İrfâniye: Revizyonlar arasındaki fark

'''Mârifetullâh''' ya da '''İrfân''' veya '''Gnosis''' Allah'ı tanımak, bilmek demektir. Marifetullah, Allah'ı Kuran'ın bildirdiği gibi tanıma, [[Allahın sıfatları|sıfatları]]nı, isimlerini ve bunların sonsuz kemâlde olduğunu bilmek, İlâhî hakikatlere vakıf olmak, şeklinde özetlenebilir.

 

 

 

“Yaratan Rabbinin ismiyle oku!” emriyle Allah Resulü’ne (asm.) ve O’nun şahsında da bütün ümmetine marifet sahasında mesafeler kat etme emri verilmiştir. Biz bu emirdeki Rab isminden dersimizi alarak, öncelikle kendimizde tecelli eden ilâhî terbiyeyi okuruz. Yüzümüzü gözümüzü; kalbimizi ruhumuzu, kanimizi, hücremizi okuruz. Hepsini en güzel ve en faydalı biçimde terbiye eden Rabbimizin rahmetini, keremini okuruz. Okudukça O’nun terbiye ediciliğine ve O’nun rahmetine olan marifetimiz artar. İhsanını daha güzel, daha net, daha açık seyreder oluruz.

Ayetin devamına geçer, nutfeden yaratıldığımızı ibretle düşünürüz. Bizi her şeyimizle o küçücük şifrede yerleştiren ve onu açıp her organımızı yerli yerine koyan Rabbimizin lütfuna, rahmetine hayran kalırız.

 

 

[[Rab]] ismi ilâhî isimlerden sadece birisi. Diğer isimleri ve tecellilerini de aynı şekilde tefekkür ederiz. Allah’ı [[Rab]] olarak tanıdığımız gibi, [[Rezzak]], [[Muhyi]] ''(hayat verici)'', [[Kerim]] ve [[Kadir]] olarak da tanırız. Böylece marifetimiz daha da artar. Sonra, bütün bu isimlerin İlâhî [[Allahın sıfatları|sıfatlar]]dan geldiğini düşünürüz. Marifetimiz [[Allahın sıfatları|sıfatlar]] aleminde derinleşir ve genişlenir. Ve sonunda, bütün bu [[Allahın sıfatları|sıfatları]]n bir tek zata ait olduğunu bilmekle tevhit sahasına girer, Allah’ı hiçbir mahlukuna benzemeyen, bütün [[Allahın sıfatları|sıfatları]] gibi zatıyla da eşi ve benzeri olmayan tek zat olarak biliriz.

 

Allah’ın yarattığı eşya üzerinde bilim adamlarının dünya yaratıldığından beri kafa yormaları ve her gün yeni keşiflerde bulanmaları, varlık alemini her geçen gün biraz daha tanımaları gösteriyor ki bu eserlerin tümünü yaratan Allah’ı tanımanın, O’nun marifetinde ilerlemenin sonu yoktur. Peygamber Efendimiz (asm) [[Miraç]] mucizesinin son durağında, “Ben seni hakkıyla tanıyamadım.” buyurmakla, hem bu sahanın sonsuzluğunu, hem de marifetimizi kesinlikle yeterli görmeyip ömrümüzün sonuna kadar bu yolda ilerlememiz gerektiğini bize ders vermektedir.

 

{{İslam-taslak}}

[[fi:Gnosis]]

[[sv:Gnosis]]

[[uk:Гнозис]]

[[ur:معارف]]