Taşeli Platosu
Bu madde veya bölüm Taşeli adlı maddeye çok benzemektedir ve bu iki maddenin tek başlık altında birleştirilmesi önerilmektedir. Birleştirme işlemi yapıldıktan sonra sayfaya {{Geçmiş birleştir}} şablonunu ekleyiniz. |
Taşeli Platosu, Güney Anadolu'da Orta Toroslarda yer alır. Batıda Akseki, doğuda ise Mut-Silifke hattı ile sınırlanır. Antalya Körfezi ile Mersin Körfezi arasında yarımadayı andıran kaba bir çıkıntı oluşturur. Eski zamanlarda "Taşlık Kilikya" anlamında "Cilicie Trachée" adı kullanılırdı.[1]
Coğrafi özellikler
değiştirYayla sularının 7/10'unu Göksu Çayı toplar. Teke Platosu'nda yüksek alanlar arasında çöküntü ovaları yer almasına rağmen Taşeli Platosu blok halinde yükselmiş bir yayladır. Yayla, güneyde Akdeniz, batıda Antalya Körfezi'ne doğru keskin bir alçalma ile son bulur. Masa gibi duran yaylanın yüksek düzlüklerinde su bulunmazken, yayla eteklerinin alt tarafı karstik kaynaklar bakımından zengindir. Yaylalardan batan sular bu bölümlerden yeryüzüne çıkar.[1]
İklim
değiştirTaşeli yaylasının iklimi çok şiddetlidir, kışlar uzun ve ağır geçer. Kar yaylayı tamamen örter, çok yağar ve tipi yapar. Yazın yayla serindir, ikinci yarısı yağışsızdır.
Bitki örtüsü
değiştirPlatoda bitki örtüsü köknar, sedir, ardıç gibi iğne yapraklı; dişbudak, şimşir, meşe gibi geniş yapraklı ağaçlarla kaplıdır. Platodan güneye deniz kıyısına doğru inildikçe arazi önce karaçam, servi, sonra kızılçam gibi iğne yapraklı ağaçlar olmak üzere defne, zeytin, keçiboynuzu, pırnal meşesi vb. maki ve diğer tür tür fundalarla kaplıdır.
Nüfus
değiştirBu bölgede coğrafi özellikler nedeniyle nüfus seyrektir.
Ekonomik yaşam
değiştirBölge halkı, yörede arazi yapısının ve bitki örtüsünün elverişli olması nedeniyle tarım, küçük ve büyükbaş hayvan yetiştiriciliği yapmaktadır.
Kıyı bölgelerdeki aşırı yaz sıcaklarından dolayı halk göçebe hayvancılık için yaylaya çıkar. Yaylaların otları seyrek ve kısadır. Karstik araziden dolayı yüzey suları fazla değildir, hayvanlara çoğunlukla kar suyu verilir. Plato üzerinde ova bulunmaz. Tarım amacıyla Göksu ve kollarının vadileri kullanılır. Bu vadilerde meyvecilik yapılır.[1]
Kaynakça
değiştir- ^ a b c SARAÇOĞLU, Hüseyin (1989). Akdeniz bölgesi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. s. 322, 425. ISBN 9751103649.
Mersin ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |