Türkoloji
Türkoloji (Osmanlı Türkçesi: Türkiyat [تركيات], İngilizce: Turcology, Fransızca: Turcologie) veya Türklükbilimi; Türk halklarının filolojisi, antropolojisi, edebiyatı ve tarihi başta olmak üzere genel bir somut ve somut olmayan kültürel miraslarını sistematik bir şekilde derleyen, araştıran ve inceleyen bilim dalıdır.
Türkolojinin ana konusunu, geçmişte yaşamış ve günümüzde yaşayan Türk toplumları ve ilgili olduğu diğer toplumlar oluşturur. Bu bilimde uzmanlaşan kişilere Türkolog denir.
TarihçeDüzenle
Şarkiyatçılık çatısında Türkolojiye yönelimDüzenle
Oryantalizm veya Şarkiyatçılık,Yakın Doğu ve Uzak Doğu toplumlarını, kültürlerini, dillerini ve halklarının incelendiği Batı kökenli araştırma alanlarının tümüne verilen isimdir.
Türkoloji Batı'nın "Doğu"yu öğrenme/değerlendirme çabası olan oryantalizm/şarkiyatçılık bağlamında bir sistematik kazanmıştır. İlk Türkoloji Kürsüsü 1795’te Paris’te "Ecole des Languages Orientales Vivantes"da kurulmuştur. Bunu Şarkiyat ve Türkoloji ile ilgili enstitüler takip etmiştir. Moskova’da (1814) Paris’te (1821) ve Londra’da (1906) kurulan bu tür kuruluşların yayımladığı çok sayıda bilimsel eser, dergi, makale ve bültenler mevcuttur.
Osmanlı Döneminde Türkoloji çalışmalarıDüzenle
Osmanlı İmparatorluğu içinde Türkoloji çalışmaları, XIX. yüzyılda başlamıştır. Avrupa'da cereyan eden milliyetçilik ve pozitivizm gibi görüşler, Tanzimat ve Islahat fermanlarının da getirdiği hürriyet ruhuyla ilk Türk özel gazetesi Tercümân-ı Ahvâl'de halk için bir lisan yaratılmasından bahsedilmesine yol açmıştır. Bu bahsedilen halk, Türk milletidir. Artık Osmanlı aydını; Şinasi, Namık Kemal, Ahmet Vefik Paşa ve Şemseddin Sâmi gibi öncülerle Türk kimliğini benimsemiş ve yüzyılın sonunda Türk dilinde modern sözlükler yazmaya başlamıştır.
Wilhelm Radloff ve Vilhelm Thomsen gibi Avrupalı âlimler, 1890'lı yıllarda runik harfli metinlerin Türkçe olduğunu keşfedip Orhun Abideleri'nin ilk bilimsel yayınlarını yapmışlardır. Bu yayınlardan birkaç yıl sonra Necip Âsım, En Eski Türk Yazısı adıyla yayımladığı eserinde runik Türk alfabesini tanıtmıştır. Ayrıca Orhun yazıtlarının metnini ve tercümesini neşretmiştir.[1] En Eski Türk Yazısı adlı eser Osmanlı sınırları içini düşünüldüğünde, Köktürk metinleri doğrultusunda Türkoloji alanında yapılmış ilk yerli çalışma olarak kabul edilmektedir.[2]
Cumhuriyet Döneminde Türkoloji çalışmalarıDüzenle
Osmanlının yüzyıllarca ihmal ettiği, önemini fark ettiğinde ise çok geç kaldığı için batı merkezli çalışmaları, kaynak aldığı bu bilim dalı ve Osmanlı medrese yapısı bağımsız Türkiye Cumhuriyetinin kurulmasıyla tasfiye edilmiştir. Bunun yerine üretken ve ulusal bilimsel çalışmalar başlatılmıştır. Türk Tarih Kurumu ve Türk Dil Kurumu bizzat Atatürk’ün isteği ve katkılarıyla kurulmuş, İstanbul Üniversitesi’ne bağlı olarak Türkiyat Enstitüsü oluşturulmuştur.
