Vikipedi

Necdet Mahfi Ayral

Türk oyuncu

İbrahim Necdet Ayral (6 Ağustos 1908, İstanbul - 5 Haziran 2004, İstanbul), Türk tiyatro ve sinema oyuncusu, tiyatro yönetmeni, seslendirme sanatçısıdır.

Necdet Mahfi Ayral
Doğum6 Ağustos 1908(1908-08-06)
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm5 Haziran 2004 (95 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeriZincirlikuyu Mezarlığı, İstanbul
Milliyet Türkiye
MeslekTiyatro ve Sinema oyuncusu
Etkin yıllar1933-2000
Evlilik
Hélène Ayral
(e. 1927; ö. 1979)
Çocuk(lar)Jeyan Mahfi Tözüm

Hayatı

değiştir

Paşabahçe, Beykoz'da doğmuştur. Babası Miralay (Albay) ve şair Mehmet Mahfi Bey, annesi Fatma Masadet Hanım'dır.[1]

Avusturya Lisesi'nin ilkokul bölümüne 40 gün gitmiş, 1. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla yarıda bırakmıştır. 1919'da Galatasaray Sultanisi'ne yatılı olarak verilir. Ancak 1923'te babası öldükten sonra okulun ücretini ödeyemediklerinden, son sınıfa gelmeden, 6. sınıftan ayrılmak zorunda kalır.[2]

Deutsche Orient Bank'ın muhasebe bölümünde işe girer, orada 1927'de tanıştığı Hélène ile evlenir, eşi vefat edene kadar 52 yıl evli kalırlar.[3]

Sahneye ilk adımını Cem Karaca'nın babası Mehmet Karaca ile birlikte 24 Eylül 1932'de Darülbedayi'de 7 Köyün Zeynebi oyunuyla atar. O yıllarda piyesler en fazla birer hafta oynamaktaydı.

İstanbul Şehir Tiyatroları'nda Lüküs Hayat, Kral Lear, Deli Dolu, Fizikçiler, Bir Komiser Geldi, Cyrano de Bergerac ve Tartuffe gibi oyunlarda unutulmaz kompozisyonlar yarattı.

1950-75 yılları arasında İtalyanlar'ın ünlü komedyeni Toto'yu konuşarak, dublaj sanatında da ustalığını gösterdi.[4]

İstanbul Şehir Tiyatroları'nın dergilerinde yazılar yazmıştır. Çocuk bölümünde de oyunlar sahnelemiştir. 3 Ağustos 1968'de İstanbul Şehir Tiyatroları tarafından 36. San'at Yılı için Ayral'a bir jübile düzenlenmiştir. Jübileye İsmail Galip Arcan, İsmail Dümbüllü, Münir Nurettin Selçuk, Perihan Altındağ Sözeri, Zâti Sungur, İhsan Devrim, Necdet Yakın, Tevfik İnce ve arkadaşları katılmıştır. Jübileden sonra da Şehir Tiyatroları'nda oynamaya devam etmiştir.[5]

Yönettiği oyunlar dışında, 275 oyunda, 170 filmde oynadığını belirtmişti. Ayral, 22. İzmir Tiyatro Günleri kapsamında 30 Mart 2004'te gerçekleştirilen "Tiyatroda Geçen Yıllar" konulu söyleşide şunu söylemişti: "Maalesef, memlekette hala sanata kıymet verilmiyor. İşte misali... Benim ne evim var, ne param. Halbuki sahneye, sanata, 71 sene verdim. Başka memleketlerde sanatta 70 sene çalışmış kimseye bir hükümdar gibi geceler yaparlar, tebrikler yaparlar, hediyeler verirler, neşe günleri yaparlar. Bizde, kimse farkında değil. İşte memlekette sanata verilen kıymet."[6]

1963'te Alain Robbe-Grillet'in "L'immortelle" ve Elia Kazan'ın "America America" filmlerinin İstanbul çekimlerinde rol aldı.[7]

1998'de 10. Ankara Film Festivali'nde Aziz Nesin Emek Ödülü verildi.

Ölümünden önceki dönemde dünyanın bilinen en yaşlı aktörleri arasındaydı. Ayrıca tiyatro sanatçısı Jeyan Mahfi Ayral Tözüm'ün babasıdır.

2004 yılında yaşamını yitiren sanatçının kabri Zincirlikuyu Mezarlığı'ndadır.

Tiyatro oyunları[8]

değiştir

Filmografisi[16]

değiştir

Yazdığı film senaryoları

değiştir

Reji asistanlığı yaptığı filmler

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Hâfi Kadri Alpman (15 Ağustos 1968). "Necdet Mahfi Ayral'ın 36. Sanat Yılı" (PDF). s. 17. 4 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  2. ^ "Alın Kullanın Beni - Bir Oyuncunun Portresi - Necdet Mahfi AYRAL". Mehmet Güreli. 2003. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Necdet Mahfi Ayral". Biyografi. 6 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Türk tiyatrosunun duayeni Ayral vefat etti 18 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Hürriyet, 5 Haziran 2004.
  5. ^ a b "Necdet Mahfi Ayral" (PDF), Özel Sayı. Türk Tiyatrosu dergisi. 3 Ağustos 1968. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  6. ^ "Necdet Mahfi Ayral toprağa verildi". NTV. 7 Haziran 2004. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ Füsun Erbulak (Aralık 1995). "Aktör Olmakla Bahtiyarım" (PDF), 446. Türk Tiyatrosu dergisi. s. 26. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  8. ^ "Necdet Mahfi Ayral" (PDF), Özel Sayı. Türk Tiyatrosu dergisi. 3 Ağustos 1968. ss. 73-75. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  9. ^ Seniha Bedri (1 Ekim 1932). "Yedi Köyün Zeynebi "Rose Bernd"" (PDF), 31. Darülbedayi. s. 6. 
  10. ^ "Dram Kısmı - Cyrano de Bergerac" (PDF), 188. Türk Tiyatrosu dergisi. 1 Ocak 1946. ss. 8-9. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  11. ^ "Komedi Kısmı - Küçük Şehir" (PDF), 190. Türk Tiyatrosu dergisi. 1 Şubat 1946. s. 9. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  12. ^ "Komedi Kısmı - Hava Parası" (PDF), 191. Türk Tiyatrosu dergisi. 15 Şubat 1946. s. 9. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  13. ^ a b c d "Oyunların ilanları" (PDF), 250. Türk Tiyatrosu dergisi. Mayıs 1951. ss. 7, 13-14, 17, 21. 
  14. ^ "Çürük Temel - Afiş" (PDF). İstanbul Şehir Tiyatroları. 1995. 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  15. ^ "Huzur oyununa gala davetiyesi" (PDF). İstanbul Şehir Tiyatroları. 20 Ekim 1997. 
  16. ^ "Necdet Mahfi Ayral". imdb. 28 Mayıs 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  17. ^ a b "Necdet Mahfi Ayral" (PDF), Özel Sayı. Türk Tiyatrosu dergisi. 3 Ağustos 1968. s. 77. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  18. ^ "Orhan veya Orhun değil "Orhon Murat Arıburnu" belgeseli". Lokomotif. 31 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Necdet_Mahfi_Ayral&oldid=34166908" sayfasından alınmıştır