Ekolojik sosyalizm

(Eko sosyalizm sayfasından yönlendirildi)

Ekolojik sosyalizm (Eko-sosyalizm, yeşil sosyalizm, sosyalist ekoloji, ekolojik materyalizm veya devrimci ekoloji olarak da bilinir.)[1] Sosyalizmin yönlerini yeşil politika, ekoloji ve alternatif küreselleşme veya küreselleşme karşıtlığı ile birleştiren bir ideolojidir. Eko-sosyalistler genel olarak kapitalist sistemin genişlemesinin, baskıcı devletler ve ulusötesi yapıların gözetimi altında küreselleşme ve emperyalizm yoluyla sosyal dışlanma, yoksulluk, savaş ve çevresel bozulmanın nedeni olduğuna inanmaktadır.[2][3]

Eko-sosyalizm, kapitalist ekonomik sistemin sürdürülebilirliğin ekolojik ve sosyal gereklilikleriyle temelde uyumsuz olduğunu ileri sürer.[4] Dolayısıyla, bu analize göre, sürdürülebilir kalkınmanın gerektirdiği gibi, ekolojik sınırlar içinde kalarak insan ihtiyaçlarının karşılanmasına ekonomik öncelik vermek, kapitalizmin yapısal işleyişiyle çelişmektedir.[5] Bu mantıkla, ekolojik krizlere yönelik piyasa temelli çözümler (çevre ekonomisi ve yeşil ekonomi gibi), kapitalizmin yapısal başarısızlıklarıyla yüzleşmeyen teknik ince ayarlar olarak reddedilmektedir.[6][7] Eko-sosyalistler, günümüzün ekolojik krizine tek yeterli çözüm ve dolayısıyla sürdürülebilirliğe giden tek yol olarak, insan toplumunu insan dışı ekolojiyle uyumlu hale getirmek ve insan ihtiyaçlarını karşılamak üzere tasarlanmış eşitlikçi bir ekonomik/politik/sosyal yapı olan eko-sosyalizmin kapitalizmin yerini almasını savunmaktadır.[8]

Eko-sosyalistler kapitalizmin tasfiyesini, üretim araçlarının özgür üreticiler tarafından ortak mülkiyetine odaklanılmasını ve müştereklerin yeniden tesis edilmesini savunurlar.[2]

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Huan 2010, s. 4.
  2. ^ a b Kovel, J.; Löwy, M. (2001). An ecosocialist manifesto. Paris. 11 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Huan 2010.
  4. ^ Magdoff & Foster 2011, s. 30.
  5. ^ Magdoff & Foster 2011, s. 96.
  6. ^ Magdoff & Foster 2011, s. 97.
  7. ^ Kovel 2007, ss. 173–87.
  8. ^ Kovel 2007, s. 163.