Türkçenin ve Türk kültürünün envanterini kaydetmek için, dönemin çok kısıtlı kaynaklarına rağmen, özverili araştırmacıların çabalarıyla, Derleme Sözlüğü, Tarama Sözlüğü, Türkçe Sözlük, Yazım Kılavuzu ve benzeri eserler bilimsel alana kazandırılmıştır.
2000 sonrası TürkolojiDüzenle
Türkiye'de 100'e yakın Türk dili ve edebiyatı bölümünde "Türk dilbilimcisi" unvanıyla Türkolog yetiştirilmektedir.[3] Dünya'da ve Türkiye'nin birçok farklı yerinde Türkoloji adında bölümler ve enstitüler mevcuttur.[4]
Türkiye dışında da Türkoloji bölümleri vardır. 57 ülkedeki 223 merkezde akademik eğitimin yanında ticari ve turistik amaçlarla da Türkçe öğretimi yapılmaktadır. Türkiye dışında Türkçe öğretilen merkez sayıları şöyledir: Amerika Birleşik Devletleri (20), Afganistan (1), Almanya (13), Arnavutluk (1), Avustralya (1), Azerbaycan (1), Belarus (6),Belçika (4), Bosna-Hersek (2), Bulgaristan (6), Çin Halk Cumhuriyeti (2), Danimarka (1), Endonezya (2), Estonya(2), Filipinler (1), Finlandiya (2), Fransa (2), Güney Kore (6), Güney Kıbrıs Rum Kesimi (1), Gürcistan (1), Hollanda (3), Irak (2), İngiltere (6), İran (1), İspanya (4), İsveç (2), İsviçre (1), İtalya (3), Japonya (6), Kazakistan(1), Kırgızistan (8), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (6), Litvanya (2), Lübnan (1), Macaristan (2), Mısır (3), Moğolistan (1), Moldova (3), Özbekistan (1), Pakistan (1), Polonya (2), Romanya (8), Rusya (14), Sırbistan (1), Singapur (1), Suriye (2), Tayland (2), Tayvan (2), Türkmenistan (1), Ukrayna (13), Ürdün (4), Yakutistan (1), Yugoslavya (1), Yunanistan (5). Türkiye dışında 48 ülkede Türkçe yabancı dil olarak okutulmaktadır.[5]
Azerbaycan'da TürkolojiDüzenle
Çarlık Rusyası döneminden itibaren Azerbaycan'da Türkoloji araştırmaları başladı. Aleksandır Kasimoviç Kazembek, Azerbaycan'da bu bilimin temellerini atmıştır. Daha sonra Azerbaycan'da, Hüseyinzade Ali Turan, Mehmed Emin Resulzade, Ahmet Ağaoğlu, Bekir Çobanzade, Ebulfez Elçibey, Halil Rıza Ulutürk, Naila Valikhanlı [2] 10 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ziya Bünyadov gibi önde gelen Türkologlar yetişmiştir.
Stalin'in Azerbaycan'da Türkologlara yönelik baskılarıDüzenle
SSCB İlimler Akademisi'nin Azerbaycan şubesindeki ve üniversitedeki baskılar Ruhullah Ahundov'un Aralık 1936'da hapse atılması ile başladı [6]. Daha Ocak 1937'de, Azerbaycanlı bilim insanları Hanefi Zeynallı, Veli Huluflu ve Bekir Çobanzade tutuklanmıştır. [6].Hatta Bekir Çobanzade Kislovodsk'ta bir sanatoryumda tutuklanmış ve özel bir konvoy tarafından Bakü'ye getirilmiştir[7]. 18 Mart gecesi, tarihçi Aziz Gubaydullin de tutuklanmıştır. Tutuklanmasının hemen ardından Mircafer Bağırov "Bakinskiy Raboçiy" gazetesi ve Kommunist adlı gazetede ona karşı makale yayınladı [6]. 19-20 Mart tarihlerinde Azerbaycan SSC Komünist Partisi Merkez Komitesinin genel toplantısında konuşan Mircafer Bağırov, Ruhullah Ahundov 'un kültür cephesinde yürüttüğü milliyetçi çalışmalardan bahsederken profesörler Bekir Çobanzade ve Aziz Gubaydullin'in pan-Türkizmin Azerbaycan'daki en parlak temsilcileri olduğunu belirtmiştir [8]. 4 Haziran gecesi ise Halid Said Hocayev tutuklanmıştır [6].
