Geniş ekran: Revizyonlar arasındaki fark

[[Sessiz dönem]]de [[film]]ler 4:3 oranında (4 birim en, 3 birim boy olarak) perdeye yansıtılmaktaydı. Filmlere ses eklenmesinin ardından çerçeve oranları, 1932'de getirilen [[Akademik oran]]la (1.37:1 oranı) [[standart]] hale getirildi. '''Geniş ekran''' oranı, ilk kez 1920'lerde bazı [[kısa film]] ve [[haber filmleri]]nde kullanıldı. Bu formatta gösterilen ilk [[uzun metrajlı film]]ler [[müzikal film|müzikal]] türündeki ''[[Happy Days (film)|Happy Days]]'' (1929) ve ''[[The Big Trail]]'' (1930) filmleriydi.<ref>[http://www.in70mm.com/newsletter/2001/64/grandeur/grandeur.htm Magnified Grandeur - The Big Screen 1926-31], David Coles, 2001.</ref>{{Ölü bağlantı}} Her iki film de o zamanlar "görkemli film" olarak bilinen [[70 mm]] filmle çekilmişti. [[1932]] yılına gelindiğinde, [[Amerika]]'da yaşanan [[Büyük Bunalım]] [[film stüdyoları]]nı en küçük masrafları dahi kısmaya zorladı; bu nedenle 1950'lere kadar geniş ekran oranları rafa kaldırıldı. 1950'lerde [[Cinerama]]'nın beklenmedik başarısı, [[televizyon]]un yaygınlaşmasıyla sinemadan ayağını kesen izleyicileri tekrar [[sinema salonları]]na çekmek isteyen stüdyoların yeniden geniş ekran oranını benimsemelerine yol açtı.