Max Stirner: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
25. satır:
== Yaşamı ==
Johann Caspar Schmidt, takma adıyla Max Stirner 25 Ekim 1806’da Almanya’nın Bayreuth kentinde doğar. Okul müdürlüğü yapan Hegelci Georg Andreas Gabler, Stirner’in ilk mentorudur (düşünsel babası). Gabler, Hegel‘in ölümünden sonra, 1831’de, Hegel’in bıraktığı kürsüye geçer.
Stirner, Gabler aracılığıyla lise yıllarında tanıştığı Hegel’in felsefesini bir daha da terk etmez. Gabler, Johann Caspar’ı Hegelci olmaya hazırlamıştı ve Caspar hiç gecikmeden Berlin’e gidecek, Hegel’in yanında okuyacak, asla Hegel felsefesinden ayrılamayacak ve Genç Hegelci olarak tarihe geçecekti. Biricik ve Mülkiyeti’nde hep Hegel’le hesaplaşacak ve Hegel felsefesini ancak Hiç ile noktalayacaktı.
Johann Caspar, ortaokul ve lisedeyken öğretmeni Hegelci Georg Andreas Gabler’in çalışkan öğrencisi olur. Liseyi bitirdikten sonra Berlin’e gider ve Hegel’in yanında okur (1826-1828). 1828’de Berlin’den ayrılıp Erlangen’e gider ve burada en az bir sömestr felsefe okuduktan sonra dört yıl kadar Almanya’yı dolaşmak üzere öğrenimine ara verir. 1832’de tekrar Berlin’e döner ve iki yıl geçmeden ''Schulgesetze'' (Okul Yasaları) adlı çalışmasıyla öğrenimini bitirir. 1839-1844 yılları arasında özel bir kız okulunda öğretmen olarak çalışır. Öğretmenlik çalışması hem okul idaresini hem de öğrencileri pek memnun eder. 1843’te Marie Daehnhardt ile evlenir. Stirner, 25 Haziran 1856’da Berlin’de ölür.▼
▲
Stirner 1843 yılında Marie Dähnhard ile evlenir. Dähnhard bu birlikteliği geçindirecek kadar yüklü bir paraya sahipti. Ve Stirner bu parayla bir süt fabrikası kurmaya girişir. Ne var ki, daha sonra kimileri için güldürü konusu olacak olan süt fabrikası projesi daha başlamadan iflas eder. Sanatçılar ve düşünürler arasında güncelliğini uzun yıllar yitirmeyen süt projesi hakkında Fontane gibi birçok yazar, öykücü ve başkaları çeşitli kabareler yazmaktan bir hayli zevk alırlar. Stirner neredeyse tüm Berlin’e yetecek kadar süt satın alır. Ancak bu kadar sütün bozulmasını önleyecek bir mekanizma kurmadan işe başlar. Kısa sürede satış yapamayınca da tonlarla süt henüz temiz olan Berlin’in akarsularına akıtılır.
Dört yıl kadar süren bu evlilik, başlarken de, biterken de herkesçe konuşulan bir beraberlikti. Özellikle Stirner’in bohem tarzı buna neden olmuştu. Bu çifti evlendirmeye gelen papaz, karşısında Stirner’i arkadaşlarıyla kumar oynarken görür. Alaylı bir ortamda papaz, yüzükleri takmak isteyince Stirner’in evlilik yüzüklerini almadığı belli olur. Bunun üzerine Stirner’in dostu ve aynı zamanda başyapıtında hesaplaştığı filozof Bruno Bauer cebinden çıkardığı bakır halkaları takar. Kimileri de bu halkaların perdelerden çıkarıldığını söyler.
Dähnhard, Stirner gibi “Özgürler Kulübü”ne takılıyordu. Mackay’ın demiyle Kulübün entelektüeli Dähnhard dönemin feminist hareketine öncülük eden Fransız yazar Georg Sand’ı pek severdi; onun bir takipçisiydi.
Üniversite yıllarında arkadaşlarının kendisine büyük alnından dolayı Stirner demeleri üzerine bu adı seve, seve kabul eder (Stirn Almancada alın demektir) ve Stirner sözcüğünün önüne bir de Max (maksimal anlamını içeren Maximilian adının kısaltılışı,) ekleyince En Büyük Alın olarak adlandırır kendisini. Ve bu adı mezar taşına yazdırtacak kadar hayranlarını etkiler.
Stirner 25 Haziran 1856’da yoksulluk içinde ölür.
| |||