Vikipedi

Samuel Bailey

Samuel Bailey (5 Temmuz 1791 - 18 Ocak 1870) bir İngiliz filozof, ekonomist ve yazardır. Ona "Hallamshire'ın Bentham'ı" adı verilmişti.[1]

Samuel Bailey
Doğumu5 Temmuz 1791(1791-07-05)
Dunstable, İngiltere
Ölümü18 Ocak 1870 (78 yaşında)
Sheffield, İngiltere
Çağı19. yüzyıl felsefesi
BölgesiBatı Felsefesi
OkuluYararcılık, klasik liberalizm
İlgi alanlarıEkonomi Bilimi, Siyaset Felsefesi, Tümevarım

Hayatı değiştir

Bailey, Joseph Bailey ve Mary Eadon'un oğlu olarak 5 Temmuz 1791'de Sheffield'da doğdu. Babası, ticaret bağlantıları kurmak için Amerika Birleşik Devletleri'ne giden ilk Sheffield tüccarlarından biriydi. Babasının işinde birkaç yıl geçirdikten sonra, 1831'de kurucusu olduğu ve uzun yıllar başkan olarak görev yaptığı Sheffield Banking Company ile bağlarını koparmadan, tüm ticari işlerinden büyük bir servetle emekli oldu.[2] Ateşli bir liberal olmasına rağmen, siyasi işlerde çok az yer aldı. İki defa Sheffield'ın "felsefi radikal" bir milletvekili adayı olarak ortaya çıktıysa da başarılı olamadı.

Hayatı da adeta yayımlamış olduğu kitapların, makalelerin bir tarihi gibidir. 18 Ocak 1870'te aniden öldüğünde, halkın kullanımı için Sheffield kasaba mütevellilerine 80.000 £ bırakmıştı.

Düşünce değiştir

 
Değerin doğası, ölçüleri ve nedenleri üzerine eleştirel tez, 1931

İlk eseri, 1821'de isimsiz olarak yayımlanan Essays on the Formation and Publication of Opinions (Görüşlerin Oluşumu ve Yayımlanması Üzerine Denemeler), diğer yazılarının hepsinden daha fazla ilgi gördü. Bunun devamı 1829'da Essays on the Pursuit of Truth çıktı. Bu ikisi eseri arasında Questions in Political Economy, Politics, Morals, &c. (1823) ve David Ricardo ve okulunun görüşlerine karşıt olarak Critical Dissertation on the Nature, Measure, and Causes of Value (1825).

Sonraki yayınları da ekonomik veya politik konularda oldu. Rationale of Political Representation (1835) ve Money and its Vicissitudes (1837) adlı yayınları ile Serbest bankacılığın ana teorisyenlerinden biri olarak kabul edildi.[2] Hemen hemen aynı zamanda, Discussion of Parliamentary Reform, Right of Primogeniture Examined, Defence of Joint-Stock Banks gibi bazı kitapçıkları da yayımlandı. 1842'de, Westminster Review'da[3] John Stuart Mill'den ve Blackwood's Magazine'de James Frederick Ferrier'den yanıtlar alan Review of Berkeley 's Theory of Vision yayımlandı.[4] Bailey, daha sonra eleştirmenlerine Letter to a Philosopher in Reply to Some Recent Attempts to Vindicate &c. (1843) adlı yayını ile cevap verdi.

1851'de, çıkarımın doğası üzerine bir tartışma ve tasımın işlevleri ve değeri üzerine etkili bir eleştiri olan Theory of Reasoning'i yayımladı. 1852'de Discourses on Various Subjects yayımladı; ve nihayet felsefi görüşlerini Letters on the Philosophy of the Human Mind (üç seri, 1855, 1858, 1863) 'da özetledi. Mektuplar, psikoloji ve etikteki temel sorunların birçoğuna ait tartışmaları içerir. Bailey, katı ampirik veya idealist okula ait olarak sınıflandırılamaz, ancak genel eğilimi birincisine doğrudur denilebilir. (1) Yönteme gelince, psikolojiyi tamamen içgözlem üzerine kurar. Bu nedenle, bir dereceye kadar İskoç Okulu ile aynı fikirdedir, ancak zihinsel yetiler doktrinini tamamen reddetme konusunda onlardan ayrılır. Yetkiler olarak adlandırılanlar, onun görüşüne göre, yalnızca sınıflandırılmış gerçekler veya bilinç fenomenleridir. Zihinsel işlemleri tanımlarken metaforik dilin alışılmış kullanımını çok sert bir şekilde eleştirir. (2) Kısaca, "dışsal şeylerin duyu organları aracılığıyla algılanması, doğrudan zihinsel bir eylem veya başka herhangi bir şeye çözümlenemeyen bilinç olgusudur"[5] şeklinde olan algı doktrini ile ne kanıtlanabilecek ne de çürütülebilecek olan gerçeklik teorisi, ayrıntılı olarak işlenmez; ancak diğer tüm teorilerin ayrıntılı ve bazen incelikli eleştirileriyle desteklenir. (3) Genel ve soyut fikirler ve genel önermelerle ilgili olarak, görüşleri ampirik ekolün görüşleridir, ancak analizi sık sık meseleye yeni bir ışık tutar. (4) Ahlak kuramında, Bailey faydacılığın savunucusudur ("fayda" terimine dar ve düşüncesizce kirli olduğu için itiraz etse de). Görevin, yükümlülüğün, hakkın tanınmasıyla ilgili "karmaşık" zihinsel gerçeklerin ve oluşumun adımlarını büyük bir ustalıkla çözer.

Tüm ahlaki fenomenleri beş gerçeğe dayandırır:

  1. İnsan zevke (ve acıya) duyarlıdır;
  2. nedenlerini sever (veya sevmez);
  3. alınan zevk ve acıya karşılık vermek ister;
  4. başkalarından böyle bir karşılık bekler;
  5. hemcinslerinde aynı duygulara az ya da çok sempati duyar.[6]

1845'te, ilk şiirinin 1000 kopyasını basan ve bunlardan yalnızca 10'u satılan genç bir şairin tanımını içeren dört kanto'dan oluşan (85 s., Longmans) Maro adlı şiiri yayımladı. Shakespeare üzerine meraklı bir araştırmacı olarak son edebi eseri On the Received Text of Shakespeare's Dramatic Writings and its Improvement (1862) oldu.

Çalışmaları değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ Elliott, Ebenezer. The Poetical Works of Ebenezer Elliott. 2 volumes. London: King & Co., 1876. vol. 1, p. 127.
  2. ^ a b Free Banking in Britain (PDF). 2nd. Institute of Economic Affairs. 1995. ISBN 9780255363754. 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ Mill's review appeared in the October 1842 issue of the Westminster Review. It was reprinted in his Dissertations and Discussions (1859), vol. 2, pp. 84–119.
  4. ^ Ferrier's review appeared in the June 1842 issue of Blackwood's Magazine. It was reprinted in his Lectures on Greek Philosophy and Other Philosophical Remains (1866), vol. 2, pp. 291–347.
  5. ^ Bain, Alexander.The Senses and the Intellect. London: Parker & Son, 1855. Page 370
  6. ^ Letters on the Philosophy of the Human Mind (Third series, 1863. IA (UToronto)

Kaynakça değiştir

Dış bağlantılar değiştir

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Samuel_Bailey&oldid=30999402" sayfasından alınmıştır