Çevrimiçi uyuşmazlık çözümü
Çevrimiçi uyuşmazlık çözümü (online dispute resolution, ODR), bir uyuşmazlık çözüm dalı olarak taraflar arasındaki uyuşmazlığın çözümünü kolaylaştırmak için teknoloji kullanır. ODR, öncelikli olarak uyuşmazlık çözüm yollarından arabuluculuk, müzakere ve tahkimi ya da üçünü bir arada barındırır. Bu bakımdan genellikle alternatif uyuşmazlık çözümünün çevrimiçi eşdeğeri olarak görülür. Fakat ODR yenilikçi teknolojiler kullanarak uyuşmazlıkların çözümünde kullanılan geleneksel yöntemleri güçlendirir.[1][2]
ODR ile uyuşmazlıkların tamamı veya bir bölümü çözümlenmeye çalışılabilir. Geliştirilen web tabanlı programlar, müzakere sürecinde gerekli müdahalelerde bulunmaya olanak tanıyan araçlarla donatılmıştır. Bu sayede tarafların karşılıklı olarak müzakere ettiği uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin dezavantajlı tarafları ortadan kaldırılmış olur. ODR'nin avantajları arasında sürecin işletilmesindeki ücret ve masrafların klasik yöntemlere göre düşük olması da vardır. Gün geçtikçe artan internet hızı ve video konferans olanakları ODR teknolojisinin gelişimini hızlandırmaktadır. ODR tüketici uyuşmazlıklarından boşanma ve ayrılık dahil kişiler arası uyuşmazlıklara mahkemeye yansımış uyuşmazlıklardan devletler arası uyuşmazlıklara kadar geniş kapsamda bir dizi uygulama bulur. ODR'nin elektronik ticaretin gelişmesinde çok önemli etkileri olduğuna inanılmaktadır.[1][2]
Kaynakça değiştir
- ^ a b Demir, Şamil (18 Ocak 2007). "Online Uyuşmazlık Çözümü (ODR) - Elektronik İmzalı İlam Hükmünde Anlaşmalar". Ankara Barosu Bilişim ve Hukuk Dergisi. 29 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2012.
- ^ a b Demir, Şamil (1 Nisan 2007). "Siber Uyuşmazlık Çözümü". Ankara Barosu Bilişim ve Hukuk Dergisi. 27 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2012.
 | Hukuk ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |