Fatımiler devrinde Aleviler: Revizyonlar arasındaki fark

[[Fâtımîler]]’in [[Mısır]]’da hükûmet kurmaları üzerine [[Mısır]] [[dâ’î]]leri [[Suriye]] üzerinden uç [[Anadolu]]’ya, [[Horasan (İran)|Horasan]]’a ve [[Türkistan]]’a gelmeye başladılar. [[Horasan (İran)|Horasan]]’da oturan büyük [[dâ’î]], [[Maveraünnehir|Maverâünnehre]] ve oradan daha esaslı bir teşkilât oluşturabilmek amacıyla Nesef ve Buhârâ’ya geçmişti. “[[Bâtınîler]]”, artık [[Abbâsîler]]’e karşı en önemli [[dâ’î]]lerini [[Kahire]] saraylarından ithâl etmeye başlamışlardı. "[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh]]" ve "[[Ebû Tamîm Ma’add el-Mûstensir bil-Lâh]]" gibi [[Bâtınî]]liğin [[dâ’î]] a’zâmlık mertebesine ulaşmış olan [[hâlife]]ler, bu harekâtın idaresini tüm hassasiyetleriyle ellerinde tutmakta ve en ehliyetli [[dâ’î]]lerini [[Türkistan]]’a tayin etmekteydiler. [[Deylem]]’e Ebâ Hâtim, [[Nişabur]]’a Ahmed Nesefî ve Ebû Yakûb Sizcî, [[Maveraünnehir|Maverâünnehir]]’e Bendanî, Hindistan’a [[Ahmed bin Keyyâl]] (H. 270, M. 884), Endülüs’e İbn-i Meserret (H. 310, M. 923) gibi çok iktidarlı dâîler “Bâtınîlik Teşkilâtını” oluşturmak üzere atanmışlardı.