Ebû Müslim Horasânî: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Hiroşi (mesaj | katkılar)
Gerekçe: Yapıcı olmayan değişiklik
Etiket: Elle geri alma
k Anlam ayrımı sayfalarına verilen bağlantı asıl maddeye bağlandı.
26. satır:
[[İbn Hallikân]]’ın zikrettiği bir beyitte [[Kürtler|Kürt]] asıllı olduğu belirtilmiştir.<ref>(Vefeyât, III, 155)</ref>
 
[[Emevî Devleti]]'nin yıkılışı ve [[Abbasî Devleti]]'nin kurulması aşamalarında önemli roller üstlenmiştir. [[Horasan (İran)|Horasan]]'da bulunduğu sıralarda [[Emevîler]]'e karşı faaliyetler yürütmüş ve isyan hazırlıklarını organize etmiştir. [[Abbasî Devleti]]'nin kuruluşundan sonra nüfuzunun giderek artması, devlet yönetiminde etkisinin güçlü hâle gelmesi yönetimi rahatsız etmiş ve ortadan kaldırılmasına karar verilerek bir görüşme sırasında öldürülmüştür.
 
== Hayat hikâyesi ==
Abdurrahman, 718 yılında [[Merv]]'de doğdu. Çocukluğu ve gençliği [[Kûfe]]'de geçti. Bu dönemde Kûfe, Emevî hanedanına karşı siyasi faaliyetlerin yoğun şekilde yaşandığı bir yer durumunda idi. Bu sebeple, kendisi [[Emevî]] aleyhtarı olarak yetişti. [[Abbasî]] soyuna mensup ileri gelenler tarafından yakın ilgi gördü. Kendisiyle Kûfe'de karşılaşan bu şahıslar zekâsına hayran kaldıklarından yakın ilgi gösterip [[Mekke]]'de bulunan [[İmam Muhammed]]'e ondan söz ettiler.
 
Ebû Müslim Horasanî, İmam Muhammed'in yerine geçen kardeşi [[İmam İbrahim]]'in huzuruna çıkarılarak kendisine takdim edildi. İmam İbrahim, kendisine yakın ilgi gösterdi. Bu sıralarda Emevî hanedanına karşı siyasi faaliyetler giderek hız kazanmaktaydı. Bu yakın temastan sonra Ebû Müslim Horasanî, [[Horasan (İran)|Horasan]]'daki Emevî karşıtı faaliyetleri idare etmekle görevlendirilip bu amaçla Horasan'a gönderildi. Horasan'ın hilâfet merkezine uzak ve yönetimin buradaki etkisinin oldukça zayıf olması, muhalefetin gelişip güçlenmesi için verimli bir zemin oluşturmaktaydı. Ayrıca burada cereyan eden kavimlerarası mücadelelerde Emevîlerin taraf tutması da kendilerine karşı olan hoşnutsuzluğun artmasına sebep olmaktaydı. Abbasiler de burayı siyasi faaliyetlerinin merkezi olarak kullandılar.
{{Alevilik}}