En temel anlamıyla '''"yatay çokseslilik"'''tir. [[Müzik]] kompozisyonunda ana öğe durumunda olan ve kendi içinde bütünlük taşıyan ayrı ayrı çizgilerin eş anlı bir doku oluşturacak biçimde birleştirilmesidir. '''"Noktaya karşı nokta"''' anlamında bir müziksel dokudur. Kurulan ses cümleleri arasında bir bakıma '''"soru-cevap"''' ilişkisi vardır. Kontrpuanda seslerin temel yapısı armoniktir fakat bu seslerin hareketi melodik mantık taşır. Yani armonik ve melodik yapının bir sentezidir. 21. yüzyıl modern müziğindeki disonans armoninin öne çıkışı, kontrpuandaki simetrik biçimi de etkilemiştir.
<br />
<br />
Kontrpuan ilk olarak [[Ortaçağ]]'da enstrumantal müzikte '''"cantus firmus"''' adıyla görülmüştür. Ayrıca cantus firmus günümüzde istenilen tonda ve istenilen anahtarda yazılabilen bir kontrpuan çeşididir. "Noktaya karşılık nokta" kavramı da Ortaçağ'da '''"Punctus Contra Punctus"''' ismiyle ortaya çıkmıştır. Latince adı '''"contrapunctus"'''tur. Fransızca, '''"contrepoint"''', Almanca '''"kontrapunkt"''', İtalyanca ise '''"contrappunta"'''dır ve dilimize de bu şekilde bağlantıda geçmiştir.
<br />
<br />
Ortaçağ'da "cantus firmus" adıyla görülen örneklerde eşliğin '''"unison"''' olduğu ve genel olarak her notaya aynı notayla karşılık verildiği görülür. 16, 19 ve 20. yüzyıl polifonik müzikleri büyük oranda kontrapuantal dokular taşır. Kontrpuan; altın çağını '''"[[Barok]] Dönem"'''de yaşamıştır. Bu dönemdeki en belirgin örnekleri '''"[[Johann Sebastian Bach]]"''' vermiştir. En tipik kontrpuan örnekleri '''"kanon"''' (İng. Canon) ve '''"[[füg]]"'''dür (İng. Fugue). Günümüz çağdaş kontrpuanının kendi içinde türleri vardır. Bu türleri genel olarak 5 grupta inceleyebiliriz.
