Antibiyotik: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
10. satır:
[[Penisilin]], [[vankomisin]], [[florokinolon]] ve [[sefalosporin]] gibi antibiyotikler bugün en çok kullanılan antibiyotiklerdendir. Bu antibiyotiklerin hepsi bakterilerin hücre çeperlerini zayıflatırlar. Bakterilerin hücre çeperleri uzun [[peptidoglikan]] zincirlerinden oluşur. Antibiyotikler bu molekülleri bir arada tutan [[peptit]] bağlantılarının sentezini önlerler. Böylece hücre çeperleri zayıflar ve bakteri patlar ([[lizis]]). Peptidoglikandan oluşan hücre çeperleri sadece bakterilerde bulunur, hayvan hücre çeperi bulunmazken bitki hücrelerinde [[selüloz]]dan oluşan hücre çeperleri bulunur. Böylece, antibiyotikler sadece bakterilere zarar verirler.
[[Dosya:Chloramphenicol-3D-vdW.png|Kloramfenikol yapısı|thumb|200px]]
[[Streptomisin]], [[eritromisin]], [[tetrasiklin]] ve [[kloramfenikol]] gibi antibiyotikler ise ya [[protein]] sentezini önlerler ya da anormal proteinlerin sentezlenmesine yol açarlar. Antibiyotikler bunları bakterilerin [[ribozom]]larına -daha doğrusu ribozomal RNA'nın alt birimlerine bağlanmak suretiyle- bağlanarak yaparlar. Bakteri ribozomları [[ökaryotik]] ribozomlardan (insan ribozomları gibi) daha küçük oldukları için, bu tür antibiyotikler sadece bakterileri etkiler. Böylece bakterilerin saldırdığı canlıya zarar vermezler.
[[Rifampisin]] ve [[antrasiklin]] gibi antibiyotikler ise [[nükleik asit]] sentezine müdahale ederler. Antrasiklinler bunu [[DNA]] replikasyonunu önleyerek yaparken, rifampisin bakteriyel [[Transkripsiyon (genetik)|transkripsiyonu]] önler.
Bazı antibiyotikler ise [[patojen]]leri hücre zarlarına müdahale ederek yok ederler. Hücre zarına yapılan müdahaleler, hücre zarının yapısını değiştirerek onun birçok özelliğini de kaybetmesine yol açar. Bu hücre [[sitoplazma]]sının hücre dışına akması gibi hücrenin yıkımıyla sonuçlanacak olaylara yol açabilir.
| |||