Ekberilik: Revizyonlar arasındaki fark

 

== Akademik Dünyada Ekberilik ==

 

Muhyiddin Arabi ve ondan doğrudan ders veya ilham alan çok sayıda Arap, İranlı, Türk ve Hint kökenli sufiler Türkistan'dan Ortadoğu ve Kuzey Afrika'ya hatta Hintaltkıtasına <ref>[http://www.ibnarabisociety.org/articles/diffusion.html Michel Chodkiewicz, The Diffusion of Ibn 'Arabi's Doctrine]</ref>kadar yayılmış olmakla beraber tasavvufun Ekberi koluna dair üniversite düzeyindeki sistematik araştırmaların ilkin Batı dünyasında başladığı görülmektedir.

Batı'da Muhyiddin Arabi'nin üzerine yapılan ilk akademik çalışma [[Miguel Asin Palacios]]'ın "La Escatologia musulmana en la "Divina Comedia", eseri 1919'da Madrid'de basılmıştır. [[Miguel Asin Palacios]]'ın diğer eseri "El Islam cristianizado. Estudio del sufismo a través de las obras de Abenarabi de Murcia" eseri ise 1931'de Madrid'de basılmıştır.

[[Miguel Asin Palacios]] dışında [[Louis Massignon]], [[Henri Corbin]] [[Toshihiko Izutsu]], [[James Morris]], [[William Chittick]], [[Michel Chodkiewicz]] gibi çeşitli ülkelerden akademisyenler hem tasavvuf hem de Ekberi öğretisi üzerine yaptıkları çalışmalarla öncü olmuşlardır. Üniversite çevrelerinin yanısıra yine üniversite çevreleriyle ilişki içinde olan [[The Muhyiddin Arabi Society]] ve [[Beshara School]] gibi bağımsız dernekler de yayınladıkları süreli ve süresiz yayınlarıyla Ekberiliğin teorik ve pratik yönüyle ilgili çalışmalara destek vermişlerdir.

 

Türkiye'de tasavvufun İlahiyat çevrelerinde araştırılması çok yenidir. Muhyiddin Arabi'ye ilişkin ilk doktora çalışması Kazım Yıldırım'ın 1989'da tamamladığı Muhyiddin İbn'ül-Arabi ve sistemi (Gazzali-Sühreverdi-Konevi-Mevlana ile mukayeseler) adlı çalışmasıdır.