığa atandı. Müridi [[Sadeddin Köpek|Sâd’ed-Dîn Köpek]]’in elde ettiği bu başarılar sayesinde itibârını artıran [[Baba İshak|Baba İshâk Kefersudî]] idare etmekte olduğu Anadolu’daki Bâtınîlik Teşkilâtı’nı daha da büyütme fırsatını yakaladı. Tokat, Canik, Çorum, Sivas, Karahisar vilâyetlerinde [[Baba İlyas|Ebu’l Bekâ Baba İlyâs Horasânî]] adına yaptığı dâvetlerine daha da önem verdi. Onun bu fa’aliyetleri neticesinde binlerce insan Selçuklu düşmanı olarak “[[Bâtınî]]” oluyorlardı.<ref>Hayrullah Efendi, ''Hayrullah Efendi Tarihi,'' Cilt 1, Sayfa 29.</ref>
{{Şiilik}}
===== Baba İshâk Hâlifeliği’nin ilânı =====
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Babailik" sayfasından alınmıştır