Condottieri: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
8. satır:
13. ve 14. yüzyıllarda [[denizci cumhuriyetler]] başta olmak üzere İtalya şehir devletleri olan [[Venedik]], [[Cenova]] ve [[Floransa]] özellikle ticaretten ötürü çok zengin olmuşsalar da etkilerinin çok gerisinde düzenli ordulara sahiptirler. Yabancı bir gücün askeri işgal tehditi veya komşu devletlerin saldırıları söz konusu olduğunda iktidardaki asiller kendileri adına savaşmaları için paralı askerlere başvururlardı. Devletle askerler arasında savaşın koşulları ve hizmet bedelinin belirtildiği bir sözleşme (condotta) yapılır, askerlerin komutanı da böylelikle ''Condottiere'' olarak adlandırılırdı.
[[Haçlı Seferleri]]nin tamamlanmasıyla beraber Ortadoğu'da Müslümanlara karşı savaşmış olan çok sayıda komutan Avrupa'da ve özellikle İtalya'da boy göstermeye başlar. Çok çeşitli milliyetten olan bu paralı askerler zamanla örgütlenerek küçük çaplı ordulara dönüşmüştür.
Bu şekilde oluşturulan ve disiplinli kurallara sahip olan ilk paralı asker böllüğü Dük [[Werner von Urslingen]] ve Kont [[Konrad von Landau]] tarafından kurulan [[Ventura Bölüğü]] olur. Bölük olağanüstü disiplinli olması ve herkese rütbeden bağımsız olarak kârdan eşit hisse dağıtmasıyla ünlenir.
<!--▼
▲<!--
The first well organised mercenaries in Italy were the Ventura Companies of Duke Werner von Urslingen and Count Konrad von Landau. Werner’s company differed from other mercenary companies because its code of military justice imposed discipline and an equal division of the contract’s income. The Ventura Company increased in number until becoming the fearsome “Great Company” of some 3,000 barbute (each barbuta comprised a knight and a sergeant). The first mercenary company with an Italian condottiero as its chief was the "Company of St. George" formed in 1339 and led by Lodrisio Visconti. This company was defeated and destroyed by Luchino Visconti of Milan (another condottiero and Uncle of Lodrisio) in April 1339. Later, in 1377, a second "Company of St. George" was formed under the leadership of Alberico da Barbiano, also an Italian and the Count of Conio, who later taught military science to condottieri such as Braccio da Montone and Giacomuzzo Attendolo Sforza, who also served in the company.[2]
| |||