Kerbelâ Olayı: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Gerekçe: + hz ifadesini tarafsız bakış açısı uyarınca kullanmıyoruz |
Değişiklik özeti yok |
||
27. satır:
|notlar =
}}
'''Kerbelâ Olayı''' ya da '''Kerbelâ Savaşı''', 10 Ekim 680 ([[Hicri]]: 10 [[Muharrem]] 61) tarihinde bugünkü [[Irak]] sınırları içindeki [[Kerbelâ]] şehrinde, [[İslam]] [[peygamber]]i [[Muhammed bin Abdullah|Muhammed]](SAV)'
Bu savaş [[Şiî]] ve [[Alevî]] inanışının belkemiğini oluşturan en önemli olaylardan biridir. [[Muhammed bin Abdullah|Muhammed]](SAV)'
== Olayların gelişimi ==
Muhammed (SAV)'
Müslümanların bir kısmı Ali'nin yanlış olduğunu düşünmekle beraber kendinden önceki halifeleri kabul ettiğine inanırlar. Bununla beraber kendi halifeliğine kadar hiçbir savaşa katılmayışı diğerlerini halife olarak kabul etmediğine yorulur. Osman asiler tarafından öldürülünce Ali başa geçti. Osman'ı halife kabul edenler onun katilini bulana kadar Ali'yi halife olarak kabul etmeyeceklerini söylediler ve Müslüman toplumu ilk kez iç savaşa sürüklendi. [[İslam Devleti]], [[Ali]] ve [[Muaviye]] önderliğinde ikiye bölündü. Ali, 661 yılında [[Hariciler]]den [[Abdurrahman ibn-i Mulcem]] tarafından gerçekleştirilen bir suikastte hayatını kaybetti ve iktidar 20 yıllığına düşmanı [[Muaviye]]'nin eline geçti.
49. satır:
== Şiî kaynaklarına göre ==
[[Muhammed bin Abdullah|Muhammed]] (SAV) sağlığında [[Ali bin Ebu Talib]] ve sonrasında da oğullarını kendinden sonraki halifeler olarak atadı ancak iktidar baskıyla başkalarının eline geçti. [[Muaviye]] öldüğünde adil düzenin tekrar sağlanması için bir fırsat doğdu.
Muaviye'nin oğlu [[Yezid]], Hüseyin'in iktidarda hak iddia etmesinden korkuyordu. Bu nedenle bir elçi göndererek kendisine itaat etmesini istedi. Hüseyin bu teklifi reddetmesinin bir görev olduğuna inanıyordu. [[Medine]]'den [[Mekke]]'ye doğru [[hac]] için yola çıktı.
63. satır:
Hüseyin, kuşatmanın kaldırılmasını, kendisi ile birlikte ailesi ve taraftarlarının da Irak'ı terk etmesine izin verilmesini istedi. Ordunun komutanı [[Ömer bin Sa'd]] bu teklifi makul buldu ve üstlerine iletti. Bu teklif İbn-i Ziyad'ın da hoşuna gitti ancak yönetimde söz sahibi olan Emevilerden Şimr bin Zi'l-Cevşen, Bahteri bin Rebia ve Şeys bin Rebia karşı çıktılar. Ömer bin Sa'd'a Hüseyin ve beraberindekileri öldürmesini, yoksa kendi canından olacağını söylediler.
Muharrem ayının 7'sinde [[Ömer bin Sa'd]] çemberi daralttı ve kampın
[[Muharrem]] ayının 9'unda, kampın su kaynakları tükendi ve önlerinde sadece savaşmak ya da teslim olmak seçeneği kaldı. Hüseyin, Ömer bin Sa'd'a sabaha kadar ibadet etmek istediklerini söyledi ve bu nedenle mühleti uzatmasını istedi. İbn Sa'd isteğini bir kez daha kabul etti.
95. satır:
== Sonuç ==
[[Kerbelâ]]'da yaşananlar her yıl [[Şiî]] ve [[Alevî]]ler tarafından muharrem orucu tutmanın yanı sıra törenler şeklinde, bir kısım [[Sünni Müslümanlar]] tarafından da tören yapılmaksızın (yalnızca [[mevlid]] okunarak ve muharrem orucu tutularak) anılır. Yas tutma savaşın gerçekleştiği Muharrem ayının 10'unda ([[Aşure Günü]]) doruğa çıkar. Bu günde konuşmalar yapılır, yapılanlar tiyatro şeklinde canlandırılır ve [[ağıt]]lar yakılır. Hüseyin'in neden hayatını feda ettiği özellikle vurgulanır. Baskıya ve zulüme teslim olmadığı belirtilir. Ayrıca [[Caferi Şiîler]], [[10]] [[Muharrem]] [[Aşura Günü]]nde Hüseyin'e yardım edemedikleri ve onun çektiği acıya engel olamadıklarından dolayı kendilerini sırtlarına zincirle vurarak dövünürler.{{fact}} Aynı şekilde Muhammed (SAV)'
[[Ali bin Ebu Talib]] ile [[Muaviye]] arasında gerçekleşen [[Sıffin Savaşı]] sonrasında [[İslam Devleti]] ikiye bölünmüştü. Ali yönetiminde başkenti [[Kûfe]] olan ve Muaviye yönetiminde başkenti [[Şam]] olan iki devlet kurulmuştu. Ali'nin bir [[Haricilik|Harici]] tarafından öldürülmesi, daha sonra [[Hasan bin Ali]]'nin baskıyla halifeliği [[Muaviye]]'ye bırakmak zorunda kalması, en sonunda da [[Hüseyin bin Ali]] ve [[Yezid]] arasında gerçekleşen Kerbelâ Savaşı ile bu ayrım derinleşmiş ve İslam'da [[mezhep]] ayrılığının temel nedenlerinden biri olmuştur.
|