Salih Saim Unar: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
DerinDusler (mesaj | katkılar)
Yeni sayfa: "'''Salih Saim Unar ya da, İmamzade Salih Saim''' 1867’de İstanbul’da doğar. Cumhuriyet yıllarında Unar soyadını alır. İlk tahsilini ana-babasından alır ve ardından [..."
 
k Ulam eklendi
1. satır:
'''Salih Saim Unar''' ya da '''İmamzade Salih Saim''' (1867, [[İstanbul]] - 21 Kasım 1965, İstanbul), Türk [[yazar]].
'''Salih Saim Unar ya da, İmamzade Salih Saim''' 1867’de İstanbul’da doğar. Cumhuriyet yıllarında Unar soyadını alır. İlk tahsilini ana-babasından alır ve ardından [[Tophane]] Feyziye Mektebi’ni bitirir. [[Nusretiye Camii]]'nde [[Kazasker]] Tophaneli Hoca Hâşim Efendi’den Arapça’yı öğrenen yazarın bu dili öğrenmesinde babasının da katkıları olur. Abdülmecid Şirvânî’den Farsça dersleri alan yazar, onaltı yaşında iken Tophâne-i Âmire Rûznamçe Kaleminde çalışmaya başlar. Salih Saim, daha sonra İmâlât-ı Harbiye Müdîriyet-i Umûmiyesi adını alan Tophâne Harbiye Nezâreti Müşîriyetinden 1923’te emekli olur. Emekli olduktan sonra 1927’ye kadar Tefeyyüz Kitaphanesi müdürlüğü yapan yazar, 21 Kasım 1965’te İstanbul’da vefat eder. Hastalığı sebebiyle ömrünün son yıllarını evinde geçiren yazarın eserleri daha ziyade biyografi türünde çalışmalardır.Eserleri: Terâcim-i Ahvâl-i Evliyâ, 1307 (1890), İmâm-ı A’zam ve Eimme-i Selâse, 1314 (1897), Hüccetü’l-İslâm İmâm Gazâlî(1898), Bâyezîd-i Bistâmî(1898), Muhyiddîn-i Arabî ve Şâir Bazı Efâhim-i İslâmiyye(1898), Emîr Buhârî(1898), Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ve Şemseddîn-i Tebrîzî(1900), Muhadderât-ı Evliyâ(1900)
 
Cumhuriyet yıllarında Unar soyadını aldı. İlk tahsilini ana-babasından aldı ve ardından [[Tophane]] Feyziye Mektebi’ni bitirdi. [[Nusretiye Camii]]'nde Kazasker Tophaneli Hoca Hâşim Efendi'den [[Arapça]]yı öğrenen yazarın bu dili öğrenmesinde babasının da katkısı vardır. [[Abdülmecid Şirvânî]]'den [[Farsça]] dersleri alan yazar onaltı yaşında iken [[Tophâne-i Âmire]] Rûznamçe Kaleminde çalışmaya başladı. Salih Saim daha sonra İmâlât-ı Harbiye Müdîriyet-i Umûmiyesi adını alan Tophâne Harbiye Nezâreti Müşîriyetinden 1923'te emekli oldu.
 
Emekli olduktan sonra 1927'ye kadar Tefeyyüz Kitaphanesi müdürlüğü yapan yazar 21 Kasım 1965’te İstanbul’da vefat etti. Hastalığı sebebiyle ömrünün son yıllarını evinde geçiren yazarın eserleri daha ziyade biyografi türünde çalışmalardır.
 
== Eserleri ==
* Terâcim-i Ahvâl-i Evliyâ, 1307 (1890)
* İmâm-ı A’zam ve Eimme-i Selâse, 1314 (1897)
* Hüccetü’l-İslâm İmâm Gazâlî (1898)
* Bâyezîd-i Bistâmî (1898)
* Muhyiddîn-i Arabî ve Şâir Bazı Efâhim-i İslâmiyye (1898)
* Emîr Buhârî (1898)
* Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ve Şemseddîn-i Tebrîzî (1900)
* Muhadderât-ı Evliyâ (1900)
 
[[Kategori:1867 doğumlular]]
[[Kategori:1965 yılında ölenler]]
[[Kategori:Türk yazarlar]]
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Salih_Saim_Unar" sayfasından alınmıştır