1950 FIFA Dünya Kupası finali: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
KumulBot (mesaj | katkılar)
(v5) G_Ş1 Uyarı1
KumulBot (mesaj | katkılar)
(v5) G_Ş1 Uyarı1
57. satır:
Futbolda parlak bir geçmişi olan, 1924 ve 1928 Yaz Olimpiyatları'nda altın madalyayı kazanıp [[1930 Dünya Kupası Finali]]'nde kupaya uzanan Uruguay ise her ne kadar İlk Turda [[Bolivya Milli Futbol Takımı|Bolivya]]'yı 8-0 yense de, final grubundaki maçlarda kendini gösterememişti. İspanya ile 2-2 berabere kalıp İsveç'i son 34 dakikada 2 gol atarak 3-2 yenmişti.<ref name="fifa"/> Uruguay ile Brezilya arasında oynanacak bu maç, sonucunun şampiyonu belirleyecek olması yönüyle final maçının olmadığı bir Dünya Kupası'nda final niteliği taşımaktaydı. Bu nedenle aynı gün oynanacak olan İspanya-İsveç maçından daha fazla önem taşımaktaydı.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.brazilmax.com/news4.cfm/tborigem/fe_sports/id/4 |başlık=Fateful Final: 1950 World Cup in Rio de Janeiro’s Maracanã |yazar=Alex Bellos |tarih=29 Mart 2004 |iş= Futebol: The Brazilian Way of Life |yayımcı=brazilmax.com |erişimtarihi=20 Mayıs 2010}}</ref>
 
Brezilya, 1938'den bu final maçına kadar Uruguay'la 17 kez karşı karşıya gelmiş; 8 galibiyet, 5 yenilgi ve 4 beraberlik almıştı. Brezilya, tüm bu nedenlerden ötürü kâğıt üstünde Uruguay'la oynanacak son maçın favorisiydi.<ref name="Bellos">{{Kitap belirtkaynağı| yazar= Alex Bellos | başlık = 'Futebol: Brezilya Tarzı Yaşam'| url = | erişimtarihi = | erişimyılı = | erişimayı = | yayımcı= Literatür Yayıncılık | yıl= 2003| yer = İstanbul| dil = Türkçe | id = ISBN 975-04-0221-9 | bölüm = 3. Bölüm: Kader Maçı | sayfalar = sf. 45-78| alıntı =}}</ref>
 
== Maç özeti ==
204. satır:
Dünya Kupası'nın mucidi [[Jules Rimet]], maç sonunda kupayı takdim etmek için sahaya ineceği vakit yapacağı konuşmayı Brezilya'nın ana dili olan [[Portekizce]] hazırlamıştı. Uruguay'ın şampiyonluğu ilan etmesiyle sahaya indiğinde konuşma yapmadan kupayı Kaptan Varela'ya takdim eden Rimet'in yanı sıra, organizasyon komitesi de herhangi bir kupa töreni düzenlemedi. Çünkü maç öncesi tüm hazırlıklar Brezilya'nın şampiyonluğunu ilan edeceği baz alınarak yapılmıştı. Organizasyonu düzenleyen [[Brezilya Futbol Federasyonu]]'nun Brezilyalı 22 futbolcu için isimlerinin teker teker yazılı olduğu altın madalyaları maç öncesinde bastırmış olmasından dolayı Uruguaylı futbolculara madalya da verilemedi. Gazeteler ise Uruguay'ın beklenmedik ikinci golü sırasında Uruguay'da üç taraftarın heyecandan kalp krizi geçirip öldüğünü yazdı. [[Rio de Janeiro]]'da da 58 yaşındaki bir adamın kalbi, maçı dinlerken durmuştu.<ref name="Bellos"/> Galibiyet golünün sahibi Gigghia ise maçtan sonra gol attığı ânı şöyle anlatmıştır:
{{cquote|Maracanã'yı tek bir hareketiyle sessizliğe boğan üç isim var: [[Frank Sinatra]], [[Papa II. John Paul]], üçüncüsü de ben.<ref name="Bellos"/>}}
Paulo Perdigão, "Bir Yenilgi'nin Anatomisi" adlı kitabında maçtan şöyle bahsetti: ''Son gol hala Brezilya futbol tarihinin en çok konuşulan golü olmaya devam ediyor. Çünkü başka hiçbir gol, bu golün bir ulusun hayatındaki tarihi an olma gerçeğinin üzerine çıkamadı''.<ref>{{Kitap belirtkaynağı| yazar= Paulo Perdigão | başlık = 'Anatomia de uma Derrota (Edição revisada e ampliada)'| url = | erişimtarihi = | erişimyılı = | erişimayı = | yayımcı= L&PM Editores | yıl= 2000| yer = Porto Alegre| dil = Portekizce | id = ISBN 85-254-1047-0 | bölüm = | sayfalar = | alıntı =}}</ref>
 
Dünya Kupasında alınan ikincilik, Bezilya'nın o tarihe kadar aldığı en iyi derece olmasına karşın bir başarısızlık olarak kabul edildi. Ulusu en iyi temsil ettiği düşünülen bir sporda zafer kazanılamamıştı. Kaleci Barbosa, maçtan sonra günah keçisi ilan edildi ve ölene kadar da öyle kaldı. 1993'te futbolculara moral vermek için Brezilya milli takım kampını ziyaret etmek isteyen Barbosa, uğursuzluk getirir diye içeri alınmadı. Ayrıca, o güne kadar ilk defa Dünya Kupasına ev sahipliği yapan bir ülke, final oynadığı Dünya Kupasını kaybetti.<ref name="Bellos"/>