Edebiyat eleştirmeni Hanefi Zeynallı Ruhullah Ahundov'un yakın arkadaşıydı[9]. O,tutuklanmadan önce SSCB İlimler Akademisi Azerbaycan Şubesi Dil ve Edebiyat Enstitüsü'nde bilim insanı ve sekreter olarak çalışmaktaydı[6].Türkolog Veli Huluflu ise Ruhullah Ahundov'un yardımcısı ve SSCB İlimler Akademisi'nin Azerbaycan şubesinde tarih bölümü başkanıydı[10]. Oryantalist Bekir Çobanzade aslen bir Kırım Tatarları idi.[11] 1920'lerde Kırım Merkez Yürütme Komitesi üyesiydi ve bir Kırım Tatar partisi olan ["Ulusal Parti" liderlerinden biriydi[11]. Daha sonra 1925 yılında Bakü'ye taşındı. 1937 başlangıcına kadar Bakü Devlet Üniversitesi'nin profesörü ve SSCB İlimler Akademisi Azerbaycan şubesinin bir çalışanıydı[11]. Profesör Aziz Gubaydullin, Türk halkları tarihi üzerine temel araştırmalar yazan ilk Tatar tarihçisidir[6]. Yetenekli [6] Özbek Türkolog Halid Said Hocayev ise SSCB İlimler Akademisi Azerbaycan şubesinin tarih bölümünde araştırmacı olarak çalışmaktaydı.
Bazı önemli TürkologlarDüzenle
- Adile Ayda (1912–1992)
- Agop Dilaçar (1895–1979)
- Ahatanhel Krymsky (1871–1942) (Oryantalist, Tarihçi, Dilbilimci, Filolog, Etnograf)[12]
- Ahmet Bican Ercilasun (1943)
- Ahmet Caferoğlu (1899–1975)
- Ahmet Temir (1912–2003)
- Albert von Le Coq (1860–1930)
- Aleksandr Borovkov (1904-1962)
- Aleksandr Mihayloviç Şerbak (1926-2008)
- Alfred Khalikov (A. H. Halikov) (1929–1994) (arkeolog, tarihçi, Türkolog)[13]
- Anatoly Khazanov (1937- )
- Anna Vladimirovna Dybo (1959- )
- Andrey V. Anokhin (1867–1931)
- Annemarie von Gabain (1901–1993) (Türkolog, Sinolog, dilbilimci, sanat tarihçisi)[14]
- Ármin Vámbéry (1944–1991)
- Aydın Məmmədov (1832–1913)
- Bahaettin Ögel (1923–1989)
- Bekir Çobanzade (1893-1937)
- Benjamin P. Yudin (1928-1983) (Oryantalist, tarihçi ve filolog)[15]
- Bernát Munkácsi (1860–1937)
- Bernt Brendemoen (1949– )
- Chokan Valikhanov (1835–1865)
- Christopher Beckwith (1945- )
- Dimitri Kantemiroğlu (1673-1723)
- Eberhard Wolfram (1909–1988) (Sinolog, Filolog, Türkolog)[16]
- Ebu'l Gazi Bahadır Han (1605–1664)
- Édouard Chavannes (1865–1918)
- Edward Gibbon (1737–1794)
- Ekrem Čaušević (Türkolog)[17]
- Étienne de la Vaissière
- Fatma Sema Barutçu Özönder
- Franz Altheim
- Gabdulkhay Akhatov (1927–1986) (Filoloji Profesörü, Türkolog, Dilbilimci, Oryantalist)[18]
- Gerard Clauson (1891–1974)
- Gerhard Doerfer (1920–2003)
- Gerhardt Friedrich Müller (1705–1783)
- German Fedorov-Davydov (1931–2000) (arkeolog)[19]
- Gunnar Jarring (1907–2002)
- Gustaf John Ramstedt (1873–1950)
- Gönül Tekin
- Gustav Haloun (1898–1951)
- Günay Karaağaç
- Gyula Mészáros (1883–1957)
- Gyula Moravcsik (1892–1972) (Bizantoloji)[20]
- Gyula Németh (1890–1976)
- Hagani Gayıblı
- Hamilton J. R.
