Britanya Mısırı: Revizyonlar arasındaki fark

[[1882]]-[[1922]] yılları arasında İngiliz işgali altındaki [[Mısır]]'ın fiilen Osmanlılardan[[Osmanlılar]]dan kopması ve öteden beri süren [[İngiliz]]-[[Fransız]] rekabetinin [[İngilizler]] lehine noktalanması gibi iki önemli sonuç doğurdu. İngilizler, Osmanlıların ve Avrupa devletlerinin gösterdiği tepkiyi göz önüne alarak resmi bir siyasi denetim kurmaktan kaçınmakla birlikte, stratejik çıkarlarını güvence altına almadan Mısır'dan çekilmeye niyetleri olmadıklarını da ortaya koydular.

İngiliz işgal kuvvetleri iyice zayıflamış olan [[hidiv]] yönetimini güçlendirmek yerine hidivi istekleri doğrultusunda hareket edecek sembolik bir güç olarak ayakta tutma yolunu seçtiler. Aynı dönemde İstanbul'daki İngiliz büyükelçisinin Mısır'la ilgili olarak hazırladığı raporda yönetimde köklü değişikliklerin gereğine işaret edilerek bunun ancak askeri işgal altında yürütülebileceği görüşüne yer veriliyordu. 1883'te tam yetkili temsilci ve başkonsolos olarak Mısır'a gönderilen Sir Evelyn Baring benzer görüşleri savunarak İngiliz hükümetini ''Örtülü Protektora'' politikasını benimsemeye ikna etti.

Babasının ölümünden sonra genç yaşta hidiv olan [[Abbas Hilmi Paşa]] ''Örtülü Protektora'' yönetimine tepki göstererek 1893'te kukla başbakan Mustafa Fehmi'yi başbakanlıktan uzaklaştırdı. İngilizler tepki olarak [[Hidiv]] [[Abbas Hilmi Paşa]]'nın yetkilerini kısıtladılar. 1890ların1890'ların sonlarında ortaya çıkan milliyetçi akımlar, özellikle yayın ve propaganda çalışmaları temelinde örgütlenmeye çalıştı. [[Abbas Hilmi Paşa]]'dan da destek alan hareket, [[Sudan]]'ın yeniden Mısır'a bağlanması için yürütülen kampanyalar sırasında (1896-98) geniş bir kitle desteği buldu. Daha sonra kâğıt üzerindeki İngiliz-Mısır ortak yönetimine karşın Sudan'ın bir İngiliz sömürgesine dönüştürülmesi, milliyetçi tepkilerin derinleşmesinde önemli rol oynadı.