Ezio Garibaldi
Ezio Garibaldi (Riofreddo, 2 Ocak 1894 - Roma, 16 Eylül 1969) İtalyan politikacı ve Ricciotti Garibaldi'nin asker olan oğlu ve Giuseppe Garibaldi'nin torunuydu.
Ezio Garibaldi | |
|---|---|
 Ezio Garibaldi annesi ile bir törende. | |
| Doğum | 2 Ocak 1894 |
| Ölüm | 16 Eylül 1969 (75 yaşında) |
| Meslek | Asker, politikacı |
| Evlilik | Hope (Speranza) Mac Michael Erika Knopp von Kirchwald |
| Çocuk(lar) | Anita Garibaldi,Vittoria ve Giuseppe Garibaldi |
| Ebeveyn(ler) | Ricciotti Garibaldi Harriet Constance Hopcraft |
| Aile | Giuseppe Garibaldi (dede) Peppino Garibaldi (kardeş) |
Biyografi değiştir
Ricciotti Garibaldi'nin (1847-1924) ve İngiliz Harriet Constance Hopcraft'ın (1853-1941) son oğlu - ondan önce Rosa, Italia, Giuseppe, Ricciotti, Menotti, Sante ve Bruno, Costante, ondan sonra Giuseppina doğdu -, doğdu Riofreddo'da, Roma'dan yaklaşık altmış kilometre uzaklıkta bulunan bir kasaba. 1911'de Fermo sanayi enstitüsüne kaydoldu ve 1912'de Yunanistan'daki Garibaldi Lejyonu'na katılmak için eğitimine ara verdi.
Fransa,ABD'deki Hayatı değiştir
Diplomasını almak için Fermo'ya dönerek, Birinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle birlikte, Garibaldian Lejyonu'nun (1914-1915) astsubay olarak Argonne'de (Bruno ve Costante kardeşlerin öldüğü yer) savaşmak için Fransa'ya ulaştı. Fransız Yabancı Lejyonu'nda, daha sonra, 1915 baharında, Alpini ile Kraliyet Ordusunda İtalyan cephesinde yüzbaşı rütbesine ulaştı. 13 Temmuz 1915'te Perugia'daki "Francesco Guardabassi" Locasına Usta Mason olarak katıldı. 26 Ekim 1916'da Col di Lana'da bir kurşun boğazını deldi ama iyileşmeyi başardı.[1] Nisan 1917'de Nice'de, Fransa'nın savaşa müdahale ettiği için ABD'ye şükranlarını sunmak istediği bir şehir töreni sırasında Ezio, Philadelphia'nın en önemli ailelerinden birinin soyundan gelen genç bir Amerikalı, Cote d'Azur'da yetim ve Kızılhaç hemşiresi olan Hope Mac Michael ile çok geçmeden tanıştı.[2] İkili 16 Nisan 1921'de Washington'da evlenecek ve 1937'de Lugano'da tek kızları Anita'yı doğuracaktı. Ertesi yılın sonunda tekrar yaralandı, kalıcı olarak terhis edildi ve askeri cesaret için gümüş madalya ile ödüllendirildi. Savaştan önce Avanti gazetesine yazılar yazan Benito Mussolini ile tanışmıştı. Savaştan sonra Poppolo İtalia gazetesine haberci oldu ve yakında İtalyan Fasci (Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı) hareketini kuracak olacak Mussolini ile sık sık görüşmeye'de devam etti.[3] Garibaldi, sosyal ve siyasi düzeni yeniden keşfetmeye ihtiyaç duyan bir ülkenin ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz olduğunu düşünerek, savaştan önceki yıllarda benimsenen sosyalizmden yavaş yavaş uzaklaştı.
Daha sonra Ezio, karısıyla Mexico City'ye yerleşti ve Amerikan şirketi Baldwin Locomotive Works'ün temsilcisi olarak atandı. Karısı Hope, geçirdiği bir ev kazası sonucu hamileliğinin altıncı ayında bebeğini kaybetti ve hayati risk yaşadı. Tehlike geçtiğinde, çift başkentin kuzeyindeki Guanajuato'da birkaç ay geçirdi.
Mussolini Rejimindeki Yılları değiştir
Ertesi yıl İtalya'da Mussolini hükûmeti kurdu ve Ezio, anavatandaki siyasi ayaklanmalarla ilgili denizaşırı haberler aldı. Garibaldi bu dönemde hala başlangıç aşamasında olan bir faşizmin sempatizanıydı, ama sonra kendisini arasına bir mesafe koyacaktı. 1922'nin sonunda Mussolini'den tam yetkili bakan rütbesiyle "olağanüstü elçi" görevini aldı. Yapması gereken iş, Ezio'nun iyi becerilerle övündüğü teknik-ticari alandaydı.[4] Nisan 1924'te Roma'da ikamet etmek üzere İtalya'ya döndü.