- Harold Walter Bailey (1899–1996)
- Hasan Bülent Paksoy
- Heath W. Lowry (1942–)
- Jalairi Kadir Galy
- Jan Jakob Maria de Groot (1854–1921)
- Jean-Paul Roux (1925–2009)
- Jes Peter Asmussen (1928–2002), (Oryantalist, Maniheizm tarihçisi)[21]
- Johannes Benzing (1913–2001)) (Türk ve Kuzey Avrasya dilleri)[22]
- Josef Markwart
- Joseph de Guignes (1721–1800)
- Julian Rentzsch (1975– )
- Julius Klaproth (1783–1835)
- Irène Mélikoff (1917–2009)
- Karl Wittfogel (1896–1988)
- Kimal Akishev (1924–2003)
- Lars Johanson (1936– )
- László Rásonyi (1899–1984)
- Leonid Kızlasov (1924-2007)
- Leonid Potapov (1905–2000) (Türkolog, etnograf, etnolog)[23]
- Lev Nikolayeviç Gumilyov (1912–1992)
- Liu Mau-tsai (Liu Guan-ying)
- Bazin Louis (1920-2011)
- Marcel Erdal
- Martti Räsänen (1893–1976)
- Matthias Castrén (1813–1852)
- Mehmet Fuat Köprülü (1890–1966)
- Mikhail Artamonov (1898–1972)
- Mirfatyh Zakiev
- Ahmet Nejdet Sançar (1910–1975)
- Nicholas Poppe (1897–1991)
- Nikolai A. Baskakov (1905–1995)
- Nikolai Kuehner (1877–1955) (17-dilli polyglot, Türkolog)[24][25]
- Nikolai M. Yadrintsev (1842–1894)
- Orazak Ismagulov
- Osman Fikri Sertkaya (1946-...)
- Otto Donner (1835–1909)
- Paul Pelliot (1878–1945)
- Peter Zieme
- Per Kvaerne (Tibetoloji, Dinler)[26]
- Philip Johan Tabbert (1676-1747)
- Philip Johan von Strahlenberg
- Rásonyi László (1899–1984
- Hüseyin Nihal Atsız (1905–1975)
- René Girard (1904–1968)
- René Grousset (1885–1952)
- Reşit Rahmeti Arat (1900-1964)
- Robert Mantran (1917–1999)
- Saadet İshaki Çağatay (1907–1989)[27]
- Saul Abramzon (1905–1977) (etnograf)[28]
- Sergey Malov (1880–1957)
- Şinasi Tekin (1933-2004)
- Talat Tekin
- Thomas Barfield (tarih, antropoloji ve sosyal teori)[29]
- Tibor Halasi-Kun (1914–1991) )[30]
- Tyzenhaus (1825–1902) (Oryantalist, nümizmat, arkeolog)[31]
- Vasily Bartold (1869–1930)
- Vasily Radlov (1837–1918)
- Vilhelm Thomsen (1842–1927)
- Vladimir Dal (1801–1872)
- Vladimir Minorski (1877–1966) (Oryantalist)[32]
- Vladimir Vladimirovich Velʹi︠a︡minov‑Zernov (1830–1904) (Türkolog)
- Walter Bruno Henning (1908-1967)
- Walther Heissig (1913–2005)
- Wang Guowei (王国维, 1877–1927)
- Wikander S.Stig Wikander (1908–1983)
- Willi Bang (1869–1934) (Turkologist, linguist)[33]
- William Montgomery McGovern (1897–1964) (Oryantalist)[34]
- Wilhelm Radloff (1837-1918)
- Władysław Kotwicz (1872–1944) (Oryantilist)[35]
- Yavuz Akpınar
- Yevgeny Polivanov (1891–1938)
- Yury Zuev (1932–2006)
- Zeki Velidi Togan (1890–1970)
- Zeynep Korkmaz
- Ziya Gökalp (1886–1924)
- Pertev Naili Boratav (1907-1998)
KaynakçaDüzenle
- ^ "NECİP ÂSIM YAZIKSIZ - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2021.
