Pembe Konak
Pembe Konak, Kırmızı Konak, Merkezi Umûmi, İstanbul’un tarihi Cağaloğlu semtinde Yanıksaraylar bölgesinde bulunan[1] ve 1908’den itibaren İttihat ve Terakki Partisi’nin genel merkezi, 1924-2005 yıllarında Cumhuriyet gazetesi binası olarak kullanılmış olan tarihi konak. 2019 yılında "restorasyon için geç kalınması" sebebiyle yıkılmıştır.[2]
 | |
 | |
| Diğer ad(lar) | Merkezi Umûmi, Kırmızı Konak |
|---|---|
| Genel bilgiler | |
| Durum | Tamamen yıkıldı |
| Tür | Konak |
| Şehir | İstanbul |
| Ülke | Türkiye |
| Koordinatlar | 41°00′44″K 28°58′22″D / 41.01222°K 28.97278°D |
| Açılış | 1890'lar |
| Yıkılma | 2019 |
| Teknik ayrıntılar | |
| Malzeme | Ahşap |
| Tanınma nedeni | İttihat ve Terakki'nin Genel Merkezi, Cumhuriyet gazetesinin yönetim binası |
Başlangıçta "Kırmızı Konak" adıyla bilinen yapı, boyalarının solmasından sonra “Pembe Konak” olarak anılır oldu.
1908-1918 arasında Osmanlı İmparatorluğu’nun fiilen yönetildiği yerdi. Enver, Cemal ve Talat Paşa’ların yurtdışına zorunlu çıkışından sonra konak, kısa süre için İttihat ve Terakki’nin devamı olan Teceddüt Fırkası’nın eline geçti ancak Hürriyet ve İtilaf Fırkası taraftarları tarafından kısa süre sonra basıldı; kasası ve arşivi talan edildi.
1924-1974 arasında Cumhuriyet Gazetesi, Yunus Nadi Bey tarafından satın alınan bu binadan yönetildi. 1974’ten itibaren gazete, konağın bahçesine taşındı ve konak, gazete ve mürekkep deposu olarak kullanıldı. Gazete, konağın paydaşlarının talep ettiği kirayı karşılayamadığı için 2005 yılında Şişli’de bir binaya taşındı.[3] Konak, kaderine terkedildi.
Galeri değiştir
-
Ocak 2018 -
Ocak 2018
Kaynakça değiştir
- ^ Bayazoğlu, Ümit. "Güle Güle Pembe Konak". Chronicle Dergisi. 25 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2011.
- ^ "Bir dönem Osmanlı'nın yönetildiği Pembe Konak'tan geriye hiçbir şey kalmadı: Bina bürokrasi yüzünden mi yıkıldı?". Independent Türkçe. 16 Ağustos 2019. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022.
- ^ Sulutaş, Ali (16 Ekim 2005). "Cağaloğlu Öksüz Kaldı". Hürriyet Gazetesi. 19 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2011.