Tobler'in temel coğrafya yasası

Waldo Tobler'e göre, Coğrafya'nın Temel Yasası "her şey diğer her şeyle ilgilidir, ama yakın şeyler uzak şeylerden daha fazla ilişkilidir". Bu birinci yasa, mekansal bağımlılık ve mekansal otokorelasyon kavramlarının temelidir ve özellikle mekansal enterpolasyon için ters mesafe ağırlıklandırma yöntemi ve bölgesel kriging değişken teorisini desteklemek için kullanılır. David Hume'un bitişiklik ilkesinin modern bir formülasyondur.

Tobler ilk olarak 1969'da düzenlenen ve daha sonra 1970'te yayınladığı Uluslararası Coğrafi Birliğin Nitel Yöntemler Komisyonu toplantısında etkileyici fikrini sundu. Sunumunda basit olmasına rağmen, bu fikir geniş kapsamlıdır. Onsuz, "Dünyanın yüzeyinin herhangi bir yerindeki tüm koşullar prensip olarak herhangi bir küçük alanda paketlenmiş bulunabilir. Alan nesnelerine nitelikler verilerek tarif edilecek yaklaşık homojen koşullara sahip bölge olmayacaktır. Topografik yüzeyler, her yerde sonsuz olan eğimlerle düzensiz bir şekilde değişecek ve bu tür yüzeylerin kıvrımları sonsuz derecede yoğun ve eğri olacaktır. Bu durumda mekansal analiz ve aslında yaşamın kendisi imkansız olurdu. "

Daha az bilinen, birincisini tamamlayan ikinci yasası: "İlgi alanı dışında kalan fenomen, içeride olup bitenleri etkiler".

Kuruluş ve arka plan

Teori, mesafenin kendisinin yerler arasındaki etkileşimi engellediği " mesafenin sürtünmesi " kavramına dayanmaktadır. İki yer birbirinden ne kadar uzak olursa engel ", veya maliyet de o kadar büyük olur. Örneğin, bir sandviç almak için şehir genelinde seyahat etmek, aynı sandviç için köşe mağazasına yürümekten daha az olasıdır. Bu örnekte, engelleme veya maliyet, satın alma fiyatına eklenen zaman içinde (zaman miktarı ve zaman değeri), nakliye maliyetleri ve kişisel kas enerji kaybı olarak sayılabilir. ve bu nedenle yüksek sürtünme seviyeleri ile sonuçlanabilir. . Mesafenin sürtünmesi ve maliyet artışı birleşerek mesafe bozulması etkisine neden olur.