Apsis (mimarlık): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
9. satır:
Antik mimaride yapının bir bölümünü vurgulamak için duvar nişleri kullanılırdı. Nişler süs amaçlı ya da heykel veya abideleri dikmek amacıyla kullanılırdı. Roma İmparatorluğu döneminde inşa edilmiş olan bazilikalarda, çoğunlukla apsisin ucunda bir imparator heykeli bulunurdu. Bu nedenle apsisler, antik dönem mimarisindeki nişlerin devamı olarak kabul edilebilir.
Apsisi bir mimari öğe olarak devralan Hıristiyan [[kilise]] mimarisi, Roma İmparatorluğu döneminde inşa edilen bazilikalardan esinlenmiştir. [[Milano Fermanı|Milano Hoşgörü Fermanı]]'nın ilanından sonra (MS. 313, Hrıstiyanlığın Romalılarca devlet dini olarak kabul edilmesi) Hıristiyan mimarisi ve yapı tekniği önemli gelişmeler yaşadı. [[Sunak]] için yükseltilmiş bir alan olarak bir apsise sahip tarihteki ilk büyük [[bazilika]],[[Roma]]'daki [[Laterano]] bazilikasıydı (yapımı 319).
Birçok kilisede, ayin odasının giriş kapısı veya [[çan]] kulesinin karşısındaki doğu ucu, yarım daire planlı bir apsis olarak tasarlanmıştır. Genellikle apsis alanında sunak için yükseltilmiş bir mekan bulunur.
Benzeri, niş tarzında daha küçük yapılar, Hıristiyanlığa ait olmayan diğer dini yapılarda da görülür. [[Musevi]] [[havra|havralarda]] [[Tevrat]] çoğunlukla bir nişte saklanır. [[Cami]]lerdeki [[mihrap|mihraplar]] gibi, bu nişler de ibadet yönünü ([[İslam]]'da [[kıble]]yi) gösterir. Buna karşın Hıristiyan [[mabet|mabetlerinde]] dini ağıtların söylendiği koro apsisleri ise, çoğunlukla [[doğu|doğuya]] bakar.
| |||