Aleksandr Sokurov: Revizyonlar arasındaki fark

Rus yazar Andrey Platonov'un "Potudan Nehiri" ve "Efendi'nin Kökeni" isimli hikayelerinden esinlenerek yaptığı<ref name=sokurov.info>{{web kaynağı|soyadı=Galetski|ad=Kirill|başlık=The Foundations of Film Art: An Interview With Alexander Sokurov|url=http://sokurov.info/?id=1225965671|yayıncı=http://sokurov.info|erişimtarihi=7 Kasım 2012}}</ref>, mezuniyet tezi olarak hazırladığı ve daha sonra bir çok ödüle layık görülen ilk uzun metrajlı filmi "İnsanın Yalnız Sesi", tez olarak kabul edilmedi. Bu zaman sürecinde, otoritelerle arası hiç iyi olmayan ve Sokurov'un çalışmalarını çok takdir eden, [[Andrey Tarkovski]] tarafından desteklendi. Sokurov'un Tarkovski'yle olan arkadaşlığı, Rusya'yı terk ettikten sonra da sona ermemiştir.

 

 

Leningrad'daki ilk filmleri bile komünist parti liderliğinden ve Goskino'dan olumsuz tepkiler aldı. 1980'lerin ortasına kadar, uzun bir süre filmlerinin hiç biri halka açık gösterim için sansür kurumu tarafından onaylanmadı.

*''İşçilik Sabrı'' (1985–1987)

*''Ağıt'' (1986)

*''Sade Bir Ağıt'' (1990)

*''Bir Leningrad Mazisi'' (1957–1990) (1990)

*''St. Petersburg Günlüğü: Bir Dostoyevski Anıtı'nın Açılısı'' (1997)

*''St. Petersburg Günlüğü: Kosintsev'in Dairesi'' (1998)

*''dolce…'' (1999)

*''Bir Yolculuğun Ağıtı'' (2001)