- ^ Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi. Ahmet Bican Ercilasun. Akçağ Yayınları. 2012. ss. 152-153.
- ^ ÖSS Kontenjan Kılavuzu - 2013 16 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "Türkçe Öğretim Merkezleri ve Türkoloji Bölümleri Üzerine Bir Degerlendirme". 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2013.
- ^ "Türkoloji Bölümlerinin Degerlendirilmesi, Salih Kürşad Dolunay" (PDF). 21 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Ekim 2013.
- ^ a b c d e f g Ашнин, Алпатов, Насилов 2002.
- ^ Ашнин, Фёдор Дмитриевич, Алпатов, Владимир Михайлович (1998). "Дело профессора Б. В. Чобан-заде" (5). М.: Восток: 127.
- ^ Исмаилов 2015.
- ^ "Зейналлы Ханафи Баба-оглы". Петербургское Востоковедение. 2003: 173. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ "Хулуфлу Вели Магомед Гусейн". Петербургское Востоковедение. 2003: 400. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ a b c Ашнин Фёдор Дмитриевич, Алпатов Владимир Михайлович (1998). "Дело профессора Б. В. Чобан-заде" (5). М.: Восток: 125.
- ^ Krymsky, Ahatanhel [1] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ "RIN.ru". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ Zieme, Peter Zieme. "GABAIN, ANNEMARIE VON (1901–1993), German scholar who worked in the field of Central Asian (primarily Turkic) studies, first as a linguist but later as an art historian.". Encyclopædia Iranica. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2012.
- ^ Vostlit.info 19 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
- ^ "Umass.edu". 7 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ FFZG.hr 20 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Hırvatça)
- ^ Professor G. Akhatov 23 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(Rusça)
- ^ Saray-al-mahrusa.ru 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
- ^ "Getcited.org". 24 Eylül 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ Sundermann, Werner. "ASMUSSEN, Jes Peter scholar of Iranian studies (1928–2002).". Encyclopædia Iranica online. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2012.
- ^ MPG.de
- ^ Kunstkamera.ru 5 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
- ^ "Sektam.net". 3 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ Liveinternet.ru 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
- ^ "Tibet.com". 8 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ "Prof. Dr. Saadet Çağatay Hayatı ve Eserleri - EDEBİYAT / Öykü Tiyatro Deneme Yazarlarımız | Edebiyat ve Sanat Akademisi". 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ KRSU.edu.kg 11 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(Rusça)
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ NYtimes.com
- ^ Rulex.ru 6 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
- ^ Bosworth, C. E. "MINORSKY, Vladimir Fed'orovich (1877–1966), outstanding Russian scholar of Persian history, historical geography, literature and culture.". Encyclopædia Iranica on line. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2012.
- ^ Zieme, P. "BANG KAUP, JOHANN WILHELM MAX JULIUS (known as Willy), German orientalist (1869–1934). From 1893 onward Bang Kaup also devoted time to research in the promising area of the Old Turkish stone inscriptions.". Encyclopædia Iranica online. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2012.
- ^ "Northwestern.edu" (PDF). 6 Temmuz 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021.
- ^ Archive.org
Dış bağlantılarDüzenle
- Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi 23 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Bilig - Türk Dünyası Halk Bilimleri Dergisi