Ancak Matteotti cinayetinden rahatsız olarak, Mussolini ve Faşist partiden uzak kalmak üzere Peru'da yeni bir görev istedi. Fakat ayrılmadan önce sigara içme alışkanlığı ve trakea yer değiştirmesi ile iyice ağırlaşıp tehlikeli hale gelen bronşit'e yakalanınca bu isteminden vazgeçti.Hastalığı sebebiyle geri plana çekildi Daha sonra, bu arada babasının öldüğü Riofreddo'da yerel siyasetle uğraştığı bir dönem geçirdi. Belediye başkanı seçildi, daha sonra bu pozisyon podestà pozisyonuna dönüştü. Çift, Villa Borghese yakınlarındaki Toscana üzerinde bir villada yaşamaya başladı. Garibaldi, uzun zamandır beklenen bir projeyi gerçekleştirmek için elinden gelenin en iyisini yaptı,matbaa kurup, Garibaldian geleneğini yayacak bir yayına hayat vermek istedi. Ezio, gerekli miktarın üçte birini tahsis eden karısının yardımıyla matbaa makinesi almayı başardı. Kızıl gömlek (Camicia Rossa) dergisi 12 Temmuz 1925'te yayınlandı. Dergi uzun bir ömre sahipti, yirmi yıllık bir yayın hayatı oldu, aşırı milliyetçi olsa da tam anlamıyla Nazist veya faşist bir yayın denemez hatta karşı çıkmaktaydı, komünizme ve en insanlık dışı kapitalizme eşit mesafede bir siyasi mesaj ifade etti (Ancak Faşizmin sevgili bir teması, kendisini " Kapitalizm ve Marksizm arasındaki üçüncü yol) ve modern bir devlet ve daha adil bir toplum özlemi yayında bulunuyordu.) Buna rağmen 1927'de Enzio Kara Gömlekliler'in Başkonsolosu oldu.[5]
1927 Sonrası değiştir
Garibaldi, 1929'de Mussolini'nin Faşist Parti listesinde milletvekili seçildi ve 1934'te yeniden seçildi.[6] FNVG (Federazione Nazionale Volontari Garibaldini-Ulusal Garibaldi Gönüllüleri Federasyonu) başkanı olarak, transalpin ülkesinde bazı Garibaldi anti-faşist dernekleri kuran Fransa'ya göç eden kardeşi Sante ile ilişkilerini keserek Ulusal Faşist Partiye resmen katıldı. İkinci Dünya Savaşı'nın başlamasından hemen sonra, Ezio Garibaldi, Nice'in İtalya Krallığı ile yeniden birleşmesini destekleyen Nicoise Eylem Gruplarını (G.A.N.-Gruppi d'Azione Nizzarda) şiddetle destekledi. Ancak aşırı milliyetçi yapısı olsa da Nazizme karşıydı. Nazizmi baştan mahkûm etti ve ırksal yasaların ilan edilmesine karşı çıktı. Buna rağmen 1939'da Fasci ve Şirketler Odası'nın ulusal meclis üyesi oldu.[7][8] 8 Eylül 1943'ten sonra siyasi hayattan tamamen çekildi, ancak 1944'te Müttefik ordusu tarafından esir alındı ve Padula toplama kampında tutuldu. 1949'da Arturo Labriola ile birlikte eski ve kabul edilen İskoç ayinindeki Palazzo Brancaccio'nun Masonluğunu oluşturdu. 1958'de Halkçı Monarşik Parti'de Roma Meclisi'ne aday oldu ancak seçilemedi.Savaştan sonra dedesinin destanını yaşatmaya devam etti.[9] Daha sonra Erika Knopp von Kirchwald ile yeniden evlendi ve ondan Vittoria ve Giuseppe adlı çocukları oldu. 1969'da 75 yaşında Roma'da öldü.
Notlar değiştir
- ^ V. Gnocchini, L'Italia dei Liberi Muratori, Mimesis-Erasmo, Milano-Roma, 2005, p.138.
- ^ A. Garibaldi, Nate dal mare, Milano 2011, pp. 223-230. Quella dei Mac Michael era «una delle più antiche e conosciute famiglie di Filadelfia», Ivi, p. 223.
- ^ A. Garibaldi, cit., pp. 237-242.
- ^ A. Garibaldi, cit., pp. 257-265.
- ^ "Mario Isnenghi, Garibaldi fu ferito: Il mito, le favole". 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.
- ^ "Ezio Garibaldi / Deputati / Camera dei deputati - Portale storico". 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.
- ^ "Ezio Garibaldi: XXX Legislatura del Regno d'Italia. Camera dei fasci e delle corporazioni / Deputati / Camera dei deputati - Portale storico". 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.
- ^ Paolo Leone, I campi dei vinti, Cantagalli editore, 2012, p. 70.
- ^ "Istituto Luce". 13 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021.
Bibliografya değiştir
- Anita Garibaldi, Nate dal mare. Le donne Garibaldi: Anita, Costanza e Speranza, Milano, il Saggiatore, 2011 (1ª ed. 2003)
- Paolo Leone, I campi dei vinti, Cantagalli editore, 2012
Dış Bağlantılar değiştir
- "Biografia". 25 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
| Giuseppe Garibaldi | Ana Maria de Jesus Ribeiro da Silva | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Domenico Menotti Garibaldi | Rosa "Rosita" Garibaldi | Teresa "Teresita" Garibaldi | Ricciotti Garibaldi | Harriet Constance Hopcraft | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Peppino Garibaldi | Costante Garibaldi | Anita Italia Garibaldi | Ezio Garibaldi | Bruno Garibaldi | Ricciotti Garibaldi Jr. | Menotti Garibaldi Jr. | Sante Garibaldi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||