Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Prezidyumu

Vikimedya liste maddesi


Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Prezidyumu, Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi sonucu seçilen ve 31 Ekim 1961 - 8 Nisan 1966 tarihleri arasında görev yürüten 22. Yüksek Sovyet Prezidyumu'dur. Sovyetler Birliği Komünist Partisi Birinci Sekreteri Nikita Kruşçev 1961'den 1964'e kadar prezidyum başkanlığı görevini yürüttü, ardından Leonid Brejnev Kruşçev'in yerini aldı ve 1966'ya kadar başkanlık görevini sürdürdü.[1] Tam üyelerin aksine, prezidyumun aday üyeleri merkez komitenin oturumları sırasında oy kullanamazdı.[2] Prezidyumun tam üyeleri genel olarak daha önce aday üye olarak görev yapardı, ancak bunun olmadığı durumlar da olmuştur. Örneğin Mart 1966'daki bir sonraki prezidyum seçimlerinde, bu prezidyumda görev almayan Arvīds Pelše tam üyeliğe seçilmiştir.[3] Frol Kozlov hastalığından kaynaklı Kasım 1964'te, Anastas Mikoyan ve Nikolay Şvernik ise bir sonraki prezidyum seçimlerinden hemen önce Mart 1966'de görevlerini bıraktılar.[4] Volodimir Şçerbitski 13 Aralık 1963'te aday üyelik görevinden alındı, 6 Aralık 1965'te yeniden göreve seçildi.[5]

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Prezidyumu
31 Ekim 1961 - 8 Nisan 1966
Tür
Tür
Başkanlık
Prezidyum Başkanı
Nikita Kruşçev 1961-1964 arasında 22. Prezidyum başkanıydı. Nikita Kruşçev 1961-1964 arasında 22. Prezidyum başkanıydı.
Nikita Kruşçev 1961-1964 arasında 22. Prezidyum başkanıydı.
Leonid Brejnev 1964 yılında yeni 22. Prezidyum başkanı seçildi ve 1966 yılına kadar görevini sürdürdü.

17-31 Ekim 1961 tarihleri arasında gerçekleşen Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi'nde oy birliği ile yeni Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi üyeleri seçildi. Ardından 22. Merkez Komitesi, prezidyumu oybirliği ile seçti.[6] Yüksek Sovyet Prezidyumu Başkanı olan Brejnev, başta ikinci sekreter olarak Frol Kozlov'a alternatif olarak düşünüldü, ancak bunun yerine sanayiden sorumlu olan üçüncü sekreterlik görevine getirildi. 1963 yılında Brejnev, Kozlov'un ikinci sekreterlikteki görevlerini devraldı ve fiilen ikinci sekreter oldu.[7] Aynı yıl yabancı bir gazetecinin Kruşçev'e kendisinden sonra göreve kimin geleceğini sorduğunda açıkça "Brejnev" cevabını verdi.[7] Daha sonraki süreçlerde gerçekleşen iktidar mücadelelerinden sonra Kruşçev yönetimden uzaklaştırıldı.[8] Ardından Brejnev,[9] Aleksey Kosigin,[9] Nikolay Podgorni,[9] Mihail Suslov[10] ve Andrey Kirilenko[11] liderliğinde kolektif bir liderlik kuruldu.

Kruşçev'in tasfiyesinden sonra 22. Prezidyum'a üç yeni tam üye seçildi: Devlet Kontrol Komisyonu Başkanı Aleksandr Şelepin, Ukrayna Komünist Partisi Birinci Sekreteri Petro Şelest ve aday üyelikten terfi ettirilen Sovyetler Birliği Bakanlar Kurulu Birinci Başkan Yardımcısı Kirill Mazurov.[12] 1963-65 arasında üç yeni aday üye seçildi: Petro Şelest, Ulusal Ekonomi Yüksek Sovyeti Başkanı Dmitri Ustinov ve daha önce aday üyelik görevinden alınan Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Bakanlar Konseyi Başkanı Volodimir Şçerbitski.[5] Kruşçev'in tasfiyesinin ardından ve diğer sonraki prezidyumlarda, her ne kadar Brejnev parti genel sekreteri olmuş olsa da, prezidyum içerisinde çoğunluğa sahip değildi. Sık olmasa da, Kosigin ve Podgorni politikalar konusunda anlaştıklarında, Brejnev azınlık konumunda kalırdı.[13] Bakanlar Konseyi Başkanı göreviyle diğer kolektif liderlerle benzer önemlilikte olan Kosigin'in etkisi kendi başlattığı 1965 Sovyet ekonomik reformundan sonra 1960'lı yılların ortalarından itibaren gitgide azaldı.[14]

Kaynakça

değiştir

Özel

Genel

Prezidyumun tam ve aday üyeleri şu kaynaktan alınmıştır;

Bibliyografya

değiştir