Munâfere (Arapça: منافرة), Arap edebiyatı altında, hiciv sanatıyla ilişkili olan bir olgudur. Munâferede, iki rakip taraf, bir yargıcın önünde belirli bir takım savları savunurlar ve birbirleriyle mücadeleye girerlerdi. Arap hicvinin en kadim biçimlerine munâferelerde tesadüf edilmektedir. Munâfere organizasyonları, bilhassa İslam sonrasında gelişecek olan edebî tartışmaların filizlenmesine olanak sağlamıştır. İlk munâferelerin oldukça erken bir dönemde düzenlendiği düşünülmektedir.[1]

Etimoloji değiştir

Munâfere kavramı, muhtemelen nefer sözcüğünden türetilmiştir. Çünkü eski Araplar birbirlerine karşı sayı üstünlükleriyle övünürken, "Hangimiz nefer açısından (sayıca) üstünüz" diye sormaktadır. Benzer bir ifadeye Kur'ân'da da rastlamak mümkündür. Arapların kendi çokluklarıyla övünmelerini ifade etmek için kullanılan farklı bir kelime de tekâsurdür.[1]

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s. 113-118.