Senirkent Olayı
Senirkent Olayı ya da Senirkent Faciası, o zamanlar Isparta'nın Uluborlu ilçesine bağlı bir bucak olan Senirkent'te on üç vatandaşın 18 Ocak 1947'de noter aracılığıyla TBMM Başkanlığına bir protesto mektubu göndererek bucak müdürünü ve jandarmayı protesto eden bir mektup göndermeleriyle ortaya çıkan olay. 4 Şubat'ta jandarmanın bazı vatandaşlara işkence yaptığı ortaya çıktı.[1]
Mektubun tam metninin 28 Ocak'ta Tasvir gazetesinde yayınlanması olayın tüm ülkede duyulmasını sağladı. Senirkentli vatandaşlar hiçbir suçları olmadığı halde bucak müdürlüğünü vekâleten yürüten komiser Halil Altınay ve jandarmanın kendilerine 2 aydan beri çeşitli bahanelerle sistemli olarak işkence boyutuna varan kötü muamele yaptıklarını belirtiyor ve bu duruma bir son verilmesini istiyorlardı. Bu olay üzerine Demokrat Parti Senirkentlilere sahip çıkarak, bu kötü muameleyi bucak halkının 1946 seçimlerinde DP'yi desteklemelerine bağladı. Olayla ilgili başlatılan soruşturma sonrası yakalanan sanıklara dava açıldı. Duruşmalar sırasında 100'ün üzerinde tanık dinlenirken basın bu olaya büyük ilgi gösterdi. Sonuçta 11 sanığın halka fena muamele yaptıkları sabit görüldü ve suçlular 2 ay 15 gün ile 5 ay 25 gün arasında çeşitli hapis ve 2 ay 15 günden 17 ay 15 güne kadar memuriyetten mahrumiyet cezasına çarptırıldılar.[2]
Kaynakça değiştir
- Kabacalı, Alpay (1995). "Senirkent Faciası", Yakın Tarihimizden Büyük Dönemeçler, Çağdaş Yayınları. sf. 159-173
- Kıran, Haydar (1976). CHP Zulümlerinden 1946 seçimleri ve Senirkent Faciası, Polemika Yayınları, İstanbul.
- Seren, Şefik (1947). Senirkent Faciası, Çeltut Matbaası, Ankara.
 | Türk tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |