Ontolojik kanıt: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Cekli829 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Öncelikle maddeleri birleştirmek gerek
1. satır:
{{Düzenlebirleş|AğustosOntolojik 2011kanıt}}
 
'''Ontolojik Kuram''', [[Tanrı]]'nın var olmasını, yetkin ve kusursuz olması ile açıklamaya çalışan [[Teist]] kuramdır.
 
Tanrı'nin varlığının ispatı konusunda Ontolojik argüman şöyledir: Tanrı en yetkin varlıktır. Varolmamak en yetkin olmayla çelişir, dolaysıyla Tanrı varolmak zorundadır. Bu argüman ilk olarak [[İbn-i Sina]] tarafından kullanılmıştır. Daha sonra [[René Descartes|Descartes]] de Tanrının varlığının isbatı için bu argümanı kullanmıştır. Daha sonra [[Immanuel Kant|Kant]] bu konuda ''varolmak bir özellik değildir'' diyerek bu argümanın zayıf noktasını göstermiştir... Yani burda anlatılmak istenen şey yuklemle ilgili bir şeydir. Kant Descartes'e karşı çıkarken Descartes'in Tanrıyı yuklem yerine koymasından gelir ki bu da yanlış bir tutumdur.
 
 
'''Ontolojik kanıt''', ya da ''ontolojik veri'' [[teoloji]] de ve [[Tanrı]]'nın felsefe alanında kanıtlanma girişimlerinde öne sürülen bir kanıtlama biçimidir. Ortaçağda tanrının varlığı kanıtlamaya yönelik tartışmalarda ve temellendirmelerde önemli bir mantıksal dizge olarak rol oynamıştır. Ontolojik kanıtın önemli bir biçimini [[Realizm|kavram realizminde]] bulmak mümkündür. [[Anselmus]]'un felsefesinde bu yönde bir girişim görülür. [[Tümeller Tartışması|Tümeller tartışmasında]] Platoncu kavramsal realizm ekseninde önemli bir taraf olmuştur. Ontolojik ya da varlıkbilimsel kanıt, diğer [[kosmoljik]], [[Teleoloji|teleolojik]] ve ahlaki kanıtlar gibi, tanrı'nın varlığını belirli bir mantıksallıkla öne sürmeye ve geçerli kılmaya çalışır. Buna göre, tanrının varlığının kanıtı, bizzat tanrı kavramının kendisinde mevcuttur, başka bir açıdan tanrı'nın varlığı bizzat tanrı kavramının kendi içerimleri aracılığıyla kanıtlanabilirdir. Ontolojik kanıtı öne sürenler, Tanrı'nın kavramsal bir zorunlulukla ''en yetkin varlığı'' belirttiğinden hareket ederler; böylece, eğer tanrı varolmasaydı, en yetkin varlık olmasının sözkonusu olamayacağını belirtirler. Varlık yüklemine sahip olmaksızın, tanrının en yetkin iyi olması sözkonusu olamaz. Buradan çıkan sonuç, eğer tanımı gereği tanrı en yetkin varlıksa, varolduğunun kanıtı bizzat burada ortaya çıkmaktadır.
 
{{felsefe-taslak}}
 
[[Kategori:Dini kavramlar]]
[[Kategori:Felsefi argümanlar]]
[[Kategori:Felsefi kavramlar]]
 
[[ca:Argument ontològic]]